حکایت زیباترین خداحافظی تاریخ فوتبال جهان
پرواز فوتبالیستهای چوار به بهشت
جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۷
کد مطلب: 473588
جذاب‌ترین و پرطرفدارترین ورزش دنیا، اشک‌ها و لبخند‌های زیادی را برای طرفدارانش به ارمغان آورده است. بسیاری از لحظات مسابقات فوتبال ، سالها و بلکه دهها سال در اذهان مردم باقی می ماند.
استان ایلام، با430 کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق، زیر بمباران‌های شدید رژیم بعثی قرار گرفته بود... پاسدار شهید حسین هزاوه،بخشدار وقت چوار، به فکر چاره ای برای همدلی و اتحاد بین مردم منطقه خودش(چوار) افتاد. او ورزش فوتبال را انتخاب کرد تا مردم را دور هم جمع کرده و شادابی را به مردم جنگ زده تزریق کند.
در تاريخ 23بهمن ماه سال 65 و به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامي، تيم هاي فوتبال «منتخب چوار» و «منتخب جوانان استان ايلام» در ساعت 16 آغازگر يک مسابقه رويايي و باور نکردني بودند. مسابقه‌ای که هیچگاه با سوت داور پایان نیافت؛ فوتبال تبدیل به پلی برای رسیدن به ایثارگری و شهادت شد و زیباترین پیوند بین فوتبال و شهادت، در زمین فوتبال چوار ایلام شکل گرفت.
آری، چوار حكايت روزهايي است كه جوانان اين مملكت در زير بمباران دشمن بعثي دست از تلاش و تكاپو و مسابقات فوتبال بر نمي داشتند و با همان مقاومت ها و مردانگي ها بود كه دشمن تا بن دندان مسلح از پاي در آمد. امروز آرامش و امنيت کشور، ماحصل آن روزهاي حماسه و دفاع است. روایت یکی از فجیع ترین وقایع تاریخ فوتبال جهان را در زیر بخوانید...
در 23 بهمن ماه سال 1365، تیم های فوتبال «منتخب چوار» و «منتخب جوانان استان ایلام» اقدام به برگزاری مسابقه در شهر چَوار نمودند. بازیکنان هر دو تیم از جمله بهترین فوتبالیستهای استان و از چهره های محبوب مردم بودند... شرح ماجرا از زبان بازماندگان و تماشاگران مسابقه به نگارش درآمده است. با توجه به اینکه زمان زیادی از مسابقه گذشته است، برخی از بازماندگان، صحنه ها را به درستی به یاد نمی آوردند. اما برخی دیگر، می گفتند؛ انگار همین امروز اتفاق افتاده است. پیدا کردن بازماندگان و شرح مسابقه حدود 2 سال به طول انجامید و در این مدت، سعی کردیم گزارش‌های اولیه را اصلاح و در حال حاضر، جدیدترین ویرایش را در این ویژه نامه منتشر نموده‌ایم که از نظر شما خوانندگان عزیز می گذرد:
گزارش مسابقه
...زمانی که حسین هزاوه، داور رسمی فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران، از بنیانگزاران تیم فوتبال خیبرخرم آباد و بازیکن ارزنده این باشگاه، به عنوان بخشدار بخش چَوار از توابع استان ایلام تعیین گردید و خود را در وسط جبهه جنگ دید، به فکر چاره ای برای ایجاد همدلی بین جوانان و کمک به جنگ زده ها افتاد. این فوتبالیست جوانمرد که اخلاق ورزشی را به خوبی آموخته بود، تصمیم گرفت تیم فوتبال خیبر چَوار را تأسیس کند و با برگزاری مسابقات فوتبال، از غم ها و رنج های مردم جنگ زده بکاهد. درواقع، فوتبال بهانه ای برای ایجاد اتحاد بین مردم و دمیدن روح زندگی در این دیار جنگ زده بود...
... بعد از آنکه بازیکنان هر دو تیم در راهپیمایی 22 بهمن شرکت نمودند، ترکیب تیم‌ها از سوی مسئولین آنها اعلام تا برای فردا در زمین فوتبال چوار حضور داشته باشند.
اسامی زیر برای حضور در ترکیب تیم «منتخب چَوار» اعلام گردید: مجتبی ناصری، عباس خداویسی، علی قیطاسی، حسین هزاوه، صیدمحمد زارعی، یونس تلوکی، علی عباسی، حسین فاضلی، سلمان کرد، عزت اله خیرالهی، جلیل اسدی، محسن بسطامی، امیدعلی خداویسی، رحمت محمودی و علی عباس کمری... سرپرست: سهراب عظیمی و سرمربی- بازیکن: حسین هزاوه.
برای تیم منتخب جوانان استان ایلام نیز بازیکنانی همچون؛ فرمان فولادوند، سرحدرضازاده، رضا آزادی، مجتبی رضازاده، علی اشرف نصیری، محمد کمالوند، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، عبدالجواد کرمی، علی نجات کرمی، جعفر نورمحمدی، مصطفی نعمتی، علی مداحی و فرشاد پورنوروز دعوت شدند که رمضان بزرگی سرپرست، علی گهرسودی سرمربی، علی محمد رازی و باقر رضایتی مربییان تیم بودند.
