همه آدم هایی که مثل من مقابل کفشداری هستند، انتظار لذت بخشی را تجربه می کنند.
چهره هایی که از میان جمعیت، همدیگر را پیدا می کنند و با یک لبخند به هم گره می خورند.
مرد جوانی کنارم است. می گوید منتظر دختر چهارده ساله اش است، که وقتی می خندد انگار دنیا را به او می دهند. راست می‌گوید، چون همگی همین حس را داریم.
اگر دوربین یک مستند ساز، فقط تلاقی نگاه های آشنا، لبخند آنان و سپس تعظیم مشترک رو به حضرت برای خداحافظی را، ثبت و تدوین کند، کار زیبا و جذابی خواهد شد.
بهانه های زیادی برای شاد بودن و لذت بردن در کنار هم داریم.
آنها را خوب بشناسیم و خراب شان نکنیم.
