زنی که نه قیافه داشت، نه خانواده، نه پول نه حتی سواد،ولی از تنها روزنه ای که تقدیر در اختیارش گذاشت استفاده کرد و به بالاترین مقام کشور رسید.

گروه تاریخ جهان نیوز، هرمز راسخی: زنان بی‌شماری در دربار ناصرالدین شاه قاجار می‌زیستند که هر کدام داستانی داشتند اما تنها یکی از این زنان بی‌شمار موفق به کسب عنوان علیاحضرت و مقام ملکه ایران شد، او کسی نبود جز «انیس‌الدوله».

نام اصلی‌اش فاطمه بود. او با اینکه هیچ ویژگی خاصی در چهره و اصل و نسب خانوادگی خود نداشت اما با اراده و تصمیم خود آداب کشور داری و مردمداری را بخوبی در دوران حضورش در دربار ناصری فرا گرفت و همین امر موجب شد تا مورد توجه ناصر الدین شاه قرار گیرد.

*تاج السلطنه، دختر ناصرالدین شاه در همان زمان می‌نویسد: انیس الدوله زشت بوده، اما چیزی که شاه رو مفتون خودش کرده بود نه قیافه و هیکلش، که سواد و مردم‌داری این زن عجیب و غریب بود... شاه با او ساعت‌های متمادی از مملکت و کتاب و افراد حرف میزد.

*هوش سرشار که از یک زن روستایی انتظار نمیرفت، باعث شد که انیس الدوله برای خود درباری جداگانه داشته باشد.

او یک نفر منشی زن داشت که به امورات دفتری اش رسیدگی میکرد و ملاقات‌هایش را تنظیم میکرد و سفرای خارجی وقتی به ملاقات شاه میرفتند، در دفتر این ملکه نیز نام خود را ثبت میکردند.موضوعی که تا آن زمان بیسابقه بود.

*مرتب با زنان اعیان و همسران سفرای خارجی دیدار می کرد و آنان نیز به میزان قدرت و جایگاه او اگاهی داشتند.