ممکن است عده ای جویای کار و به دنبال یک حقوق ثابت ماهیانه باشند؛ اما علاقه ای به مقوله آموزش و پرورش نداشته باشند. این افراد به درد آموزش و پرورش نمی خورند، بلکه به نوعی سربار آموزش و پرورش می شوند.
اگر برخی از اصلاح طلبان را رها کنی، سند 2030 را بالای سرشان می گذارند؛ آنگاه وقتی سخن از حضور روحانیون در مدارس که می شود، می گویند که آموزش و پرورش، نهاد ایدئولوژیک نیست.
خانواده ها حق دارند که نسبت به تربیت فرزندان خود حساس باشند و حق دارند که رویکردها و دغدغه های دینی، محور اصلی تعلیم و تربیت دانش آموزان آنان قرار گیرد. اما راهکار، گسترش مدارس غیر دولتی اسلامی نیست.
برخی از دانش آموزان نمرات پایینی در دروسی نظیر ریاضی، فیزیک، شیمی و مانند اینها دارند و علاقه ای هم به آنها ندارند، اما وقتی علاقه و ذوق آنها را در امور فنی و مهارتی دنبال می کنیم، در می یابیم که برای خود، نخبه ای هستند.
این روزها شهریه برخی مدارس غیر دولتی یا غیر انتفاعی به گونه ای عجیب و غریب شده است که انسان انگشت به دهان می ماند. کار به جایی رسیده است که براساس برخی گزارش ها، والدین خبر از شهریه ده ها میلیونی (حتی تا 75 میلیون و برخی شنیده‌ها تا صد میلیون) داده اند!
اگر ثبات مدیریت در آموزش و پرورش نباشد، طرح ها و برنامه ها نیمه کاره رها خواهد شد، یا به ثمر مطلوب نخواهند رسید و در خوشبینانه ترین حالت – اگر اجرا شوند - در زمان مناسب، عملیاتی نمی شوند.
همیشه برای اقدامات اشتباه، ویرانگر و خطرناک، از سوی عده ای، توجیه و بهانه آورده می شود. در مورد خصوصی سازی آموزش و پرورش هم با توجیه خرج سنگین، بودجه سنگین و ... می خواستند که این کار اشتباه صورت بگیرد.
دانش آموزان در بهترین سال های زندگی خود، 12 سال در اختیار آموزش و پرورش قرار می گیرند. این بهترین فرصت است که مسائل مربوط به حجاب و عفاف، در ذهن آنها به خوبی نقش ببندد.
قطعی اینترنت روزهای اخیر به کسب و کار و روند طبیعی زندگی میلیون‌ها نفر از مردم که هیچ ارتباطی با کنکوری‌ها وخانواده هایشان نداشتند، لطمه زد و ناراحتی بسیاری از مردم را سبب شد.
اگرچه گفته می شود مدارس در این روزها تعطیل نیست و به صورت مجازی کلاس های درس برگزار می شود اما بسیاری از کارشناسان و والدین اعتقاد دارند آموزش مجازی نه تنها نمی تواند جایگزین آموزش حضوری باشد بلکه کودکان و نوجوانان را از درس و محیط مدرسه دور می کند.
برخی از دانش آموزان از چشم و ابروی رشته پزشکی خوششان نمی آید و ممکن است علاقه ذاتی هم به آن نداشته باشند، بلکه هدفشان پول پارو کردن از طریق این رشته است!
انتظار می رود دانش آموز در ساز و کار تعلیم و تربیت، یک انسان واقع گرا و حقیقت طلب بار بیاید و دچار نگاه کاریکاتور گونه به مشاغل و نیازهای جامعه و گرایش افراطی به مادیگرایی نشود.
بسیاری از ورزش های غیر فوتبالی – به جز چند رشته محدود - اساساً در میان گزینه های انتخاب دانش آموزان وجود ندارد. در محیط خارج از مدرسه نیز دانش آموزان به هر دلیلی – مانند نداشتن شرایط مالی و غیر مالی – ممکن است به غیر از فوتبال به سمت ورزش دیگری نروند.
یک دانش آموز، ماشین محفوظات و یا حل مسائل ریاضی، فیزیک و شیمی نیست؛ در کنار همه مسائلی که یک دانش آموز فرا می گیرد، قدرت شناخت و تحلیل واقعی مسائل پیرامون او و تمییز حق و باطل، از جمله شناخت دوست و دشمن جزو اولیت هاست.
در نظر بگیریم که این نهاد، دچار نابرابری آموزشی و پرورشی شود و از همان ابتدا به برخی دانش آموزان این گزاره را منتقل کند که شما با دیگران فرق دارید و شأن شما بالاتر از سایر دانش آموزان است
صفحه قبل | 
