بیمه اگر نبود کارها راحت تر انجام می‌شد

به گزارش جهان نيوز به نقل از فارس، ایرج فاضل در جلسه فوق العاده شورای عالی نظام پزشکی درخصوص درخواست اعضا مبنی بر تجدیدنظر و بازپس گیری استعفا، گفت: مساله خستگی نیست، یک سال برای من طول کشید تا متوجه شوم که در این مسند و در این صندلی من نمی‌توانم خواسته‌های جامعه پزشکی را تامین کنم.

وی افزود: هر روز نامه ای از یک شهرستان می آید دال بر این که بیمه شش ماه حقوق ما را پرداخت نکرده است. بنده یک نامه می‌نویسم برای بیمه و بیمه هم می‌نویسد که ما پول نداریم. همین طور تکرار می شود و کار به جایی رسیده است که راه حل ندارد. آیا این بیمه است در این مملکت؟ یک چیز مسخره‌ای درست کردیم به اسم بیمه که اگر نبود کارهای مملکت خیلی راحت تر و خوب تر پیش می‌رفت.

فاضل افزود: مردم را سرکار گذاشتیم. یک دفعه چند میلیون نفر بیمه می‌شوند ولی هیچکس نمی‌داند چه کسی پولش را باید از کجا بدهد. همین‌طور بیمه می‌شوند بعد در کار می‌مانیم  مثل شرایط فعلی می‌شود که پزشک ناراضی و مریض هم  ناراضی. خوب آن طرف دنیا هم بیمه دارند و هیچ کس مطلقا، مطلقا روابط مالی ندارد.

وی ادامه داد: من چند سال در آمریکا طبابت کردم مطلقا کسی با هیچ مریضی رابطه مالی ندارد. کار می‌کنند ولی تمام نظارت با بیمه هاست و مو را از ماست بیرون می‌کشند. وای به حال آن پزشکی که چیزی را به خلاف درجایی بنویسد، یک عمر گرفتار می شود. بیمه ها هم مطالبات را تمام و کمال سر موقع می پردازند. هم مریض خیالش راحت است هم پزشک. این چه بازی است که در این مملکت ما به اسم بیمه در آورده ایم؟ تا کی می خواهیم این روند را ادامه دهیم؟

رییس مستعفی سازمان نظام پزشکی گفت: این است که من بعد از یک سال تجربه به این نتیجه رسیدم که حداقل بنده نمی‌توانم خواسته‌های به حق اعضای حرفه را تامین کنم و با آگاهی استعفا دادم. این استعفا نهایی است و بی نهایت شرمنده و سپاسگزار این همه لطفی هستم که همکارانم نسبت به من ابراز می کنند. من قابل نیستم ولی شرمنده هستم و متاسفم از این که کار مملکت به جایی برسد که تصور شود یک نفر اگر یک جا باشد یا نباشد سرنوشت عوض خواهد شد و البته که این گونه نیست.

فاضل عنوان کرد: ما مشکلاتمان خیلی عمیق تر از این ها است و با این مسایل حل نمی شود. کل مملکت را هم باید در نظر بگیریم و این فقط در عرصه پزشکی نیست. ما پزشکان  در برابر همه امور مملکت مسئول هستیم. ما اصلا در مملکت کجا می رویم؟ هدفمان کجاست؟40 سال از انقلاب گذشته و وضع امروز ما این است. خوب ما مسئولیت داریم و باید هر کسی هر جایی که هست اعتراض خود را ابراز کند و این هم یک نوع اعتراض هست.