دور جدید حملات و تخریب‌ها علیه اصولگرایان
در آستانه انتخابات اصلاح طلبان دوباره یاد کارنامه عمرانی قالیباف افتادند/ کار اصلاح‌طلبان چگونه به «گیر دادن به برج میلاد» رسید؟
پنجشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۴۱
کد مطلب: 703629
گروه سیاسی جهان نيوز: اصلاح طلبان بازهم هجمه سنگینی را علیه «محمد باقر قالیباف» به راه انداخته اند. قالیباف از جمله مسئولان اصولگرا بوده که توسط اصلاح طلبان همواره به عناوین مختلف مورد هجمه واقع می شود. پس از اینکه دوره دوازده ساله شهرداری قالیباف در شهر تهران با روی کار آمدن اصلاح طلبان در شورای شهر تهران تمام شد، اعضای این جناح سیاسی حملات متعددی را با سیاه نمایی علیه وی به راه انداختند. این انتقادات که اغلب سیاسی بود تا جایی رسید که حتی گفته شد بعد از 12 سال کار و فعالیت قالیباف در شهر تهران اصلاح طلبان «شهر سوخته» از وی تحویل گرفته اند.
موضوعی که بعد از مدتی حتی رسانه های اصلاح طلب نیز آنرا غیرمنصفانه تلقی کردند. یکی از وبسایت های اصلاح طلب با رد این اتهام زنی‌ها و با بیان اینکه انتقادات به قالیباف جنبه سیاسی دارد، می نویسد: «با همه این اوصاف او توانست در این ۱۲ سال چهره تهران را بهبود بخشد. اقداماتی از قبیل راه‌اندازی خطوط سریع‌السیر اتوبوس (BRT)، توسعه مترو، احداث پل‌ها، تونل‌ها و بزرگراه‌های درون‌شهری، گسترش بی‌سابقه فضاهای سبز و محوطه‌های تفریحی، ایجاد پیاده‌راه‌ها، ارتقای کمی و کیفی دکوراسیون شهری، ایجاد سرای محله‌ها، تبدیل زندان قصر و برخی پادگان‌های درون شهر به فضای سبز، راه‌اندازی سامانه‌های ۱۸۸۸ و ۱۳۷ برای ارتباط مستقیم و سریع شهروندان با شهرداری، گسترش فضاهای فرهنگی و... بخشی از کارنامه موفق قالیباف است که چشم پوشیدن بر آن هرگز منصفانه نخواهد بود.»
با این اوصاف اصلاح طلبان شورای شهر در آستانه انتخابات مجلس یازدهم بازهم حمله به قالیباف را در دستور کار خود قرار داده اند.
اخیرا «محسن هاشمی» رئیس شورای شهر تهران در اظهار نظری قابل تامل با انتقاد به دستاوردهای عمرانی شهرداری زمان قالیباف گفته است: «اگر پژوهش دقیقی رخ می داد شاهد ایجاد برج میلاد، پل صدر و موارد این چنینی نبودیم چرا که برج میلاد با صرف هزینه و وقت زیاد به هیچ عنوان نماد تهران نبوده است.»
هاشمی درحالی از دستاوردهای شهرداری قالیباف انتقاد می کند که طرح ریزی پروژه ای مثل برج میلاد در زمان غلامحسین کرباسچی شهردار دوران سازندگی مطرح و اجرایی شده است. اینکه قالیباف با کار اجرایی پروژه های سنگین نیمه تمام دوره های قبل را تکمیل کرده است، بیشتر از اینکه نقطه ضعف باشد نقطه قوت مدیریت اوست.
رئیس شورای شهر در این خصوص بیان می کند: «در بازدیدهای مختلفی که از شهرهای بزرگ دنیا داشتیم، می‌دیدیم که ساختمان‌های مختلفی در این شهرها وجود دارد که هم به نوعی سمبل شهر است و هم جاذبه توریستی است برای شهر. »
هاشمی درحالی به برج میلاد انتقاد می کند و آنرا تزئینی می نامد که کرباسچی نیز آنرا نماد مدیریت تکنوکرات ها و کارگزاران می داند و مطرح می کند که برای نمادسازی شهر تهران و جذب گردشگری این پروژه کلید خورده است.
