دکتر مصطفی چمران در سخنرانیاش گفت: من آرزو دارم که همه شما مانند جعفر (خراسانی)، این جوان آذربایجانی باشید.
به گزارش جهان به نقل از ایسنا، سیدجعفر خراسانی در سال 1336 در اردبیل متولد شد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر به پایان رساند. در زمان شاه خائن از سربازی معاف شد و همین معافیت موجب شد تا بتواند برای مبارزه با اشغالگران صهیونیست به «سوریه»، «لبنان» و «فلسطین» برود. او در گروه «امل» به مقام چریک اسلام نائل درآمد.
خراسانی به سرپرستی دکتر شهید چمران مبارزات خود را شروع کرد و فرمانده بخشی از نیروهای چریکی شد. اما وقتی خبر تجاوز رژیم بعث عراق به خاک کشورمان را در لبنان شنید بلافاصله با چند نفر از یارانش به ایران برگشت و در سوسنگرد به گروه جنگهای نامنظم شهید دکتر چمران پیوست.
وی چنان شهامت و شجاعتی را از خود نشان داد که دکتر چمران در یک سخنرانی پرشور گفت: من آرزو دارم که همه شما مانند جعفر،این جوان آذربایجانی باشید. او در این پیکار حق علیه باطل یگانه سید من است. از پیشانی مردانهاش میبوسم و اسلحه کمری خویش را به عنوان هدیه به وی تقدیم میکنم.
پس از این سخنان چمران، صدها چریک مبارز اسلامی تشخیص فرمانده محبوب خویش را ستودند.
«پروین سمساری» مادر شهید خراسانی در مورد فرزندش میگوید: یک بار از جبهه به دوستانش نامه نوشت که دوستان چرا نشستهاید؟ نمیدانید در اینجا چه میگذرد؟ بیایید به کمک، و وقتی هم آمد، دوستان و فامیل را به کمک خواست. بعضیها را با خود به جبهه برد و بعضیها هم بعداً رفتند. دو سال در جبهه بود. بعد آمد برای آخرین بار از ما خداحافظی کرد. هر چند نگفت برای آخرین بار است که شما را میبینم. دوستانش را در یک جا جمع و برای آنها صحبت کرد و رفت. بعد از رفتنش ناراحت شدیم. بالاخره من مادرم. همه مادر دارند و میدانند مادرها چه احساسی دارند. آمد خداحافظی کند گفتم: جعفر مرا تنها میگذاری و کجا میروی؟.اما رفت و دیگر نیامد.
کسی جرأت نمیکرد به من بگوید جعفر شهید شده است تا اینکه آمدم منزل. رفته بودم عزاداری.دیدم خانه خیلی شلوغ است. شوکه شدم.
به هر کسی نگاه کردم چیزی نگفت. کار خواهر بزرگم بود. گفته بود بگذارید پروین امروز راحت بخوابد و فردا برایش میگوییم. فردای آن روز از گریه کردن همسرم متوجه شدم جعفر شهید شده است. پیکرش را آوردند. خدا همانطور که او را به من تمیز داده بود، تمیز هم گرفت.
افتخار میکنم که پسرم شهید راه دین، اسلام و ناموس است. هر چند ناراحتی من کم شده است ولی مادر هیچ وقت از فرزندش سیر نمیشود.
جعفر خراسانی پس از سالها مجاهدت در سال1361 در سلیمانیه عراق به شهادت رسید.