سفیر اسبق واشنگتن در کابل:
آمریکا در حال تسلیم شدن در برابر طالبان است
چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۰۷
کد مطلب: 669305
به گزارش جهان نيوز به نقل از فارس، «رایان کروکر» سفیر پیشین آمریکا در افغانستان، با اشاره به گمانه‌زنی‌ها درباره توافق مورد مذاکره دولت «دونالد ترامپ» با طالبان، این توافق را «توافقی برای تسلیم شدن» خوانده و درباره تبعات آن هشدار داده است.
او در روزنامه «واشنگتن پست» ابتدا به تجربه شخصی خود از وضعیت افغانستان بعد از اشغال توسط آمریکا اشاره کرده است. او به فاصله چند ماه بعد از تجاوز آمریکا و متحدانش به افغانستان و اشغال آن به این کشور رفت و کمتر از یک سال سفیر واشنگتن در کابل بود.
کروکر که در سال ۲۰۰۲ به مدت حدود یک سال و سپس در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ سفیر آمریکا در افغانستان بوده، در این یادداشت نوشت: «بعد از تهاجم آمریکا در اکتبر ۲۰۰۱، طالبان به خاطر پناه دادن به طراحان حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر (۲۰۰۱) ساقط شد. حالا آمریکا در حال مذاکره مستقیم با طالبان است. روز دوشنبه یک چارچوب توافقنامه اعلام شد که خواستار آتش‌بسی می‌شود که می‌تواند به خروج کامل نظامیان آمریکایی منتهی شود».
سفیر پیشین آمریکا معتقد است: «طالبان (در مذاکرات با آمریکا) متعهد خواهد شد که به سازمان‌های تروریستی تهدیدکننده امنیت آمریکا پناه ندهد، به عبارت دیگر، طالبان قول می‌دهد که ۱۱ سپتامبر تکرار نشود».
وی در ادامه تصریح کرد: «این چارچوب توافقنامه بدون حضور و مداخله حکومت افغانستان حاصل شد. طالبان همیشه گفته است که با حکومت مذاکره نمی‌کند و این حکومت را عروسک خیمه شب بازیِ اشغالگران آمریکایی و نامشروع دانسته است. با پذیرفتن این خواسته طالبان، ما خودمان از حکومت افغانستان که ادعای حمایت از آن را داریم، مشروعیت‌زدایی کردیم».
از نظر کروکر ۶۹ ساله که سابقه سفارت آمریکا در لبنان، کویت، سوریه، پاکستان و عراق را دارد، وضعیت کنونی واشنگتن در قبال طالبان، «شباهتی تأسف‌برانگیز به مذاکرات صلح پاریس در جریان جنگ ویتنام دارد. آن موقع هم مانند همین حالا، مشخص بود که با رفتن سر میز مذاکره (با ویتنامی‌ها) ما در حال صحبت درباره تسلیم شدنمان بودیم و در واقع داشتیم در خصوص مفاد تسلیم‌مان مذاکره می‌کردیم».
وی افزود: «طالبان با علم به اینکه وقتی که ما خارج شدیم و طالبان برگشت، ما هیچ ابزاری برای اجرای تعهداتی که این گروه داده نخواهیم داشت، هر تعداد تعهداتی که مدنظر (واشنگتن) باشد را پیشنهاد خواهد داد».
وی تصریح کرد: «شرایط نباید اینطور باشد. آمریکا می‌توانست از قبل اعلام کند که بدون حضور حکومت افغانستان، امکان پیش بردن چارچوب توافقنامه وجود نخواهد داشت. در حال حاضر، حضور (حکومت) افغانستان تنها موضوعی نظری و تئوریک است. ما همچنین می‌توانستیم تاکید کنیم که تا زمانی که راه‌حل‌هایی حاصل نشده، نظامیان آمریکایی مادامی که حکومت افغانستان خواهان حضور نظامیان آمریکایی است، در این کشور باقی خواهند ماند».
سفیر اسبق آمریکا در افغانستان یادداشت خود را با این ادعا پایان می‌دهد: «رئیس‌جمهور باراک اوباما در عراق ثابت کرد که آمریکا نمی‌تواند یک جنگ را با خارج کردن نیروهایش پایان دهد و (با خروج آمریکا) این صحنه پیکار تنها به دشمنان ما واگذار شد. رئیس‌جمهور (دونالد) ترامپ در افغانستان با یک انتخاب روبرو است. او می‌تواند مثال اوباما را دنبال کند و کشور را به طالبان واگذارد یا روشن کند که آمریکا منافع، ارزش‌ها و متحدانی دارد و در کنار آنها خواهد ماند».
