روزگاری در گوشه گوشه ی تهران، مجسمه های برنزی و آهنینِ اعلی حضرتِ قدرقدرت، قد برافراشته بود و پرچم «انا ربکم الاعلی» ی آریامهری، در برابر باد می رقصید.
به گزارش جهان نيوز، روزگاری در گوشه گوشه ی تهران، مجسمه های برنزی و آهنینِ اعلی حضرتِ قدرقدرت، قد برافراشته بود و پرچم «انا ربکم الاعلی» ی آریامهری، در برابر باد می رقصید. غافل از خشمِ نیلگونِ مردمی خداجوی و بت شکن که در کمین فراعنه سرمست از قدرت نشسته بودند و سرانجام، آن چنان بر سر طاغوت و مزدورانش آوار شدند که مجال تفکر نیز از آنان گرفته شد و از صفحه روزگار به زباله دانی تاریخ روانه شدند. عکس زیر، در اواخر دی ماه 1357 و در تهران و در یکی از خیابان های فرعی پشت مجلس گرفته شده است. اعلی حضرتِ آهنین، چون خاکروبه ای متعفن، در خرابه ای رها شده است. فاعتبروا یا اولی الابصار