جالب اینجاست از یکسو اصلاح طلبان مطرح می کنند که قالیباف شهر سوخته تحویل آنها داده است و از سوی دیگر به پروژه های بزرگ عمرانی که در زمان شهرداری وی ساخته و به بهره برداری رسیده می تازند.
شهربانو امانی هم در همین رابطه مطرح می کند: «بدنه شهرداری بسیار در هم تنیده است که عوامل بازدارندگی زیادی را ایجاد می‌کند تا املاک در اختیار غیر بازپس گرفته نشود، اما این دلیل نمی‌شود؛ تخلفاتی که سازمان بازرسی کل کشور هم به آن ورود کرده بود و همچنین پرونده‌هایی که شهردار اول ما آقای نجفی به قوه قضائیه فرستاده بود، بر زمین بماند. ما از ریاست قوه قضائیه انتظار داریم، رسیدگی به پرونده املاک نجومی را مدنظر قرار دهد و ضمن بررسی پرونده صحت و سقم آن را تعیین کند.»
ظاهرا این هجمه اصلاح طلبان به اخباری که این روزها از قالیباف در رسانه ها در آستانه انتخابات آینده مجلس درز کرده است، مربوط است. در برخی از اخبار و نظرسنجی‌ها آمده است که مردم تهران نظر مثبتی به قالیباف و خدماتی که ارائه کرده دارند. البته به نظر می رسد ضعف عملکردی اصلاح طلبان در شورای شهر نیز مزید علت شده تا خدمات مدیریتی قالیباف بیشتر در چشم مردم جلوه کند.
اما مشکل اصلاحات نه کابوسی به نام قالیباف بلکه عملکرد ضعیف خودشان است. اصلاح طلبان به خوبی می دانند که در وضعیت بغرنج ناکارآمدی گرفتار شده‌اند و با حمله به دیگران فقط صورت مسئله را پاک می کنند و مشکلات شان را بیشتر آشکار می کنند. آن چیز که باعث واهمه اصلاح طلبان شده، از دست دادن دومینو وار صندلی های مسئولیت اعم از ملی تا محلی است که فعلا در تصاحب آنهاست؛ ولی متاسفنه از آن برای خدمت به مردم حداقل استفاده را کردند.
موضوعی که بعد از مدتی حتی رسانه های اصلاح طلب نیز آنرا غیرمنصفانه تلقی کردند. یکی از وبسایت های اصلاح طلب با رد این اتهام زنی‌ها و با بیان اینکه انتقادات به قالیباف جنبه سیاسی دارد، می نویسد: «با همه این اوصاف او توانست در این ۱۲ سال چهره تهران را بهبود بخشد. اقداماتی از قبیل راه‌اندازی خطوط سریع‌السیر اتوبوس (BRT)، توسعه مترو، احداث پل‌ها، تونل‌ها و بزرگراه‌های درون‌شهری، گسترش بی‌سابقه فضاهای سبز و محوطه‌های تفریحی، ایجاد پیاده‌راه‌ها، ارتقای کمی و کیفی دکوراسیون شهری، ایجاد سرای محله‌ها، تبدیل زندان قصر و برخی پادگان‌های درون شهر به فضای سبز، راه‌اندازی سامانه‌های ۱۸۸۸ و ۱۳۷ برای ارتباط مستقیم و سریع شهروندان با شهرداری، گسترش فضاهای فرهنگی و... بخشی از کارنامه موفق قالیباف است که چشم پوشیدن بر آن هرگز منصفانه نخواهد بود.»