او در روزنامه «واشنگتن پست» ابتدا به تجربه شخصی خود از وضعیت افغانستان بعد از اشغال توسط آمریکا اشاره کرده است. او به فاصله چند ماه بعد از تجاوز آمریکا و متحدانش به افغانستان و اشغال آن به این کشور رفت و کمتر از یک سال سفیر واشنگتن در کابل بود.
کروکر که در سال ۲۰۰۲ به مدت حدود یک سال و سپس در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ سفیر آمریکا در افغانستان بوده، در این یادداشت نوشت: «بعد از تهاجم آمریکا در اکتبر ۲۰۰۱، طالبان به خاطر پناه دادن به طراحان حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر (۲۰۰۱) ساقط شد. حالا آمریکا در حال مذاکره مستقیم با طالبان است. روز دوشنبه یک چارچوب توافقنامه اعلام شد که خواستار آتش‌بسی می‌شود که می‌تواند به خروج کامل نظامیان آمریکایی منتهی شود».
سفیر پیشین آمریکا معتقد است: «طالبان (در مذاکرات با آمریکا) متعهد خواهد شد که به سازمان‌های تروریستی تهدیدکننده امنیت آمریکا پناه ندهد، به عبارت دیگر، طالبان قول می‌دهد که ۱۱ سپتامبر تکرار نشود».
وی در ادامه تصریح کرد: «این چارچوب توافقنامه بدون حضور و مداخله حکومت افغانستان حاصل شد. طالبان همیشه گفته است که با حکومت مذاکره نمی‌کند و این حکومت را عروسک خیمه شب بازیِ اشغالگران آمریکایی و نامشروع دانسته است. با پذیرفتن این خواسته طالبان، ما خودمان از حکومت افغانستان که ادعای حمایت از آن را داریم، مشروعیت‌زدایی کردیم».
از نظر کروکر ۶۹ ساله که سابقه سفارت آمریکا در لبنان، کویت، سوریه، پاکستان و عراق را دارد، وضعیت کنونی واشنگتن در قبال طالبان، «شباهتی تأسف‌برانگیز به مذاکرات صلح پاریس در جریان جنگ ویتنام دارد. آن موقع هم مانند همین حالا، مشخص بود که با رفتن سر میز مذاکره (با ویتنامی‌ها) ما در حال صحبت درباره تسلیم شدنمان بودیم و در واقع داشتیم در خصوص مفاد تسلیم‌مان مذاکره می‌کردیم».
وی افزود: «طالبان با علم به اینکه وقتی که ما خارج شدیم و طالبان برگشت، ما هیچ ابزاری برای اجرای تعهداتی که این گروه داده نخواهیم داشت، هر تعداد تعهداتی که مدنظر (واشنگتن) باشد را پیشنهاد خواهد داد».
وی تصریح کرد: «شرایط نباید اینطور باشد. آمریکا می‌توانست از قبل اعلام کند که بدون حضور حکومت افغانستان، امکان پیش بردن چارچوب توافقنامه وجود نخواهد داشت. در حال حاضر، حضور (حکومت) افغانستان تنها موضوعی نظری و تئوریک است. ما همچنین می‌توانستیم تاکید کنیم که تا زمانی که راه‌حل‌هایی حاصل نشده، نظامیان آمریکایی مادامی که حکومت افغانستان خواهان حضور نظامیان آمریکایی است، در این کشور باقی خواهند ماند».
سفیر اسبق آمریکا در افغانستان یادداشت خود را با این ادعا پایان می‌دهد: «رئیس‌جمهور باراک اوباما در عراق ثابت کرد که آمریکا نمی‌تواند یک جنگ را با خارج کردن نیروهایش پایان دهد و (با خروج آمریکا) این صحنه پیکار تنها به دشمنان ما واگذار شد. رئیس‌جمهور (دونالد) ترامپ در افغانستان با یک انتخاب روبرو است. او می‌تواند مثال اوباما را دنبال کند و کشور را به طالبان واگذارد یا روشن کند که آمریکا منافع، ارزش‌ها و متحدانی دارد و در کنار آنها خواهد ماند».
