یادی از یک جانباز شیمیایی بی‌ادعا+عکس

خداوند به همه جانباان بی ادعا شفای عاجل عنایت بفرماید
انشاالله

تقديم به جانباز شيميايي حميد تقوايي.
ای سرفه ات ردیف غزل های سوخته
جا مانده ای میان دکل های سوخته
در روز های خردلی سرفه ات، چقدر
گُل می کنند در تو دُمل های سوخته
بیهوشی از عفونت این کهنه زخم ها
افتاده ای به دست اجل های سوخته
دارم میان کوچه تو را جار می زنم
ای یادگار کهنه مثل های سوخته
داری به اوج می روی و پیش پای تو
افتاده اند ماه و زحل های سوخته
با این ردیف و قافیه بهتر نمی شوی
ای سرفه ات ردیف غزل های سوخته




reza n

یکشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۳ ۰:۴


رندانه آخر ربودی جامی زخمخانه‌ی دل
خونین چو برگ شقایق، رنگین چو افسانه‌ی دل

ذکر سفر خوانده بودی هرچند جامانده بودی
راهی نفس بر رسانده‌ت بر منزل و خانه‌ی دل

وقتی نفس می‌کشیدی نجوای دل می‌شنیدی
می‌سوخت شمع وجودت بر حال پروانه‌ی دل

ای مظهر سرفرازی با جان خود کرده بازی
جام و سرت شد فدایت سودای جانانه‌ی دل

این برگ سبز از کلامی با رمز انی احامی
تقدیم شد بر حضور مولای فرزانه‌ی دل

با ارزوی سلامتی و تندرستی برای همه ی جانبازان مخصوصا اقای تقوایی

اصحاب فتنه ، کاسبین فتنه و ساکتین فتنه ببینند و خحالت بکشند