یکی از دولتمردان حسن روحانی اخیراً گفته که «خیلی متأسفم عدهای کوتاهبینانه میگفتند برجام بشکه نفت است. برجام نه کاغذپاره بود و نه بشکه نفت. برجام یعنی زندگی مثل آدمیزاد، برجام یعنی حد فاصل امید به آینده. امید به تحول و سرمایهگذاری، امید به توریسم».
به گزارش جهان نيوز، روزنامه جوان نوشت: علی ربیعی، از چهرههای امنیتی اصلاحطلبان و از دولتمردان حسن روحانی اخیراً در قسمتی از گفتگو با اعتمادآنلاین گفته که «خیلی متأسفم عدهای کوتاهبینانه میگفتند برجام بشکه نفت است. برجام نه کاغذپاره بود و نه بشکه نفت. برجام یعنی زندگی مثل آدمیزاد، برجام یعنی حد فاصل امید به آینده. امید به تحول و سرمایهگذاری، امید به توریسم».
او همچنین تصریح کرده که «برجام مفهوم بشکه نفت و بوی نفت نمیدهد. کاملاً حق با شماست... بخشی از وقایع خیابانی سال ۱۴۰۱ ناشی از ناامیدی بعد از برجام و انتخابات ۱۴۰۰ بود.»
اول آنکه برجام امضا شد و تجربه هم کردیم که اتفاق تازهای را رقم نزد و دستاوردی برای مردم ایران نداشت.
دوم آنکه ادبیات ربیعی در مورد برجام توهینآمیز است که برجام را زندگی آدمیزادی توصیف میکند و یعنی بدون برجام، زندگی ایرانیها زندگی مثل آدمیزاد نبوده و نیست! البته این ادبیات شاذ و توهینآمیز از سوی روحانی و دولتمردانش در مدح برجام و تخطئه منتقدان برجام اتفاق جدیدی نیست و از همان زمان مذاکرات برای به نتیجه رسیدن برجام شروع شد و تمام هم نمیشود! آنها مثل آدمیزاد زندگی کردن را زندگی کردن در سایه کدخدا میدانستند و لاغیر!
در زمانی که حسن روحانی رئیسجمهور بود، به دفعات منتقدان برجام از سوی روحانی و دولتمردانش مورد ناسزاگویی قرار گرفتند. از جمله به این موارد میتوان اشاره کرد: کمسواد، عده معدودی که از جایی خاص تغذیه میشوند، هوچیباز، اقلیت تندرو، هراسان، ترسو، بروند به جهنم، بزدل سیاسی، کاسب تحریم، دلال تحریم، افراطی، کودک، دروغگو، فحاش و همصدا با اسرائیل، بنابراین عجیب نیست که همان توهینها و فرافکنیها همچنان ادامه داشته باشد.
از سویی، ناامیدی از برجام هم امر عجیبی نیست. وقتی برجامیان، از خود رئیسجمهور تا رسانهها و فعالان مجازیشان برجام را همچون معجزهای آمده از سوی خدا توصیف میکردند که قرار است همه مشکلات ایران، حتی مشکل آب خوردن ملت را حل کند، و در عمل اتفاق خاصی نیفتاد، طبعاً ناامیدی اتفاق میافتد. البته ربیعی در این مورد نمیتواند در جایگاه شاکی باشد و خود در ردیف متهمان است؛ در کنار همه دولتمردانی که متهم هستند! در واقع عبارت او را باید اعتراف دانست و نه انتقاد؛ اعتراف به اینکه چگونه مجذوبان برجام با بزرگنمایی برجام و چیدن همه تخممرغها در سبد آن، ناامیدی بخشی از مردم را رقم زدند.
با برجام پول های ایران بلوکه، صنعت هستهای تعطیل، تحریم دو برابر ، تورم صد برابر ، سوخت هواپیما ظریف برباد ، فروش نفت و تجارت منفی، شاخص فلاکت بر نوک قله، بی کاری بی سابقه ، تعطیلی کارخانه های تولید کننده ، کشته شدن روزی بیش از هفت صد نفر در روز بخاطر عدم وارد کردن واکسن کرونا و...
خطر اصلاحاتچی ها از اون چندتای دیگه بیشتر بوده چون این جماعت زیر پوشش نقاب فریبنده اصلاح و اصلاح گری در پیشبرد اهداف نامردان آمریکایی و نوچه های اروپائیش نقش و سهم به سزایی داشته و دارند و در ایام آشوب و فتنه های شوم دشمن ساخته هم از عوامل و ایادی اصلی تحریک فتنه گران و آشوب طلبان در داخل کشور بوده و بنزین روی آتش فتنه ریخته اند.
جالبش اینه که غرب خودش غربزده ها رو اندازه دو ریال هم قبول نداره.
توافق امضا کردن بعدش اصلا دولت بنفش رو تحویل نگرفتند. مزایای برجام را آمریکا و غرب برد، هیچی هم کف دست اصلاحات نگذاشت.
من هم قبلا فکر می کردم برجام چیزی نیست اما با عملکرد آقای رئیسی فهمیدم همه چیز برجام است . چرا ، برای اینکه دلار در دنیا بی ارزش می شود و در ایران گران . کلی هزینه کردیم و با کشورهای مختلف نشستیم هیچ چیز در سفره مردم ندیدیم کلا بی خیال شدن قرارداد خارجی برای جیب تجار خوب است و برای مردم هیچ
چند نکته مهم را باید در نظر گرفت:
اولا برجام ضمانت اجرایی نداشت و دیدیم آمریکا از آن خارج شد و ما هیچ کجا نمی توانستیم شکایت کنیم درحالیکه هسته ای را تعطیل کرده بودند و ...
دوم اینکه به نظر میاد برجام برای رای آوردن دور دوم روحانی خیلی سریع تصویب شد و عملا به جای لغو تحریم ها فقط سرکار رفته بودیم. در دوران خود اوباما هم تحریمی لغو نشد و پول و کالایی وارد نشد.