بهاریه ای از محمدمهدی سیار
جمعه ۱ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۰۵:۰۸
کد مطلب: 350999
زمین از برگ،
برگ از باد،
باد از رود،
رود از ماه روایت کرده‌اند
اردیبهشتی می‌رسد از راه
بهاری می‌رسد از راه و می‌گویند می‌روید گل داوودی از هر سنگ،
حسن یوسف از هرچاه بگو چله نشینان زمستان را که برخیزند
به استقبال می‌آیمیت ای عید از همین دی ماه
به استقبال از راه ناهموار و از یاران ناهمراه
به استهلال می‌آیمیت
آدمی دشت پشت دشت
چه باک از راه ناهموار و از یاران ناهمراه
به استهلال می‌آیمیت ای عید
از محرم ها به روی بام ها هر شام با آیینه و با آه...
سر سمبل شدن دارند این مرغان سرگردان
گلویی تر کنید ای تیغ های تشنه، بسم‌الله!
به گمانم اصل غزل در وبلاگ آقای سیار هست. ضمنا ایشان سید نیستند!!