دیگ جوشانی به نام ایالات متحده!
چهارشنبه ۳ دی ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۲۷
کد مطلب: 397795
ایالات متحده از زمان شکل گیری، بر پایه مهاجرت و مهاجر پذیری بنا شده است. مهاجران اولیه آمریکا اروپایی هایی بودند که در اثر ظلم و ستم فئودالهای حاکم بر کشورهایشان در سده های ۱۵ و ۱۶ میلادی راهی آمریکا شده بودند. پس از آن به مرور مهاجرینی از آفریقا (تحت عنوان برده)، شرق دور، اروپای شرقی، آمریکای لاتین و خاورمیانه به این کشور مهاجرت کردند و این سیر همچنان ادامه دارد.
از آنجایی که ایالات متحده به لحاظ جمعیتی یک کشور متکثر و متنوع با اقوام و ملیت های گوناگون است، این مسأله همیشه مطرح بوده است که این اقوام و نژادها چگونه در کنار یکدیگر زندگی می کنند و به لحاظ فرهنگی خود را متعلق به کدام فرهنگ می دانند. فرهنگ آمریکایی یا فرهنگ سرزمین مادری شان؟ در پاسخ به این سوال گفته می شد که ایالات متحده به لحاظ فرهنگی به یک دیگ جوشان شبیه است که هر فرهنگ و سنتی که توسط مهاجرین به این کشور آورده شده است، در فرهنگ آمریکایی حل شده و افراد بیش از آنکه به فرهنگ سرزمین مادری شان تعلق خاطر داشته باشند، به فرهنگ آمریکایی ابراز وفاداری می کنند. اما این طرز تفکر امروزه ارزش و اعتبار خود را از دست داده است.
در یک پژوهش که توسط محققان دانشگاه میسوری انجام گرفته است، نشان داده است که تعلق به برخی از مظاهر فرهنگ بومی در بین مهاجرین به شدت قوی بوده و این وضعیت در بین اسپانیایی تبارها که مهمترین و بیشترین جمعیت مهاجرین آمریکا را تشکیل می دهند به خوبی دیده می شود.
بنابر پژوهش دانشگاه میسوری، آنچه که برای مردان مهاجر اسپانیایی تبار از اهمیت ویژه ای برخوردار است، حفظ کیان خانواده و وفاداری به همسر و فرزندان و برنامه ریزی برای آنهاست. ماریوری سابله از اعضای گروه تحقیقاتی دانشگاه میسوری و معاون دانشکده علوم انسانی این دانشگاه معتقد است: «آنچه که ما از مصاحبه های انجام گرفته با مردان اسپانیایی تبار متوجه شدیم، این بود که آنها تلاش می کنند تا خانواده خود را در آمریکا بر اساس فرهنگ اصیل سنتی خود اداره کنند. آنها به رسوم و آداب و سنن خودشان به عنوان بهترین سبک زندگی ایمان دارند و هرگز نمی خواهند خانواده ای به سبک خانواده های مدرن آمریکایی داشته باشند.»
این پژوهشگر می گوید، اگر چه در کشورهای آمریکای لاتین معمولاً خانواده ها پر جمعیت هستند، اما مهاجرینی که از این کشورها به آمریکا آمده اند، نسبت به تعداد فرزندانشان حساسیت ویژه ای دارند و عمدتاً معتقدند که تعداد فرزندانشان را باید با توجه به میزان درآمدی که دارند تنظیم کنند چرا که هزینه های زندگی در آمریکا قابل مقایسه با سرزمین مادری شان نیست. مردان اسپانیایی تبار مخالف کار کردن همسرانشان هستند و وظیفه نان آوری را مختص مرد می دانند. به همین دلیل تلاش می کنند تا با کار و تلاش بیشتر شرایط مناسبی را برای همسران خود ایجاد کنند تا آنها بتوانند با آرامش به تربیت فرزندانشان بپردازند. خانم سابله اضافه می کند که، مردان اسپانیایی تبار به پژوهشگران دانشگاه میسوری گفته اند که اگر چه کار کردن وظیفه مرد است اما نباید به گونه ای درگیر کار بشوند که نتوانند برای خانواد شان وقت بگذارند.
