آفت‌های انقلاب اسلامی
نصرالله شفیعی
چهارشنبه ۴ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۱۷
کد مطلب: 642843
انقلاب اسلامی که در 22 بهمن 1357 به وقوع پیوست در نوع خودش در تاریخ جهان بی‌نظیر بود و عظمتش در همین حد که رژیم شاهنشاهی 2500 ساله را از ریشه برکند و اما عظمت تسخیر سفارت‌خانه آمریکا در چه بود که امام آن را بزرگ‌تر از انقلاب اول و یا انقلاب دوم نام گذاشتند؟
پاسخ به این سؤال را در استعفای دولت بزرگان که در پرشورترین دوران انقلاب اسلامی روی کار آمده بود باید جست‌وجو کرد.
سیاست دولت بازرگان دقیقاً برخلاف فضای آن زمان طراحی‌شده بود. بیشتر دولتمردان و کارگزاران دولت موقت هیچ سنخیتی با انقلابی که امام خمینی طراح و معمار و بنیان‌گذار آن بود نداشت.
کافی است بدانیم که تعداد قابل توجهی از وزرا و کارگزاران این دولت یا وابسته به غرب و جاسوس آمریکا بودند یا نگاهی لیبرالی داشتند.
امیر انتظام سخنگوی دولت جاسوس آمریکا، میناچی وزیر ارشاد ملی جاسوس آمریکا، حسن نزیه رئیس شرکت ملی نفت ایران جاسوس آمریکا، مقدم مراغه‌ای استاندار آذربایجان شرقی جاسوس آمریکا، ارتشبد مدنی استاندار خوزستان عنصر سرسپرده آمریکا، دکتر سنجابی ملی‌گرای مرتد وزیر امور خارجه و...
رفتارهای دولت موقت هیچ تناسبی با آرمان‌های انقلاب اسلامی نداشت و عوامل وابسته و جاسوس از طریق ارتباط با سفارت آمریکا و همچنین برنامه‌ریزی‌های گسترده آمریکا زمینه را برای کودتایی خونین در کمترین فرصت زمانی ایجاد می‌کرد و نتیجه‌ی این کودتا به شکست کشاندن نظام نوپای جمهوری اسلامی و استقرار رژیمی کاملاً وابسته و سرسپرده به آمریکا بود.
اقدام انقلابی دانشجویان پیرو خط امام تمامی تلاش‌های براندازانه برخی از اعضای دولت موقت و همچنین سفارت آمریکا را خنثی کرد و از اینجا است که اهمیت سخن امام مبنی بر انقلابی بزرگ‌تر از انقلاب و انقلاب دوم دانسته می‌شود؛ و اینک پس از 40 سال از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری و پشت سر گذاشتن انواع توطئه‌ها و تهاجم‌های سخت و نرم از جمله جنگ تحمیلی، 200 کودتای ریزودرشت، انواع تحریم‌ها و... به دوران پختگی رسیده و طبیعتاً انتظارات فراوانی نیز برای تحقق شعارهای آن وجود دارد.
در این فاصله چهل‌ساله، انقلاب از درون بدون آسیب نبوده است. با نگاهی به وضعیت حاکم بر کشور، همه‌ی شواهد نشان می‌دهد که انقلاب اسلامی نیازمند انقلابی از درون در چارچوب همان شعارها و اهداف اولیه‌ی آن می‌باشد.
انقلاب اسلامی ایران نیازمند انقلابی از درون است تا هر جا که احساس می‌شود از ریل خارج‌شده دوباره به ریل اولیه بازگردد.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا اشرافی گری را در بدنه حاکمیت و مسئولان از بین ببریم.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا رانت‌خواران و کسانی که در پرتو سفره‌ی انقلاب میلیاردر و کاخ‌نشین شدند از بدنه‌ی حاکمیت خارج نماییم.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا به حاکمیت غرب‌گرایان و لیبرال‌ها و آن‌ها که کعبه‌ی آمالشان شرق و غرب‌اند پایان دهیم.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا تفکر تکیه بر خدا جانشین تکیه بر کدخدا قرار گیرد.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا به نفوذی‌ها و جاسوس‌ها در بدنه‌ی مدیریتی کشور در سطوح مختلف پایان داده شود.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا به ابتکار و خلاقیت و توانمندی ایرانی در پشت سرنهادن قله‌های پیشرفت و تعالی اعتقاد راسخ پیدا کنیم.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا پوزه کسانی را که حتی اعتقاد به استقلال سیاسی کشور ندارند و قرار گرفتن در زیر چتر غرب و آمریکا را استراتژی همیشگی خود می‌دانند به خاک بمالیم.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا دردمندان و دین‌داران متعهد و متخصص جایگزین فن‌سالارها در بدنه‌ی مدیریت کشور شوند.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا مسئولان به‌جای شعار ذوب در ولایت و رفتار تقابل گرایانه با آن در عمل و موبه‌مو رهنمودهای ولی‌فقیه را نصب العین خود قرار دهند.
نیازمند انقلابی از درون هستیم تا ژن های خوب و آقازاده های نالایق با نفوذ و رانت نتوانند به مراکز و منابع قدرت و ثروت دست یابند.
نیازمند انقلاب از درون هستیم تا مسئولان کاخ نشین مسئولان مردمی شوند.
آری انقلاب اسلامی نیازمند به یک‌خانه تکانی است، نیازمند آن است که به حمام برود تا از همه ی آلودگی ها زدوده شود و شفافیت و نورانیت آن همچنان چشم‌های جهانیان را بنوازد.
باید با انقلابی از درون تلاش کرد تا به وصیت پیر جماران که فرمودند: «من در میان شما چه باشم و چه نباشم نگذارید انقلاب به دست نامحرمان و نااهلان برسد.» جامه ی عمل پوشانده شود.
باید در نظر داشت که این انقلاب از درون بدون هزینه نخواهد بود. در این انقلاب همچون انقلاب اول مردم نقش اساسی و اصلی را بر عهده‌دارند. مردم باید بصیر، تیزبین، آگاه و درصحنه باشند.
