گفتاری از استاد میرباقری
عصر ظهور، عصر تجلی حضرت زهرا (س)/ سلوک ولایی در زیارتنامه حضرت زهرا (س)/ تسبیحات حضرت زهرا (س)، طریق شفاعت ایشان
پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۲۶
کد مطلب: 542058
*عصر ظهور، عصر تجلی حضرت زهرا (س)
«صدیقه طاهره(س) دنبال دولت مستعجل نبودند؛ کما اینکه سیدالشهدا(ع) دنبال تغییر موازنه قدرت در شرایط تاریخی سال 61 نبودند و نمی خواستند حکومت را در سال 61 بگیرند؛ چون حضرت می دانستند بعد از شهادت ایشان هم مردم آمادگی ندارند و دنبال امام سجاد(ع) نمی آیند؛ چطور قبل از شهادت ایشان تحمل حکومتشان را بکنند؟ همچنان که در روایات،اشاره شده، حضرت دنبال اقامه تاریخی حکومت حق هستند که در ظهور و رجعت اتفاق می افتد؛دنبال ارتقاء وجدان بشر بودند و می خواستند اخلاق بشر را به جایی برسانند که تحمل ولایت کفر را نکندو جز ولایت حق را تحمل نکند.
صدیقه طاهره(س) هم همین گونه بودند؛ می دانستند دیگر کار تمام شده و باید قرنها بگذرد تا عالم به مدار خودش باز گردد.تصرف ایشان برای بازگرداندن عالم به مدار حقبود؛ لذا مزد ایشان ظهور امام(عج) است. یکی از وعده هایی که خدای متعال به ایشان داده است این است که ظهور حتماً اتفاق می افتد. تلقی بنده از قرآن این است که عصر ظهور، عصر تجلی حضرت زهرا(س) از ورای امام زمان(عج) است که فرمود: «سَلَلْتَ مِنْهَا أَنْوَارَ الْأَئِمَّةِ».
«وقتی امام زمان(عج)ظهور می کنند به واسطه امام زمان(عج)ـ که از طریق حضرت زهرا(س)به پیغمبر داده شده ـشمس نبوت تجلی می کند: «و الشَّمْسِ وَ ضُحَاهَا * وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا *وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا».
در روایات فرموده اند: این خورشید، وجود مقدس رسول الله(ص) است و امام زمان(عج)همان نهاری است که وقتی ظهور می کند،نور نبی اکرم(ص) را تجلی می دهد.
امام زمان(عج)آن کلمه غیبی است که خدای متعال به نبی اکرم(ص)عطا کرده و تثبیت نبوت نبی اکرم(ص)با این کلمه غیبی است و این کلمه غیبی از مصدر حضرت زهرا(س) در این عالم تجلی کرده و به واسطه ایشان در این عالم تنزل پیدا کرده است».
*سلوک ولایی در زیارتنامه حضرت زهرا (س)
«زیارت حضرت زهرا(س) پرمغز ومشتمل بر معارف بسیار بلندی است که سه فراز اساسی دارد؛فراز اول بیان کننده این است که حضرت زهرا(س) قبل از اینکه لباس خلقت بشری بپوشند، مورد امتحان قرار گرفتند و در این امتحان، خداوند ایشان را صابره یافته است. امتحان گیرنده خداوند متعال است که قبل از خلقت در این عوالم، حضرت زهرا(س) را در این امتحان پایدار یافته است «یا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَک اللَّهُ الَّذِی خَلَقَک قَبْلَ أَنْ یخْلُقَک فَوَجَدَک لِمَا امْتَحَنَک صَابِرَةً».
سپس در فراز دوم زیارت، نقش مؤمنین را بیان می کند، که ولایت و محبت اهل بیت(ع) را در دل داشته و بر تمام دینی که پیامبر اکرم(ص)و وصی ایشان حضرت امیرالمؤمنین(ع)آورده اند، استوارند و تبعیض دردین ندارند.
فراز سوم زیارت نیز درخواستی است که ـ بعد از این ولایت و تصدیق و پایداری و صبرـ مؤمنین از حضرت زهرا(س) دارند، و آنهم درخواست الحاق و طهارت نفس است، که به دست صدیقه طاهره(س) محقق می شود؛ که حقیقت طهارت، همان توحید و پاک شدن از شرک آشکار و خفی است«فَإِنَّا نَسْأَلُک إِنْ کنَّا صَدَّقْنَاک إِلَّا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُمَا بِالْبُشْرَی لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوَلَایتِک ».
