شاهزاده فرمانفرما به وسیله یکی از محارم خود پیغام می دهد که به آقای مدرس بگویند این قدر پا روی دم من نگذارد. وقتی این پیغام به مدرس می رسد، می گوید، «به شاهزاده بگویید مدرس گفت، من هرجا پا بگذارم دم حضرت والاست. مرا در این امر تقصیری نیست.»
گروه تاریخ جهان نيوز، هرمز راسخی: دهم آذر سالروز شهادت آیت الله سید حسن مدرس در سال 1316 است.
**سید حسین مکی در خاطره‌ای می‌گوید: «مرحوم مدرس پس از اینکه تحصیلات مقدماتی را در اصفهان انجام دادند، به عتبات رفتند و درجه اجتهادشان را در نجف از مرحوم «حاج میرزا حسن شیرازی» که از بزرگترین فقها و مراجع تقلید وقت بودند؛ گرفتند و به اصفهان آمدند. مرحوم مدرس در اصفهان کارهای بسیاری انجام داده است که یکی از مهمترین آنها جلوگیری از تخریب ابنیه و آثار باستانی صفویه توسط ظل السلطان است. مرحوم مدرس به اتفاق مرحوم حاج آقا ملای اصفهانی قیام کرد و پس از اینکه ظل السلطان چند بنا را تخریب کرد، با قاطعیت مانع تخریب بقیه ابنیه شد».
**دکتر محمد حسین مدرسی، خواهرزاده شهید مدرس نقل می کند: «شاهزاده فرمانفرما به وسیله یکی از محارم خود پیغام می دهد که به آقای مدرس بگویند این قدر پا روی دم من نگذارد. وقتی این پیغام به مدرس می رسد، می گوید، "به شاهزاده بگویید مدرس گفت، من هرجا پا بگذارم دم حضرت والاست. مرا در این امر تقصیری نیست"».
**آیت الله طالقانی از ارتباط پدرش با شهید مدرس می گوید: «چه خاطراتی من از مرحوم مدرس دارم که با پدرم روابطی داشت. نامه هائی که از تبعیدگاه به طور محرمانه می فرستاد به وسیله کاغذ سیگار که آن وقت، معمول بود. از وضع خودش شکایت می کرد و درد دل هایش و راه و روش های خود را به بعضی از علما و مراجع دینی می فرستاد که، «من در تبعیدگاه هستم و می میرم، ولی شما این راه را ادامه بدهید».
