دربارهی اظهارات تهمینه میلانی دربرنامه هفت
يکشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۵۳
کد مطلب: 390325
جمعهای که گذشت ( نهم آبان 93) برنامه هفت (که به نقد و بررسی مسائل مربوط به سینما میپردازد) میزبان خانم تهمینه میلانی کارگردان فیلم آتش بس 2 (که در همین منبر اینترنتی پیش از این نقدی محتوایی دربارهی این فیلم منتشر شد) بود. ایشان در این برنامه که همزمان با دههی اول محرم بطور زنده پخش میشد جملاتی گفت که جای تأمل دارد. کلیدواژهی اساسی خانم میلانی این بود که اساساً دشمن وجود ندارد و چرا باید دشمنتراشی کنیم؟ وی به صراحت گفت که من با واژهی دشمن مشکل دارم. او با بیان اینکه فرهنگ غربی یعنی چه و اگر ماشین و تکنولوژی از شرق میآمد با شرق مشکل پیدا میکردیم گفت : مثلاً اگر ما میدانیم از نظر اخلاقی در غرب چه فسادی است چه دشمنیای میتوانیم با آنها بکنیم و حالا آنها بدانند مشکلات ما چیست چه دشمنیای با ما میکنند؟ ایشان معتقد بود که انتقاد از نمایش مشکلات ایران در فستیوالهای جهانی حاصل حسادت برخی داخلیها است!
ضمن آنکه برخی سخنان خانم میلانی درست بود (مانند آنکه نباید همه چیز را به گردن دشمن انداخت و باید به درستی به مسائل و معضلات اجتماعی و اخلاقی پرداخت) دو نکته در رابطه با فرمایشات ایشان که اشاره شد تقدیم میشود:
1 - در قرآن کریم بارها واژهی دشمن آمده است و از شیطان گرفته تا کفار دشمن انسان شمرده شدهاند و آیا مگر جز این است که دنیای استکبار و غرب در صدد ضربه زدن به ما است؟ جز این است که جوانان این مملکت در دفاع مقدس را همین دنیای غرب به شهادت رساند؟ آری توهم توطئه و دشمنتراشی خوب نیست اما انکار دشمن با بصیرت نمیخواند. دشمن هست و دشمن بزرگی هم هست. اعمال شیطانی آمریکا از حملات بیوتروریستی در دنیا (مانند آلوده کردن مردم به مالاریا، تب کریمه کنگو، گاز خردل و غیره) تا حملات مستقیم نظامی و پشتیبانی از حمله ددمنشانی چون صدام جز دشمنی چیز دیگری را به ذهن متبادر میسازد؟
2 - خانم میلانی در این برنامه نگرانی خود را از پدیده زندگی سپید و نوعی از دوستی نامشروع دختر و پسر و رواج آن در جامعه (که در آتش بس 2 هم به آن پرداخته بود) اعلام کرد. سؤال اینجاست که آیا فکر نمیکنید رفتار قشر قابل توجهی از جامعه محترم سینمایی در رواج پدیده بدحجابی و بیحجابی و متأسفانه باید گفت در رواج بیحیایی در فیلمها و حتی در مراسم مختلف که در آن شرکت میکنند اختلاط دختر و پسر را ترویج و ارزشهای دینی را کمرنگ میکند و کرده و سبب شده که دختر و پسر اسیر ظواهر غربی شده و به فکر مسئولیت تشکیل زندگی نباشند و ازدواج در جامعه از هنجار به غیرهنجار در ذهن آنان تبدیل شود؟ اگر عفاف و حجاب رعایت میشد به نظر ایشان آنوقت باز هم پدیده دوستی نامشروع دختر و پسر باید معضل ما میبود؟
والحمد لله رب العالمین
