تهدید منافع ایران در آفریقا توسط اسراییل
دوشنبه ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۳۲
کد مطلب: 490231
در همه پرسی جدایی جنوب سودان از بخش شمالی به عنوان یکی از بندهای توافق «نواشا» بیش از ۳ میلیون نفر پای صندوق های رای رفتند و ۵۷/۹۹ درصد آنان؛ استقلال جنوب را برگزیدند. در ابتدای استقلال گزارشاتی به این صورت منتشر شد؛
*به زودی موافقت سودان جنوبی با رژیم صهیونیستی برای آغاز همکاری مشترک در طرح های متعددی از جمله تاسیس پادگان نظامی و پایگاه هوایی در این کشور تازه تاسیس نهایی می شود.
*سودان جنوبی قصد دارد با حمایت مالی رژیم صهیونیستی در منطقه «نمولی» یک ایستگاه تولید برق نیز تاسیس کند که تا دو ماه دیگر این مرکز آغاز به کار می کند. سران نظامی رژیم صهیونیستی در پایگاه «بلغام» در سودان جنوبی از هم اکنون کار نصب برج های مراقبت مرزی که به دوربین های حرارتی مجهز است را شروع کرده اند. مناطق مدنظر این افراد در راجا؛ شمال ایالت نیل بالا و منطقه مرزی میان نیل و ایالت وحدت است.
به طور کلی رژيم صهيونيستي سال‌هاست كه سياست مداخله خود در سودان جنوبي را پيگيري مي‌كند و نقش عمده‌اي در تجزيه سودان داشته است. از سال ۲۰۰۵ روابط ميان رژيم صهيونيستي و شورشيان جدايي طلب جنوب سودان گسترش چشمگيري داشت. جوبا پايتخت سودان جنوبي با تل آويو حدود ۳۰۰۰ كيلومتر فاصله دارد اما مقام‌هاي رژيم صهيونيستي، دراختيار داشتن كنترل سودان جنوبي را زمينه مناسبي براي دسترسي به منابع مهم نفت، طلا و اورانيوم اين كشور آفريقايي مي‌دانند.
می توان گفت کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می تواند به عنوان اهرمی سیاسی و اقتصادی از سوی رژیم صهیونیستی علیه مصر، سودان و هر کشوری که در منطقه وابسته به آب نیل است به کار رود. در ظاهر، سودان جنوبی و رژیم صهیونیستی نقاط مشترک اندکی با یکدیگر دارند و هیچ مرز مشترکی با یکدیگر ندارند.
در واقع، فاصله بین «جوبا» پایتخت سودان جنوبی و تل آویو بیش از ۳ هزار کیلومتر است. این دو واحد سیاسی هیچ نقطه اشتراک فرهنگی و نژادی با یکدیگر ندارند. بسیاری از سودانی‌هایی که به اسرائیل پناهنده شده بودند با تبعیضهای گوناگون و مختلف مواجه شده بودند و از این کشور نیز اخراج شده بودند. اما با وجود این، رژیم صهیونیستی جزو اولین کشورهایی بود که استقلال سودان جنوبی را به رسمیت شناخت.
برای درک و فهم روابط کنونی رژیم صهیونیستی و سودان جنوبی باید به پیشینه تلاش های این رژیم برای تثبیت جای پای خود در آفریقا توجه داشت. از آنجا که رژیم صهیونیستی روابط نزدیکی را با رژیم آپارتاید و نژادپرست آفریقای جنوبی داشت برای تل آویو سخت و دشوار است تا بتواند با کشورهای آفریقایی روابط دوستانه داشته باشد. از آغاز درگیریها در سودان در دهه ۱۹۶۰ میلادی، فرستادگان و نمایندگان صهیونیستی به طور روتین و مشخص ملاقاتهایی با رهبران سودان جنوبی داشته اند و کمکهایی به طرحهای کشاورزی و توسعه امور زیر بنایی و نظامی در سودان جنوبی داشته اند. بیشتر این کمکها به طور غیر مستقیم و از طریق سازمانهای غیر دولتی به این رهبران داده شده است.
بعد از امضای موافقتنامه صلح جامع در سال ۲۰۰۵ میلادی ـ که به موافقتنامه نواشا معروف است ـ بین دولت سودان و جنبش آزادیبخش خلق سودان که در آن در خصوص چگونگی و نحوه اعطای استقلال سودان جنوبی تصریح شده است، افرادی از کمیته یهودیان آمریکا در موسسه آفریقا به طور علنی شروع به بازدید از سودان جنوبی کردند تا مطالعه ای در مورد چگونگی تسهیل استقلال سودان جنوبی داشته باشند. مقامات سودان جنوبی نیز اظهار علاقه به دولت اسرائیل را از خود نشان می دادند.
