رسانه‌ها را متهم کردن در شأن دولت نیست
پنجشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۰۳
کد مطلب: 247989
در ایران، قوای سه‌گانه در طول اختیارات ولی فقیه قرار می‌گیرند و از یک‌سو در برابر ولی‌فقیه به عنوان منصوب‌کننده و تنفیذکننده و از سوی دیگر در برابر مردم به عنوان رای‌دهنده و انتخاب‌کننده پاسخگو هستند.
در نظام‌های دموکراتیک، افکار عمومی به‌عنوان قوه چهارمی شناخته می‌شوند که به صورت نانوشته و در موازات سه قوه دیگر، با استفاده از توان خود در اعمال فشار بر مسوولین، مطالبات مردمی را پیگیری می‌کند. هیچ حکومتی در جهان فعلی بدون حمایت افکار عمومی قادر به ادامه حیات نیست.
رسانه‌ها، یکی از مهم‌ترین عناصر و بازوهای افکار عمومی جامعه هستند. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز آنها را به رسمیت شناخته و آزادی آنها را به شرط عدم نقض امنیت ملی و مبانی اسلامی، تضمین کرده است.
از سوی دیگر، کسانی که علم اقتصاد را می‌شناسند و از قواهد آن آگاه هستند به خوبی می‌دانند که عامل روانی تنها یکی از عوامل تاثیرگذار بر فرآیندهای اقتصادی است، همان‌طور که تحریم‌های خارجی هم تنها یک عامل محسوب می‌شوند که هرچند بی‌تاثیر نیستند اما نباید تمام مشکلات را به گردن آنها انداخت.
در این که دولت دهم تلاش بسیاری می‌کند که تبعات تحریم‌های بین‌المللی را کاهش داده و نیاز به حمایت و اعتماد دارد، هیچ تردیدی نیست اما اگر شیوه مدیریت در بحبوحه فشارهای بین‌المللی، غیرمحتاط و غیرعالمانه باشد، نمی‌توان آن را با حمله به رسانه‌ها چاره کرد، آن هم بعضا رسانه‌هایی که در ایام ناآرامی‌های بعد از انتخاباتی که آقای احمدی‌نژاد در آن برگزیده شد، حسن نیت خود را به ایشان و همکارانشان ثابت کرده‌اند و به دفاع از رای مردم پرداختند.
مشکلات دهشتناک این روزهای بازار ارز و طلا را به گردن رسانه‌ها انداختن، جز فرافکنی چیز دیگری نمی‌تواند باشد. مدیریت کلان بازار ارز و طلا در دست دولت است و این بانک مرکزی و وزارت اقتصاد هستند که بیشترین اتوریته را در زمینه تنظیم بازار در اختیار دارند پس طبیعی است که بیشترین حملات نیز در زمان مدیریت نادرست متوجه آنان شود، که اجزایی از دولت هستند و تحت نظر رئیس‌جمهور.
کار درستی نیست که ابهت توان اقتصادی دولت، آن هم در شرایط تحریم، با بیان اینکه رسانه‌ها با فضاسازی برنامه‌های اقتصادی دولت را به خطر انداخته‌اند، زیر سوال رود.
دانشجویان سال اول اقتصاد هم می‌توانند بین توان مدیریتی دولت و توان تخریبی رسانه‌ها – البته در صورت وجود – مقایسه به عمل آورند و اساس این ادعا را از بیخ زیر سوال ببرند. دولتی که رسانه‌ها بتوانند برنامه‌هایش را در هم شکنند، بیش از آنکه از رسانه‌ها شکایت داشته باشد، باید از ناتوانی خود گلایه کند.
ملت ایران، دوران جنگ را پشت سر گذاشته و می‌داند که شرایط امروز هرچقدر هم سخت باشد، چون شرایط روزهای جنگ تحمیلی نیست.
اگر امروز عده‌ای می‌خواهند نفت ما را نخرند، آن روز تاسیسات نفتی ما به حدی آسیب دیده بود که اصلا توان صادرات نداشتیم اما به لطف خداوند توانستیم از سخت‌ترین مراحل عبور کنیم. امروز نیز با یک مدیریت صحیح خواهیم توانست از گردنه تحریم‌ها عبور کنیم، مشروط به آنکه اجزای مختلف سه قوه مسوولیت‌پذیر باشند.
دولت محترم باید بداند که مسوولیت رسانه، اطلاع‌رسانی است و وقتی که بازار ارز یا طلا آشفته است، چاره‌ای جز انعکاس این واقعیت برای رسانه‌ها وجود ندارد. وقتی بازار ارز آشفته است، انتظار دارند که رسانه‌ها بگویند بازار آرام و دل‌انگیز است؟
رسانه‌ها تصویر دوم از تحولات را ارائه می‌کنند، یعنی آنچه که واقعیت دارد در رسانه‌ها انعکاس می‌یابد، البته منکر آن نیستیم که برداشت‌های مختلفی از تصایر اول وجود دارد و رسانه‌ها هم مواضع سیاسی مختلف دارند اما در شان رئیس‌جمهور نیست که رسانه‌ها را دشمن خود تلقی کند و مسوول نابسامانی‌ها بداند.