با این اوصاف اصلاح طلبان شورای شهر در آستانه انتخابات مجلس یازدهم بازهم حمله به قالیباف را در دستور کار خود قرار داده اند.
اخیرا «محسن هاشمی» رئیس شورای شهر تهران در اظهار نظری قابل تامل با انتقاد به دستاوردهای عمرانی شهرداری زمان قالیباف گفته است: «اگر پژوهش دقیقی رخ می داد شاهد ایجاد برج میلاد، پل صدر و موارد این چنینی نبودیم چرا که برج میلاد با صرف هزینه و وقت زیاد به هیچ عنوان نماد تهران نبوده است.»
هاشمی درحالی از دستاوردهای شهرداری قالیباف انتقاد می کند که طرح ریزی پروژه ای مثل برج میلاد در زمان غلامحسین کرباسچی شهردار دوران سازندگی مطرح و اجرایی شده است. اینکه قالیباف با کار اجرایی پروژه های سنگین نیمه تمام دوره های قبل را تکمیل کرده است، بیشتر از اینکه نقطه ضعف باشد نقطه قوت مدیریت اوست.
رئیس شورای شهر در این خصوص بیان می کند: «در بازدیدهای مختلفی که از شهرهای بزرگ دنیا داشتیم، می‌دیدیم که ساختمان‌های مختلفی در این شهرها وجود دارد که هم به نوعی سمبل شهر است و هم جاذبه توریستی است برای شهر. »
هاشمی درحالی به برج میلاد انتقاد می کند و آنرا تزئینی می نامد که کرباسچی نیز آنرا نماد مدیریت تکنوکرات ها و کارگزاران می داند و مطرح می کند که برای نمادسازی شهر تهران و جذب گردشگری این پروژه کلید خورده است.
جالب اینجاست از یکسو اصلاح طلبان مطرح می کنند که قالیباف شهر سوخته تحویل آنها داده است و از سوی دیگر به پروژه های بزرگ عمرانی که در زمان شهرداری وی ساخته و به بهره برداری رسیده می تازند.
شهربانو امانی هم در همین رابطه مطرح می کند: «بدنه شهرداری بسیار در هم تنیده است که عوامل بازدارندگی زیادی را ایجاد می‌کند تا املاک در اختیار غیر بازپس گرفته نشود، اما این دلیل نمی‌شود؛ تخلفاتی که سازمان بازرسی کل کشور هم به آن ورود کرده بود و همچنین پرونده‌هایی که شهردار اول ما آقای نجفی به قوه قضائیه فرستاده بود، بر زمین بماند. ما از ریاست قوه قضائیه انتظار داریم، رسیدگی به پرونده املاک نجومی را مدنظر قرار دهد و ضمن بررسی پرونده صحت و سقم آن را تعیین کند.»
ظاهرا این هجمه اصلاح طلبان به اخباری که این روزها از قالیباف در رسانه ها در آستانه انتخابات آینده مجلس درز کرده است، مربوط است. در برخی از اخبار و نظرسنجی‌ها آمده است که مردم تهران نظر مثبتی به قالیباف و خدماتی که ارائه کرده دارند. البته به نظر می رسد ضعف عملکردی اصلاح طلبان در شورای شهر نیز مزید علت شده تا خدمات مدیریتی قالیباف بیشتر در چشم مردم جلوه کند.
اما مشکل اصلاحات نه کابوسی به نام قالیباف بلکه عملکرد ضعیف خودشان است. اصلاح طلبان به خوبی می دانند که در وضعیت بغرنج ناکارآمدی گرفتار شده‌اند و با حمله به دیگران فقط صورت مسئله را پاک می کنند و مشکلات شان را بیشتر آشکار می کنند. آن چیز که باعث واهمه اصلاح طلبان شده، از دست دادن دومینو وار صندلی های مسئولیت اعم از ملی تا محلی است که فعلا در تصاحب آنهاست؛ ولی متاسفنه از آن برای خدمت به مردم حداقل استفاده را کردند.
