ناصرالدین شاه که می دانسته که هر از گاهی انگلیسی ها تحریکش می کنند، دستور می دهد سالی دو هزار تومان به وی بپردازند تا از این فلاکت نجات یابد و علی میرزا هم تا آخر عمر با همین دو هزار تومان سر می کند تا این که در سال ۱۲۳۴ در کربلا می میرد.
گروه تاریخ جهان نيوز: فتحعلیشاه دومین پادشاه قاجار بود که برای دریافت مالیات فارس در اصفهان در سن ۶۲ سالگی بعد از ۳۷ سال پادشاهی درگذشت.
جانشین وی از مدت ها قبل مشخص شده بود؛ یعنی محمد میرزا، نوه فتحعلیشاه که در زمان مرگ پادشاه، در تبریز به سر می برد
ناگهان برای پادشاهی آشوب و بلوا می شود و شخصی روی تخت می نشیند که امروز نامش را از فهرست پادشاهان قاجار حذف کرده اند؛ علیشاه قاجار
ماجرا به وصیت بنیانگذار سلسله قاجار ، یعنی آقا محمد خان قاجار بر می گردد؛ وصیتی که به برادرزاده خود، یعنی فتحعلیشاه قاجار کرد.
آقامحمدخان، فتحعلیشاه را جانشین رسمی خود انتخاب کرد و برای محکم کاری، جانشین فتحعلیشاه را نیز (عباس میرزا) تعیین کرد.
به دستور آقامحمدخان، عباس میرزا پسر فتحعلیشاه، باید شاه سوم سلسله قاجار می شد اما عباس میرزا بعد از شاهی پدرش زنده نمی ماند که پادشاهی خودش را ببیند و یک سال پیش از مرگ پدرش بر اثر بیماری می میرد و تاج و تخت بدون ولیعهد باقی می ماند.
با این همه آقامحمدخان به فتحعلیشاه توصیه کرده بود که عباس میرزا با دختر میرزا محمد خان بیگلربیگی دولو ازدواج کند و پسری که از ازدواج این دو طایفه قاجار نسب دارد، ولیعهد بعدی باشد. پس با مرگ عباس میرزا، تکلیف روشن بود و همینجا است که داستان اصلی ما آغاز می شود.
پادشاه گمشده سلسله قاجار یعنی علی میرزا متولد ۲۶ بهمن ۱۱۷۴ بود؛ پسر فتحعلیشاه و برادر تنی عباس میرزا بود.
علی میرزا فرزند دهم فتحعلیشاه بود و شش سال از عباس میرزا کوچکتر بود. از طرف شاه لقب ظل‌السلطان را گرفت. با مرگ عباس میرزا، علی میرزا تلاش کرد تا فتحعلیشاه او را به عنوان ولیعهد منسوب کند اما پدرش محمد میرزا، پسر عباس میرزا را انتخاب کرد.
با مرگ فتحعلیشاه، در اصفهان دعوا بر سر جانشینی شروع شد. قیام دو شاهزاده سرکوب می شود اما شاهزاده علی میرزا (پادشاه گمشده) که آن زمان دوباره حاکم تهران شده بود، توانست خودش را علیشاه معرفی کند.
علیشاه انسان ولخرجی بود شروع به بذل و بخشش ثروت فتحعلیشاه کرد. این شاه قاجاری به محمد میرزا در تبریز پیام داد که از آذربایجان و نواحی اطرافش تا قزوین چشم پوشی می کند و محمد میرزا می تواند به سلطنتش در آن نواحی ادامه دهد اما محمد میزا در حال تدارک سپاه بود که در نهایت علیشاه توان مقاومت در خود ندید و از کاخ شاهی فرار کرد.
بعدها با کش و قوس های فراوان و حوادثی چند، دستگیر شده و ۶ ماه در مراغه حبس می کنند و بعد هم اورا به اردبیل می فرستند تا بقیه زندان را آنجا بگذراند.
علی میرزا موفق می شود ۱۴ ماه بعد از زندان اردبیل فرار کند و به روسیه برود. اما دولت تزاری روسیه به او گفت که باید روسیه را ترک کند. او بعدها به عثمانی می رود و در همانجا از دربار انگلیس کمک می خواهد که آنها وجود علی میرزا را به نفع خودشان می دانند و هر وقت میخواستند قراردادی با محمدشاه ببندند که شاه ایران مخالف بود، علی میرزا را تحریک می کردند که در مرزهای ایران مشکلاتی ایجاد کند.
ناصرالدین شاه که می دانسته که هر از گاهی انگلیسی ها تحریکش می کنند، دستور می دهد سالی دو هزار تومان به وی بپردازند تا از این فلاکت نجات یابد و علی میرزا هم تا آخر عمر با همین دو هزار تومان سر می کند تا این که در سال ۱۲۳۴ در کربلا می میرد.
علی میرزا ملقب به ظل السلطان ۹۰ روز پادشاه ایران بود، تاج شاهی را به سر گذاشته و او را به لقبی که خودش می خواسته، یعنی علیشاه صدا کرده اند. به نظر می آید که به دلیل غیر قانونی بودن سلطنتش نامش را از کتاب ها حذف کرده اند و بعد از فتحعلیشاه، محمدشاه را پادشاه ایران نوشته اند.
چرا تاریخ پادشاهی قاجار با وجود از بین رفتن پهلویها هنوزم با عینک بدبینی پهلوی نوشته میشه ؟؟و کلا سیاه عرضه میشه ....!!در حالیکه با مطالعه و گوش دادن به مورخان بیطرف وضعیت فرق میکنه
عینک بدبینی کجا بود. بنده خودم ترک هستم ولی بیخودی تعصبی نیستم. انسان باید حقیقت رو بفهمه. کاملا مشخصه که دودمان قاجار حدود صد و پنجاه سال ایران رو در تاریکی جهل و خرافات و ویرانی فرو بردن. خاک میدادن و دوربین عکاسی میگرفتن! هوس باز بودن. بیشتر در زمینه هنر موفق بودن تا در سیاست و مملکت داری!