خانم سابله یکی از دلایل عمده کمی تعداد فرزندان در خانواد های اسپانیایی تبار مقیم آمریکا را در مقایسه با سرزمین مادری شان، حساسیت پدر و مادر بر تربیت صحیح فرزندان می داند. او می گوید، یک مرد اسپانیایی تبار تنها در شرایطی تصمیم به داشتن فرزند می کند که مطمئن شود می تواند او را در شرایط سخت اقتصادی و فرهنگی آمریکا خوب تربیت کند. این پژوهشگر می گوید، تقریباً بیش از نیمی از مردان اسپانیایی تبار محیط فرهنگی آمریکا را برای فرزندان و مخصوصاً دخترانشان نامناسب می دانند و معتقدند در کنار کار کردن باید وقت کافی برای خانواده و فرزندان گذاشته شود.
این پژوهش نشان داده است که مردان اسپانیایی تبار بیش از آنکه بخواهند رابطه سلطه آمیزی بر خانواده خود داشته باشند، دوست دارند که نقش یک پدر از خود گذشته و فداکار را در خانواده ایفا کنند. یکی از پرسش شوندگان در پاسخ به پژوهشگران گفته است، ما اسپانیایی تبارها پدرسالار نیستیم و اینکه ما دوست داریم همه هزینه های زندگی را خودمان تأمین کنیم به این معنی نیست که حرف اول و آخر را در خانواده مرد می زند، بلکه به این معناست که فداکاری مرد باید بیش از زن باشد.
خانواده های اسپانیایی تبار بر عکس خانواده هایی که بر پایه فرهنگ آمریکایی بنا شده است، خانواده ای است که اصلاً برابر گرا (equalitarian) نیست. بر اساس فرهنگ برابر گرایی آمریکایی، زن و مرد مسئولیتی یکسان در قبال هزینه های زندگی احساس می کنند و زن و مرد هر یک از دیگری انتظار دارد تا بخشی از هزینه های زندگی را بر دوش بکشد، اما به گفته خانم سابله اسپانیایی تبارها تا کنون حاضر نشده اند زیر بار این فرهنگ حاکم بر خانواده در آمریکا بروند و یک مرد لاتین تبار دوست دارد که همسرش فرزندانش را تربیت کند و او برای خانواده اش تلاش و کوشش کند. اگر چه این محقق اضافه می کند که در بین مواردی که با آنها گفتگو شده است، کسانی هم بوده اند که معتقد بودند به دلیل مشکلات اقتصادی در زندگی حاضرند که همسرشان برای مدتی کوتاه برای کمک به مخارج زندگی در خارج از خانه کار کند.
علی رغم اینکه لاتین تبارها در ارتباط با بچه دار شدنشان بسیار حساس هستند و ترجیح میدهند یک فرزند داشته باشند و خوب تربیت کنند تا اینکه ۵ فرزند داشته باشند و نتوانند وقت کافی برای آنها صرف کنند، اما باز هم آمارها نشان میدهد که رشد جمعیت لاتین تبارها در آمریکا بسیار بیشتر از سایر قومیت هاست. پژوهش انجام گرفته توسط دانشگاه میسوری نشان میدهد که در ۱۰ سال اخیر رشد جمعیت اسپانیایی تبارها در ایالت میسوری ۲/۹۲ درصد بوده و در کل ایالات متحده ۶/۵۶ درصد که بالاترین نرخ رشد جمعیت را در مقایسه با سایر قومیت ها همچون سفیدپوستان، سیاهان و آسیایی تبارها داشته اند.
بنابر این پژوهش، میزان تولد اسپانیایی تبارها در ایالت میسوری، در سال ۱۹۹۱، ۲۷ نفر در هر ۱۰۰۰ نفر بوده است که این میزان به ۴۰ نفر در ۱۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۲ رسیده بوده است که نشان میدهد خانواده های لاتینو تمایل بیشتری به تشکیل خانواده و فرزند آوری، در مقایسه با سایر قومیت ها در آمریکا داشته اند.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که اگر چه گفته می شود که ایالات متحده به لحاظ فرهنگی یک دیگ جوشان است، اما این کشور در حال حاضر دارای مهاجرینی است که همچنان بر فرهنگ خود پایبند هستند و ترجیح میدهند تا فرهنگ سرزمین مادری خود را حفظ کنند تا اینکه بخواهند در فرهنگ لیبرالیستی و ضد خانواده آمریکایی مستحیل شوند.
