تحقیر مردم برای چاپلوسی حسین مرعشی + عکس
پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۰۵:۳۰
کد مطلب: 565924
به گزارش جهان نيوز، روزنامه‌ها و جراید در اصل وظیفه روشن سازی افکارعمومی واطلاع رسانی دقیق را دارند اما برخی از آنان به تریبونی برای افراد خاص سیاسی تبدیل می‌شوند و تا سطح بولتن تبلیغاتی پایین می‌آیند.
در همین رابطه یکی از رسانه‌های استان کرمان مطلبی تمجیدآمیز و مجیزگونه درباره حسین مرعشی، عضو شورای مرکزی کارگزاران درصفحه اول خود با تیتر بزرگ و عکسی که تمام صفحه را در بر می‌گیرد، درج کرده است.در تیتر این نشریه که دوهفته‌یکبار منتشر می‌شود، مرعشی به مانند یک خان که رعایایی دارد و آنان را مورد لطف خود قرار می‌دهد، تصویر سازی شده است.
به گزارش مشرق، اما چند نکته در این زمینه قابل بررسی است و به نظر می‌رسد که حسین مرعشی خود باید به آنها پاسخ دهد:
۱- در ابتدا با خواندن تیتر و دیدن عکس صفحه این نشریه این شبهه بوجود می‌آید که چه سود و زیانی به میان بوده که این نشریه اینچنین تملق آمیز از حسین مرعشی تعریف و تمجید کرده است. آیا هزینه‌های این روزنامه را مرعشی پرداخت می کند؟
۲- آیا مرعشی برای مجیزگویی و تعاریف اینچنینی پولی به رسانه های محلی و غیره می دهد؟
۳- سی هزار نفری که در اینجا به آنها اشاره می‌شود چه کسانی هستند و چگونه به واسطه مرعشی امرار و معاش می‌کنند؟ آقای مرعشی توضیح بدهند چه ارتباطی بین این خانواده ها با وی، وجود دارد؟
كيان
۲۱۷
اين صحبت كاملا درست است. بهتر است به شهر بم يك سري بزنيد بيش از بيست و چهار هزار نفر مستقيم و همين حدود غير مستقيم در خودروسازي كرمان موتور به صورت مستقيم مشغول فعاليت مي باشند . انصافا اگر كارخانه كرمان موتور و مجموعه ارگ جديد بم نبود واقعا اين 24 هزار نفري كه مستقيم مشغول فعاليتند بايد به چه كاري مشغول مي شدند؟ چاره اي غير از قاچاق و در دادم قاچاقچيان افتادن در انتظارشان بود؟ كمي انصاف داشته باشيد
خنده ای بس ملیح فرمودی ... دل یاران اسیر فرمودی
همچو مرداب پر مگس اینک ... خود به خود در خودت بیاسودی
تو بیابان خشک و سالوس آب ... قطره قطره رسید و نوشیدی
آن که قهار تر ز دلفین است ... گر که آبی رسد همان بودی
فیل هندو و ببر بنگالی ... غرشت گر رمد، رمان بودی
یادم ایام کودکی می گفت ... داستانی ز کرم مبهوتی
که به چاه اندر اوفتاده چو شد ... به صفیری عظیم فرمودی
این منم، من، منم یگانه دهر ... که از او ملک و شاه فرسودی
همچو مرداب پر مگس اینک ... خود به خود در خودت بیاسودی
تو بیابان خشک و سالوس آب ... قطره قطره رسید و نوشیدی
آن که قهار تر ز دلفین است ... گر که آبی رسد همان بودی
فیل هندو و ببر بنگالی ... غرشت گر رمد، رمان بودی
یادم ایام کودکی می گفت ... داستانی ز کرم مبهوتی
که به چاه اندر اوفتاده چو شد ... به صفیری عظیم فرمودی
این منم، من، منم یگانه دهر ... که از او ملک و شاه فرسودی