حال بعد از سالها آشکار شده که اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای اتحادی استراتژیک با تازه ترین کشور تازه تأسیس آفریقا بوده است. از منظر رژیم صهیونیستی، موقعیت جغرافیایی سودان جنوبی می‌تواند عمقی استراتژیک برای این رژیم در آفریقا به دنبال داشته باشد. علاوه بر ذخایر نفتی در سودان جنوبی و کنترل بر مسیر عبوری آب نیل، تل آویو می تواند از اتحاد خود با سودان جنوبی در جهت فشار به مصر بهره ببرد.
می دانیم که آب نیل شاهرگ حیاتی مصر به شمار می رود و وابستگی زیادی این کشور به این رودخانه دارد. به عبارت دیگر کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می تواند به عنوان اهرمی سیاسی و اقتصادی از سوی رژیم صهیونیستی علیه مصر، سودان و هر کشوری که در منطقه وابسته به آب نیل است به کار رود. به علاوه، اتحاد استراتژیک رژیم صهیونیستی با سودان جنوبی به این رژیم اجازه خواهد داد که منافع ایران در آفریقا را با تهدید مواجه سازد.
برقراری رابطه آشکار سودان جنوبی با رژیم صهیونیستی که حتی منجر به گشایش سفارت این رژیم به عنوان نخستین سفارتخانه در جوبا شد؛ بسیاری از مقام های همسایه شمالی را نگران کرده است، چرا که سودان و شخص البشیر اختلافاتی با این رژیم دارد، بنابراین غیرطبیعی نیست که رژیم صهیونیستی در نخستین گام، انتقام خود را از اقدام های ضدصهیونیستی سودان؛ با تجزیه آن گرفته است.
نقش رژیم صهیونیستی در جنگ داخلی سودان جنوبی
جنگ داخلي سودان جنوبي سال ۲۰۱۳ آغاز شده و همچنان ادامه دارد و مذاكرات براي توقف خشونت‌ها در آن تاكنون به نتيجه نرسيده است. طی اين درگيري‌ها تاكنون هزاران نفر كشته و ۲ میلیون نفر آواره شده اند.
بر اساس گزارشات موجود، شوراي امنيت سازمان ملل تأييد كرده است كه شورشيان سودان جنوبي در درگيري‌هاي اين منطقه به‌صورت گسترده از تسليحات ساخت رژيم صهيونيستي استفاده كرده‌اند؛ مسئله‌‌اي كه اين رژيم را پشت پرده همه كشتارها در اين كشور نشان مي‌دهد. هر چند گفته مي‌شود بخشي از اين سلاح‌ها از سوي رژيم صهيونيستي به نيروهاي امنيتي سودان جنوبي پيش از آغاز جنگ داخلي تحويل داده شده اما در گزارش سازمان ملل آمده است كه بخش اعظم تسليحات توسط هواپيماها در آسمان مناطق تحت تصرف شورشيان سودان جنوبي رها شده تا به‌دست آنها برسد.
روزنامه «اينديپندنت» پيش از اين در گزارشي، ارسال گسترده تسليحات از سوي رژيم صهيونيستي براي نيروهاي «سالوا كر» را افشا كرده بود. براساس گزارش اين روزنامه مقام‌هاي رژيم صهيونيستي با اينكه فاصله زيادي با سودان جنوبي دارند اما به هيچ عنوان حاضر به از دست دادن كنترل‌شان بر اين منطقه نيستند و به همين‌خاطر با ارسال گسترده تسليحات يك كشتار بي‌رحمانه را رقم زده‌اند.
ارتش سودان جنوبی همچنین از سلاح دیگری به‌نام «میکرو جلیل» ساخت رژیم صهیونیستی استفاده کرده است. این سلاح برای اولین بار در دسامبر سال ۲۰۱۳ در سودان جنوبی استفاده شده است.
نتیجه گیری
کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می تواند به عنوان اهرمی سیاسی و اقتصادی از سوی رژیم صهیونیستی علیه مصر، سودان و هر کشوری که در منطقه وابسته به آب نیل است به کار رود. به علاوه، اتحاد استراتژیک رژیم صهیونیستی با سودان جنوبی به این رژیم اجازه خواهد داد که منافع ایران در آفریقا را با تهدید مواجه سازد. بنابراین می توان گفت کشور سودان جنوبی برای صهیونیستها حایز اهمیت بوده اما جهت دست یافتن به خواسته های خود در قاره آفریقا باید در این کشور نفوذ داشته باشد.
