انتقاد متکی از علی لاریجانی و هاشمی
چهارشنبه ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۲۱:۳۲
کد مطلب: 285683
متکی ادامه داد: حوزه‌های علمیه، و صاحب‌نظران ما را تشویق به ورود در این زمینه می‌کنند برای اینکه مبنای«لااکراه فی‌الدین» پذیرش دین اجباری نیست. آیا این به این معناست که ما در جامعه اسلامی نظامات نمی‌خواهیم؟ هرگز چنین نیست. ما در جامعه باید مواردی را که در حوزه‌های فرهنگی نقص می‌دانیم تا جایی که می‌شود قانونمند کنیم و در چارچوب‌های قانونی تعریف و با دعوت جامعه به قانونگرایی و قانونمداری بستر آن را هموار کنیم، همانگونه که استدلال مقام معظم رهبری در سال 88 نسبت به فتنه‌گران و کسانی که با عبور از قانون می‌خواستند حرفهای نادرست سیاسی خودشان را در آن انتخابات به مردم تحمیل کنند، این بود.
عضو ائتلاف 5گانه در خصوص اینکه امروز مهمترین دغدغه حزب‌اللهی‌ها در حوزه فرهنگی سینماست و وضعیت سینمای ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟تصریح کرد: در دوران انقلاب حضرت امام سخنرانی معروفی داشتند مبنی بر اینکه ما با سینما و رادیو مخالف نیستیم، ما با فحشا مخالفیم. سینما در حوزه هنر، هنر هفتم است و نقش‌آفرینی خودش را دارد. امروز هم در آمریکا و اروپا - و آسیا، سینما نقش خودش را ایفا می‌کند. برای نظامی مثل جمهوری اسلامی هم سینما یک فرصت می‌تواند باشد. اگر سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی نکند و از برنامه‌ریزی‌ها حمایت نکند به یک تهدید تبدیل می‌شود مثل تمام ظرفیت‌های دیگری که در کشور وجود دارد. بنابراین بنده معتقدم از سینما باید استفاده کرد. ولی اینکه وضعیت سینما را چگونه می‌بینیم وضعیت سینما دو وجه دارد؛ یکی امکانات سینمایی و دیگری تولیدات سینمایی.
«در امکانات ما نیازمند 1500 سالن سینمایی در سطح کشور هستیم که الان 1000 تا کم داریم. من فکر می‌کنم که باید به عنوان اینکه به جوانان این پیام را بدهیم که ما خواهان این هستیم که این ظرفیت به وجود بیاید، از کسانی که از بخش خصوصی هستند و می‌خواهند در عرصه سینما سرمایه‌گذاری کنند حمایت کنیم. لازم هم نیست که سینما را سالنی بدانیم که حداقل 1000 نفر گنجایش داشته باشد در شهرهای کوچک یک سالن 50-100 نفره می‌شود تعریف کرد تا جوانی که در فلان نقطه دور کشور است، تصورنکند برای تماشای یک فیلم خیلی خوب از شهرستان راه بیفتد و به تهران بیاید چون می‌داند اگر در شهر خودش سینما هم باشد اکران یک سال بعد صورت می‌گیرد.
بخش دوم تولیدات سینمایی است.»
وی گفت: در تولیدات سینمایی ما یک مفاهیم مضمونی در کشور داریم. مثلا کسانی در رابطه با تاریخ اسلام و قصص قرآنی و موضوعات مهیج تاریخ اسلام و ادیان کار می‌کنند. بخش دیگر مربوط به فتنه‌هایی است که برای ضربه زدن به ما صورت می‌گیرد و یا فیلمهای انتقادی که نسبت به وضعت حکمرانی در این کشور صورت می‌گیرد و کسانی هم خودشان را گره خورده به سینمای جهانی می‌دانند که جریان سازی آنها معلوم و مشخص است.
متکی بر همین اساس افزود: بنابراین در بحث تولیدات سینمایی ما آن را به شاخه‌های متعددی می‌توانیم تقسیم کنیم. سینما هم از آن مقولاتی است که نمی‌توان گفت یک فیلم را همه ببینند. چون شخص انتخاب می‌کند که ببینند یا نه. اگر شما چنانچه بعضی از ناملایمات اجتماعی را بخواهید متذکر شوید، هم باید کسی که اینها را تولید می‌کند باورمند و معتقد باشد و هم هنرمند خوبی باشد. یک بخش هم تولید فیلم در مباحث خارجی کشور است. من در دوران مسئولیتم در وزارت خارجه از سینماگران دعوت به عمل آوردم که تا شبی را به وزارت خارجه بیایند. بیش از 130 نفر از تهیه کنندگان، کارگردانان، سناریونویسان، بازیگران برجسته وغیره شرکت کردند. همه با علامت سوال به جلسه آمدند که وزیر خارجه چه ارتباطی به سینماگران دارد. به آنها گفتم شما به خارج از کشور می‌روید و برای تهیه فیلم و کارهای سینمایی مسافرت می‌کنید. ما چون در همه جای دنیا نمایندگی داریم شما را دعوت کردیم تا ببینیم از ما چه کمکی در خارج از کشور برای شما ساخته است. دوم اینکه در تولید فیلم‌هایی که پیام خارجی دارد ما یکسری حرفها و نظراتی داریم، سوال ما از شما این است که شما چه کمکی می‌توانید به ما بکنید.
