چرا آژانس بدنبال بازرسی بدون مدالیته است؟
دوشنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۰۱
کد مطلب: 282805
اگر این خبر درست باشد، مذاکرات ماه مه دهمین دور گفت وگوهای فنی ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره تدوین یک مدالیته جدید از نوامبر 2011 به این سو خواهد بود.
گروه 1+5 اعلام کرده است که تا پس از روشن شدن نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در ایران احتمالا دور جدیدی از مذاکرات با ایران برگزار نخواهد شد.
آخرین دور مذاکرات ایران و 1+5 18 فروردین در آلماتی قزاقستان برگزار شد اما به دلیل انعطاف ناپذیری گروه 1+5 به نتیجه نرسید.
جان کری وزیر خارجه امریکا هم روز پنج شنبه 29 فروردین تایید کرده است که این گروه در انتظار نتیجه انتخابات ایران خواهد ماند.
تحلیلگران در ایران تاکید می کنند امریکا می داند که تصمیم گیری های اصلی درباره پرونده هسته ای ایران به رهبر معظم انقلاب مربوط است و بنابراین به تاخیر انداختن مذاکرات تا پس از انتخابات چندان منطقی نیست.
با این حال، بعید نیست که آژانس –صرف نظر از اینکه ایران و گروه 1+5 مذاکرات خود را چه زمانی انجام می دهند- مایل به انجام یک دور مذاکره فنی جدید با ایران باشد.
آخرین دور از مذاکرات ایران و آژانس در ماه فوریه (زمستان 1391) برگزار شد.
ایران و آژانس از نوامبر 2011 به این سو، 9 دور درباره تدوین یک مدالیته جدید مذاکره کرده اند. این مدالیته یک برنامه کاری برای پاسخ به برخی پرسش ها و ابهامات است که آژانس درگزارش نوامبر 2011 خود مطرح کرده و طی آن مدعی شده است که احتمالا یک جنبه نظامی در برنامه هسته ای ایران وجود دارد.
ایران این اطلاعات را کاملا ساختگی می داند اما عقیده دارد برای شروع روند رسیدگی به این مسئله و بازدید از تاسیساتی مانند پارچین که آژانس خواهان آن است، باید یک متن توافق شده میان دو طرف وجود داشته باشد که تعهدت هر یک از طرفین را مشخص نماید والا ممکن است این مذاکرات اسیر مداخلات کشورهای دیگر شده و مدت های طولانی بدون نتیجه به درازا بکشد.
دیپلمات ها در تهران می گویند پیش نویس یک متن میان ایران و تیم آژانس نهایی شده اما یوکیا آمانو مدیر کل آژانس مانع نهایی شدن آن می شود.
این دیپلمات ها می گویند ظاهرا همانطور که آمانو در سخنرانی افتتاحیه اجلاس مارس 2013 آژانس گفت خواهان بازرسی از تاسیسات ایران بدون وجود یک مدالیته است.
علت هم این است که آژانس در واقع در پی حل مسئله نیست بلکه صرفا در پی آن است که با دسترس به پارچین بهانه هایی بیشتر و جدیدتر علیه برنامه هسته ای ایران بیاید و در مقابل هم تعهدی برای همکاری های جدی تر با ایران نداشته باشد.