«در پایان زیارت حضرت زهرا(س)، خداوند متعال و ملائکه را بر هفت خصوصیت شاهد می گیریم: «أُشْهِدُ اللَّهَ وَ رُسُلَهُ وَ مَلَائِکتَهُ أَنِّی رَاضٍ عَمَّنْ رَضِیتِ عَنْهُ سَاخِطٌ عَلَی مَنْ سَخِطْتِ عَلَیهِ مُتَبَرِّئٌ مِمَّنْ تَبَرَّأْتِ مِنْهُ مُوَالٍ لِمَنْ وَالَیتِ مُعَادٍ لِمَنْ عَادَیتِ مُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتِ مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْت».
این هفت خصوصیت، معنای تصدیق است؛ باید سخط و رضایمان و برائت و موالاتمان به دنبال حضرت باشد؛ حضرت صف بندی کرده اند؛ نسبت به طایفه ای راضی اند و از یک جریانی تبری جسته و نسبت به آنها غضب داشته اند. در این عالم، سخط و رضای حضرت(س)، دنیا را دو دسته کرده است.
بنابراین، تصدیق حضرت یعنی در این هفت خصوصیت، دنبال حضرت حرکت کنیم. معنایش این است که بهشت و جهنم بر مدار حضرت زهرا(س) تعیین می شود. این هفت خصوصیت اگر در ذیل حضرت قرار گرفت تصدیق شکل می گیرد. تصدیق، از مقامات مهم ما در سیر در وادی توحید است که می فرماید: «إِنَّکمْ لاَ تَکونُونَ صَالِحِینَ حَتَّی تَعْرِفُوا وَ لاَ تَعْرِفُوا حَتَّی تُصَدِّقُوا وَ لاَ تُصَدِّقُوا حَتَّی تُسَلِّمُوا"».
*تسبیحات حضرت زهرا (س)، طریق شفاعت ایشان
«تسبیح مقدس حضرت زهرا(س)هدیه ایشان به ماست. رسول خدا(ص) به ایشان هدیه داد و ایشان به ما. اگر کسی با آداب، متذکر به آن شود، اثر آن در ترازوی عمل، فراوان است و شیطان را طرد می کند؛ «مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ الزَّهْرَاءِ ع ثُمَّ اسْتَغْفَرَ غُفِرَ لَهُ وَ هِی مِائَةٌ بِاللِّسَانِ وَ أَلْفٌ فِی الْمِیزَانِ وَ تَطْرُدُ الشَّیطَانَ وَ تُرْضِی الرَّحْمَنَ».اگر کسی آن را بعد از نماز واجب بگوید، خدا او را می آمرزد و مطهر انسان است؛ فرمودند: «مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ یثْنِی رِجْلَیهِ مِنْ صَلَاتِهِ الْفَرِیضَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَه ».
اگر کسی تسبیحات حضرت را و سپس یک «لا اله الا الله» بگوید، همه گناهانش پاک می شود.این تسبیح ذکر کثیر است. در قرآن می فرماید: «یأَیهَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اذْکرُواْ اللَّهَ ذِکرًا کثِیرًا * وَ سَبِّحُوهُ بُکرَةً وَ أَصِیلاً»؛ اگر شما اینگونه ذکر داشته باشید، خداوند و ملائکه بر شما صلوات می فرستند و شما را از ظلمات به نور می برند و از ذنوب و عیوب و شرک خارج می کنند. این نور، وادی توحید و ولایت است و صلوات خدا ما را به این محیط خواهد برد.
اگر کسی این تسبیحات را گفت، با ذکر کثیر همراه شده است و مطهر و نورانی و موحد می شود. این امر البته به شفاعت ایشان است؛ یعنی این نور از جانب ایشان می آید؛ باید اجازه بخواهیم که ما را هم وارد این وادی کنند؛ لذا در روایت فرموده اند این تسبیحات از هزار رکعت نافله در روز بهتر است. با این تسبیح، انسان می تواند به حقیقت تکبیر و تحمید و تسبیح و تهلیل برسد.. »
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
