درس مصدق به دین‌گریزان عرصه سیاست/ تجارب شکست خورده امیرکبیر و انقلاب مشروطه

اگر جایی برای مبارزه و قتال میشناسید به ما هم بگید. مگر همه باید مثلا فوتبالیست باشند و کسی کارشناس فوتبال نباشد؟ضمنا این یادداشت کسی یا گروهی را ترغیب به مبارزه ای نکرده است. معلوم نیست ارتباط منطقی انتقاد شما و یادداشت کجاست؟

نویسنده انصاف را رعایت کرده ک گفته مصدق مدیر و حقوق دان بوده و در ششرایط تحریم خوب عمل کرده مرسی

بست نشینی تنها درباره جرایم سیاسی رخ نمی داده است. سوءاستفاده هایی از این قانون صورت می گرفته است اما بهتر بود امیرنظام یا همان امیرکبیر به جای برچیدن بساط بست نشینی، راه اصلاح آن را برود. از آن بست نشینی در سفارتخانه به مراتب بیشتر مورد مخالفت امیرکبیر قرار گرفت. مانند حادثه ای که در تبریز رخ داد اما دیگران توان تخدید آن را نداشت و از قدرت دولت ایران خارج بود.
امیرکبیر فردی به غایت دین دار و بادی آداب بود. اهل عزاداری و تقوا اما به هر روی رباطه چندان خوبی با روحانیت و حضور آنها در سیاست نداشت

اقدام علیه بابیت و بهایئیت برای جلوگیری از بی نظمی و شورش در مملکت و ساکت کردن روحانیت معترض بود نه بیشتر

نویسنده گفته "اشتباه جدایی دین از سیاست، تا حدی گریبانگیر امیرکبیر نیز بوده است" تاکید روی تاحدی نشون از این داره ک مصدق و امیر رو مثه هم نمی دونه. ضمنا اطلاعات تاریخی نویسنده و اشاراتی که حتی به ایران باستان داشته ستودنیه

امیر کبیر که کاملا به خطرات نفوذ استعمار از طریق این فرقه در شهرهای کشور آگاه بود تصمیم گرفت تا این قائله را ختم کند. با فتواهایی که حمزه میرزا حاکم تبریز از علمای آن دیار گرفت باب و دو تن از یارانش به اعدام محکوم شدند و در سال1266 هجری قمری در تبریز تیرباران شد. اول اینکه در پس ماجرا بیشتر وطن پرستی امیبرکبیر و نکرانی او از نفوذ استعمار خفته بود تا گرایشات دینی(همچنان که مصدق اینگونه بود) و دوم اینکه مبارزان اصلی علما بودند که بارها و بارها باب را در مجادلات شکست داده بودند. سوم اینکه خود دربار نیز(یعنی شاه و شاهزادگان قاجار) به سرکوب بابیت تمایل داشتند.

البته هرگز نمی توان امیرکبیر بزرگ را با مصدق کوچک مقایسه کرد. واقعا آن یکی کبیر بود و مستقل از همه قدرتها اما مصدق قند تو دلش برای امریکا آب می شد

مصدق و امیرکبیر نیتشان خالص بود اما شکست خوردند و نتوانستند از همراهی روحانیت بهره ببرن.حواسشون به ارزش دین نبود

تاکی درود و سرود؟علمی حرف بزنید.در مقابل منطق کم میارید

هم امیرکبیر و هم مصدق راه دیکتاتوری رفتن. مصدق که مجلس را تعطیل کرد و امیرکبیر هم که همه اتفاق دارند که در اواخر داشت شاهی می کرد آن هم شاهی یکه تازانه و تک سالار و همین از عوامل شکستش شد. باید از این شخصیت ها اسوره زدایی کرد.ضمنا یادداشت از امیرکبیر فقط به خاطر برچیدن بسط نشینی انتقاد کرده

بست نشینی علیه حکومت بود که حکومت هم حکوت سارسر فساد قاجاریه بوده و وقتی بسط نشینی رو تو حرم جمع کرد بسط نشینی رفت تو سفارتخونه ها و باعث تقویت سفارتخونه ها و اثر منفی رو مبارزه شد

امیرکبیر مثه کریم خان زند خیلی بی اعتنا بود به روحانیت

امیرکبیر فردی دین داربود اما به شدت به روحانیت بی اعتنا. دست کم به جدایی روحانیت از سیاست اعتقاد داشت

هم بست نشینی درسته هم بسط نشینی. میتونید سرچ کنید. مثه طوفان و توفان