راز این حضور شگفت
نصرالله شفیعی
چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۳۴
کد مطلب: 672447
1- دشمن روی کلمه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی بسیار حساس بود و از مدت ها قبل تمام تبلیغات خود را همراه با جنگ شدید روانی برای ناامید کردن مردم و عدم حمایت آن ها از نظام جمهوری اسلامی شروع کرده بود و با استفاده از ابزارهای گسترده رسانه ای خصوصاً فضای مجازی این گونه القا می کرد که نظام جمهوری اسلامی موفق نخواهد شد چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را جشن بگیرد.
آن ها تبلیغات خود را آن قدر افزایش دادند که گویا خودشان نیز باورشان شده بود که کشتی انقلاب اسلامی در چهلمین سالگرد پیروزی خود به گِل خواهد نشست و آن ها عید کریسمس را به همراه منافقین خائن در تهران جشن خواهند گرفت.
2- معیشت مردم که با سوء تدبیر دولتمردان در وضعیت سختی قرار گرفته، می توانست به راحتی این بهانه را بدست مردم بدهد تا در اعتراض به این همه گرانی های بی حساب و کتاب و یا سایر مشکلات، در راهپیمایی بزرگ 22 بهمن شرکت نکنند. بخصوص که روز 22 بهمن روز تعطیلی است و هیچ اهرمی نمی تواند مردم را به طور سازماندهی شده و یا بر اساس دستور اداری به خیابان ها بکشاند.
3- وضعیت جوی در اکثر نقاط میهن اسلامی بارانی یا برفی بود و برای مردمی که دنبال بهانه باشند که نخواهند خود را به دردسر بیندازند فرصتی بود تا در خانه بمانند و در نتیجه حضور کم رنگ باشد.
4- دلایل فراوان دیگری نیز می توان برای توجیه عدم حضور مردم در صحنه پیدا کرد که همگی آنها نیز ریشه در واقعیت دارند: از جمله بیکاری خیل عظیمی از جوانان، رفتارهای تبعیض آمیز و غیرعادلانه، حقوق های نجومی، رفاه طلبی بخشی از مسئولان، بسیاری از مشکلات اجتماعی از جمله موانع ازدواج و در نتیجه بالا رفتن سن ازدواج و امثال آن...
همه این دلایل یا بخشی از آن ها می توانست عامل و انگیزه ای برای عدم حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن باشد آن هم یک راهپیمایی که برای حضور مردم هیچ ابزار فشاری وجود ندارد.
5 ـ راهپیمایی امسال توانست آبرو و حیثیت کاذبی را که سردمداران آمریکا از جمله: ترامپ، پمپئو و جان بولتون به خیال خود داشتند بر باد دهد و اعتبار و موقعیت ایرانی ها را در سطح بین المللی ارتقا ببخشد.
این حمایت و این حضور شورانگیز و بی نظیر از یک نظام را در تاریخ ملت ها، فقط در میان ملت ایران می توان جست و جو کرد. بسیاری از ملت ها وقتی انقلاب می کنند و یا از حکومت جدیدی حمایت می کنند پس از مدتی نسبت به آن حکومت و نظام بی تفاوت می شوند و بیشتر به دنبال رفاه مادی خود هستند و نسبت به سیاست های کلان آن دولت بی تفاوت می شوند. ولی وضعیت مردم ایران متفاوت است. هرچه زمان می گذرد حساسیت مردم و دفاع آن ها از انقلابشان بیشتر می شود. حال علت چیست؟ رمز این حضور شکوهمند و شگفت انگیز چیست؟
اولین مسئله برمی گردد به محتوای انقلاب اسلامی، انقلاب اسلامی ایران از اول که با تدبیر بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (ره) شکل گرفت با انگیزه ی اعتقادی و ایمانی و دعوت مردم به سوی توحید و پرستش خدا شکل گرفت. مهمترین آرمان انقلاب اسلامی ایران مصداق این آیه است: «و لقد بعثنا فی کل امۀ رسولا ان اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت» (نحل / 36)
یعنی استقرار نظام توحیدی همراه با نفی حاکمیت طاغوت. مردم مسلمان ایران برای تداوم انقلاب خود رسالتی پیامبرانه را بر دوش احساس می کنند که نه تنها مشکلات اقتصادی مانع از حمایت آن ها از انقلاب نمی شود بلکه انگیزه ی آن ها را در تداوم نظام بیشتر می کند.