وزیر دولت نهم در خصوص قانون عفاف و حجاب که از وی سوال شده بود، توضیح داد: من فکر می‌کنم مرزهای قانون باید مقدس شمرده و اعمال شود و رعایت مرز قانون و اعمال قانون چیزی است که هیچ کس نمی‌تواند به آن معترض باشد. بنابراین چارچوب قانون در بحث حجاب و عفاف باید محترم نگه داشته شود. در این زمینه خیلی موفق به معنای یک کار فرهنگی و اساسی بر مبنای اصول نشده‌ایم و بحث مغفول مانده است و این را در عملکردها به وضوح می‌بینیم.
وی درباره نقش هاشمی در فتنه 88 و تحرکاتی را که این روزها شروع کرده یادآور شد: عملکرد و مواضع آقای هاشمی در ارتباط با فتنه 88 به اعتقاد بنده به هیچ وجه قابل دفاع نیست و ایشان با هر تحلیلی با نگاه و منش دقیق رهبری فاصله گرفت. در حوزه سیاست خارجی و خط سازش به معنای اینکه ما از منافع و آرمانهای انقلاب عدول کنیم و به ورطه وادادگی بیفتیم نه مشی امام بود و نه شیوه و منش رهبری است و نه در عمل کسانی که در این وادی افتادند، توانستند موفق شوند.
متکی خاطرنشان کرد: در حوزه سیاست خارجی به نظر من عمده‌ترین اشکالی که جریان انحرافی دارد این است که به شعارهای اصیل انقلاب در این حوزه ابزاری می‌نگرد. در سیاست خارجی، تغییر بدون منطق مواضع، سمّ است یعنی اگر شما یک روز بیایید در مورد آمریکا به‌گونه‌ای صحبت کنید که جهان گمان کند که شما فقط شمشیر را حاکم می‌دانید. اسم جنگ را نمی‌آورید ولی نوع مواضع شما آنچنان است که دنیا چنین می‌فهمد و بعد مدتی دیگر بروید در نیویورک و در 4 روز اقامت در آنجا 3 بار در مصاحبه‌ها بگویید ما خواهان رابطه با آمریکا هستیم و کوچکترین مقام آمریکایی نیست به اظهار نظر شما هیچ‌‌چیزی نگوید.
این فعال سیاسی افزود: از آنجا که محیط بین‌المللی یک محیط اخلاقی نیست که بگویند ایرانی‌ها چقدر آدمهای خوبی هستند که مواضع خودشان را این جور تغییر می‌دهند. آنها می‌گویند انقلاب اسلامی به چه مشکلی دچار شده است که آمده و این گونه موضعگیری می‌کند؛ اینها سمّ است و به اعتقاد من مهمترین اشکال آقایان این است که فکر می‌کنند سیاست خارجی یعنی بازی کردن. در صورتی که سیاست خارجی یک فن است و بازی نیست. سیاست خارجی در خلأ حرکت کردن نیست و برای خود اصولی دارد. دنیا هم برای خویش مبانی و اصولی دارد. غربی‌ها وقتی با ما می‌نشینند خیلی رک در چشمان ما نگاه می‌کنند و انتقادات خویش را بیان می‌کنند منتها در ادبیاتی می‌گویند که برای دنیا قابل فهم است و طرف مقابل ناراحت نمی‌شود. شما بر مبنای اصول و مبانی بایدحرفهای خودتان را با ادبیات فاخر بیان کنید.
« مقام معظم رهبری 24 سال است که در مورد فلسطین و رژیم صهیونیستی و راه حل مسائل خاورمیانه اظهار نظر می‌کنند و دقیق‌ترین و کارشناسانه‌ترین مواضع را هم دارند. آخرین مواضع خویش را هم در این خصوص خیلی واضح و آشکار بیان کردند که از نظر ما حل سیاسی مسئله فلسطین انجام انتخابات در سراسر کشور فلسطین است؛ ولی اگر ما حرفهایی بزنیم که برای کشور ما هزینه داشته باشد باید مواظب باشیم.»
وی با بیان اینکه اصلا سیاست خارجی تفسیر این دو حرف، حرف خوب زدن با دنیا و خوب حرف زدن با دنیاست، متذکر شد: این‌گونه نیست که ما هرگونه که دلمان می‌خواهد حرف بزنیم بلکه باید در تراز انقلاب حرف بزنیم.
متکی در خصوص احتمال کاندیداتوری هاشمی و خاتمی گفت: به اعتقاد من آقای هاشمی در همه انتخابات‌های گذشته و نیز در این انتخابات شیوه خاصی را در پیش گرفته که به نظر من نه در شان ایشان و نه در شان انقلاب و نه در شان مردم است و آن اینکه سعی می‌کند کل انتخابات را با خودش گره بزند. آمدن یا نیامدن‌های ایشان یک بار تاثیرگذار بود، البته به گمان خودش. او در سال 76 متحد خودش آقای ناطق نوری را زمین زد و الا از نظر سلیقه‌ای همه می‌فهمیدند که او به آقای ناطق نزدیک‌تر است تا به آقای خاتمی. و بعدش هم معلوم شد. وقتی حزب مشارکت آمد و کشور را در دوران اصلاحات به دست گرفت. آقای خاتمی راننده اتوبوسی شد که از درب جلو مشارکتی‌ها را سوار و از درب عقب هم کارگزاران را پیاده می‌کردند و این‌گونه با آنها برخورد کردند. آقای هاشمی خیال کرد که تاثیرگذاری او در انتخابات 76 ادامه خواهد داشت. دو دوره بعد خودش هم (سال 84) به میدان آمد و دید صورت مسئله به گونه‌ای دیگر شده است و در انتخابات عوامل دیگری موثر شده است.
«به اعتقاد من او در انتخابات 76 موثر نبود و مسائل دیگری موثر بود. مردم آقای ناطق را ادامه راه آقای هاشمی می‌دانستند و بعد که آقای هاشمی به اعضای دولتش گفت که شما تکنوکرات هستید و کار خودتان را انجام دهید و سیاست را به من واگذار کنید. نتوانست به مسائل سیاسی جامعه پاسخ دهد و سوالات سیاسی جوانان و دانشگاهیان و نخبگان بی‌پاسخ ماند. در خرداد 76 مردم گفتند ناطق ادامه هاشمی است. اما خاتمی با زرنگی آمد و مطرح کرد که برنامه من توسعه سیاسی است و این آن چیزی بود که عطش آن در جامعه ایجاد شده بود، و این گفتمان غالب شد و آقای خاتمی برنده شد.متاسفانه زعمای ما عنایت نکردند که ذهن و دغدغه‌های مردم در انتخابات ریاست جمهوری تغییر کرده و با 16 سال قبل متفاوت شده است.سال 76 آقای هاشمی گفت ما پیچیدیم، جاده پیچید، جاده پیچید ما پیچیدیم؛ ولی به جایی رسیدیم که ما پیچیدیم ولی جاده نپیچید. در سال 76 زعمای قوم بنابر سنّت گذشته کاندیدا انتخاب کردند اما آقای ناطق نوری رای نیاورد. زعما گفتند کار از دستشان خارج شده و گفتند چهار سال دیگر آب از جوی رفته را برمی‌گردانیم.»
متکی تصریح کرد: آنها دوباره سال 80 کاندیدا معرفی کردند ولی باز کاندیدای‌شان رأی نیاورد و آقای خاتمی دوباره رئیس جمهور شد. سال 84 باز زعما نشستند و گفتند آقای لاریجانی کاندیدای ماست، اما او هم رای نیاورد. سال 88 هم به شکلی دیگر همین اتفاق افتاد. یعنی عوامل و مولفه‌های موثر در انتخاب رئیس‌جمهور تغییر کرد و دیگر آنکه، آنچه زعمای قوم تصمیم بگیرند الزاما مردم به آن لبیک نخواهند گفت. آنچه که در انتخابات امروز مهم است؛ 1 - گفتمان نامزد و 2 -شخصیت و کارکرد اوست. که هردو با همدیگر دلربایی ایجاد می‌کند و مردم به سوی او سوق پیدا می‌کنند.
وزیر سابق امور خارجه گفت: آقای هاشمی گمان می‌کند می‌تواند مسائل انتخابات را تا آخر به خودش گره بزند و این بدترین کاری است که می‌کند. متاسفانه آقای لاریجانی هم از همین شیوه تقلید می‌کند. یک روز نماینده‌ای مصاحبه می‌کند که لاریجانی می‌آید و روز دیگر می‌گوید نمی‌آید. این کپی‌برداری خیلی بد است. به اعتقاد من اگر بیایند باید بدانند که در یک رقابت جدی وارد کارزار می‌شوند.
وی در پایان عنوان کرد: به گمان من تصمیم احتمالی آقای هاشمی برآمدن با وقوف به اینکه بلوایی بزرگتر از بلوای اول راه می‌افتد یک توافقنامه نانوشته‌ای است برای اینکه جای ثالثی هدف فتنه قرار گیرد و آن جایگاه ولی امر مسلمین است و به گمان آنها تدبیری نتوان کرد و این به اعتقاد من مهم است.