به عبارتی اصلا نمی توان آرمان ها و نوع نگاه ملت مسلمان ایران را با سایر ملت ها مقایسه کرد. ملت ایران خود را صاحب انقلاب می داند و انقلاب را فرزند خود، عهد و پیمانی نیز با خدای خود بسته که این انقلاب را به مقصد برساند. همانطور که در حدوث و پیروزی آن نقش آفرین بود در بقا و تداوم آن نیز خود را نقش آفرین می داند. بنابراین هرچه که موانع و مشکلات از سوی دشمنان در خارج و ضد انقلاب های داخل و لیبرال های ورشکسته و غربزده بیشتر می شود عزم مردم در حفظ و صیانت از نظام اسلامی بیشتر می گردد.
دومین مسئله که عزم ملت ایران را در دفاع از نظام و انقلاب بیشتر می کند، روشن بینی، بصیرت و فهم دقیق از اوضاع جهانی است. ملت ایران وقتی به دشمنان انقلاب در آن سوی مرزها نگاه می کند در می یابد که پلیدترین، رذل ترین، خائن ترین و جنایت کارترین انسان ها در پشت صحنه دشمنی با نظام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی هستند. چگونه کسانی با این ویژگی که چنگالشان آغشته به خون های مظلومان و محرومان جهان است و برنامه ای جز غارت ملت ها ندارند می توانند منجی ملت ایران باشند.
بنابراین با شناخت دقیقی که ملت ایران از دشمن خود دارد، درست در نقطه مقابل خواست او گام برمی دارد و از انقلاب خویش دفاع می کند.
سومین نکته اینکه به دنبال انقلاب اسلامي، مردمسالاري ديني شكل گرفت كه در مقابل ديكتاتوري بود. اگر اين نظام نباشد ديكتاتوري جاي آن را خواهد گرفت لذا مردم براي حمايت از نظامي كه خودشان بنا نهاده اند، به صحنه آمدند. اين راهپيمايي تودهني به دلقك بازي هاي چند ماه اخير منافقين و پهلوي بود.
چهارمین مسئله که موجب شده مردم همچنان در صحنه بمانند و با تمام وجود از انقلاب اسلامی دفاع کنند، اعتمادی است که مردم به اصل حاکمیت نظام دارند.
در هیچ جای جهان نظامی وجود ندارد که در رأس آن شخصیتی باشد که عنوان «عادل» را بتوان بر آن گذاشت، بدین معنا که علاوه بر تقوا و پاکی و اخلاص در رفتار شخصی و جایگاه رفیع در شناخت اسلام واقعی و قدرت تدبیر و شجاعت منحصر به فرد، هیچ سهمی نیز از انقلاب اسلامی برای خود و نزدیکانش در نظر نگرفته باشد.
امتیازِ داشتن چنین رهبری در راس حاکمیت، منحصراً در اختیار ملت ایران است. این ویژگی ها را هم در بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) در می یابیم و هم در خلف صالحش حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای می بینیم. این اعتماد و اطمینان به همه ی صلاحیت هایی که یک رهبر ایده آل باید داشته باشد، باعث شده که مردم نیز حاضر باشند برای حفظ انقلابشان از هیچ چیز دریغ نکنند.
اعتماد به شایستگی و رهبری نظام در میان مردم آن قدر است که موجب شده حتی تعلل و ضعف عملکرد مسئولان در سه قوا نیز آن ها را به اصل نظام بدبین نسازد.
مردم دریافته اند و اعتقاد دارند که اصل نظام جمهوری شجره ی طیّبه ای است که ریشه در عرش دارد و با آفت هایی که از جانب دشمنان خارجی و داخلی و یا ضعف مسئولان اجرایی مواجه می شود به زردی نخواهد گرایید.
با همه ی این توصیفاتی که شد تجربه ی چهل ساله حضور مردمی در صحنه های انقلاب اسلامی بخصوص راهپیمایی 22 بهمن، نشان از این دارد که انقلاب ایران هیچ وقت حمایت مردمی خود را از دست نخواهد داد و نهایت حرف مردم این است که:
«مسئولان بخصوص در قواي سه گانه اين حضور را به نام خودشان ننويسند و غره نشوند. مردم به عشق رهبري آمدند و شعار دادند: اين همه لشكر آمده به عشق رهبر آمده، حضور مردم به معناي تأييد ناكارآمدي ها نيست. مردم می گویند: ما در صحنه های دفاع از انقلاب و نظام شرکت خواهیم کرد و در هیچ شرایطی این صحنه را ترک نخواهیم کرد؛ چون عامل مشکلاتمان علاوه بر دشمنان خارجی نتیجه ی برخی انتخاب هایمان در داخل است که باید در آن تجدید نظر کرد.»
بنده فکر کردم که این مقال را تنها خود نخوانده ام!!!!