.. روز 23 بهمن، بازیکنان یکی یکی خود را به محل مسابقه رساندند؛ عده‌ای با پای پیاده و عده‌ای هم با وسایل نقلیه آمدندو چند نفری هم نتوانستند در زمین حضور یابند.. بعد از لحظاتی، لباس‌های ورزشی را به تن کرده و با هماهنگی مربیان بدنهایشان را گرم کردند. تعداد تماشاگران نیز هر لحظه بیشتر و بیشتر می شد. حتی تعدادی از زنان نیز از روی تپه‌های اطراف، مسابقه را نظاره می کردند.
قبل از آغاز مسابقه، حسین هزاوه نکات فنی لازم را برای بازیکنان توضیح داده و به عنوان بخشدار چوار به بازیکنان می گوید: بچه ها حواستان باشد غرق فوتبال نشوید. اگر در حین مسابقه نقطه ای از شهر بمباران شد، سریعاً مسابقه را تعطیل کنید و به کمک مجروحان جنگی بشتابیم.
از قبل قرار گذاشته بودند؛ رمضان بزرگی داوری مسابقه را بر عهده بگیرد. اما رمضان مقداری دیر رسید و هر دو تیم تصمیم گرفتند حمیدرضا رضایتی را به عنوان داور وسط انتخاب کنند. ابراهیم آهیده به عنوان کمک داور اول و یک نفر دیگر{بازماندگان اسمش را به یاد نمی آورند.} به عنوان کمک داور دوم، وی را در امر قضاوت یاری می کردند. مسابقه رأس ساعت 16 با سوت داور مسابقه آغاز شد.
چوار0- ایلام 1
از همان ابتدا، معلوم بود که هیچکدام برای باخت یا مساوی نیامده‌اند. نیمه اول مسابقه با حملات گسترده تیم «منتخب جوانان ایلام» آغاز می شود... هماهنگی محمد کمالوند، مصطفی نعمتی و جهانگیر کاوه خطرات زیادی را بر روی دروازه چوار ایجاد می کند. پاس زیبایی به جعفر نورمحمدی مهاجم تیم ایلام می رسد و وی با یک ضربه عالی دروازه چوار را باز می کند...حملات تیم ایلام ادامه می یابد و مجتبی ناصری با واکنش های متعدد خود مانع گل های دیگر می شود... شوت سرکش یونس تلوکی، هافبک تیم چوار، روحیه هم تیمی هایش را بالا می برد و برای لحظاتی از زیر فشار خارج می شوند... پاس زیبای عبدالرزاق مهدیه به محمد کمالوند، یکی از صحنه های ماندگار بازی را خلق می کند... محمد کمالوند شوت محکمی را درست از روی خط هجده قدم، بسوی دروازه چوار روانه می سازد که مجتبی ناصری با یک شیرجه بلند توپ را از محل تلاقی دیرکهای دروازه دفع می کند. عباس خداویسی مدافع تیم چوار، توپ را بر روی دروازه تیم ایلام ارسال می کند...ضربه سر حسین فاضلی به دیرک دروازه برخورد و به اوت می رود.
.... علی قیطاسی، هافبک تکنیکی تیم چوار، لحظاتی با بازیکنان تیمش صحبت می کند و از آنها می خواهد توپ را در اختیارش قرار دهند تا سلمان و یونس را در موقعیت گل قرار دهد. به توصیه هزاوه، صید محمد از هافبک به دفاع منتقل می شود... بازی تیم چوار کمی بهتر و روان‌تر دنبال می شود... حملات تیم چوار ادامه می یابد...
چوار0- ایلام2
در حالی که بازی به دقایق پایانی نیمه اول نزدیک می شود، رضازاده و فولادوند به خوبی حملات تیم چوار را کنترل و بازی را آرام می کنند. مهدیه توپ را به علی اشرف نصیری می رساند. نصیری پاس بلندی را به پشت مدافعان تیم چوار ارسال می کند... جعفر نور محمدی توپ را دریافت و به داخل محوطه جریمه حمل می کند. پاس به بیرون نورمحمدی، محمد کمالوند را در موقعیت گل قرار داده و او با یک ضربه آرام و زمینی دروازه تیم چوار را باز می کند...
وسط دونیمه؛
حسین هزاوه: فرض کنید در جبهه هستید...
گهرسودی: مبادا بازی را تمام شده بدانید...
نیمه اول با نتیجه 2 بر صفر به سود منتخب جوانان ایلام پایان می یابد. حسین هزاوه از بازی نیمه اول راضی نیست و تغییراتی را در تیمش ایجاد می کند. هزاوه می گوید: بچه ها، فرض کنید وسط میدان جبهه هستید. اگر می خواهید بازی را ببرید، باید مثل رزمنده ها شجاعت داشته باشید. هزاوه خطاب به مدافعان می گوید: شماها کمی ناهماهنگ عمل کردید. اگر مجتبی ناصری نبود، گل های بیشتری می خوردیم...البته، اگر مثل اواخر نیمه اول بازی کنیم، می توانیم گل بزنیم... توپ ها را به یونس تلوکی و حسین فاضلی برسانید... علی عباسی هم بهتر است حواسش به محمدکمالوندی باشد... اگر بتونیم کمالوند و نورمحمدی را کنترل کنیم، کمتر آسیب می بینیم...
...در آن سوی میدان، گهرسودی نکات فنی لازم را به بازیکنان گوشزد می کند؛ مبادا بازی را تمام شده بدانید..45 دقیقه از بازی مانده و هر اتفاقی ممکن است بیفتد... بهتر است در نیمه دوم علی مداحی درون دروازه بایستد... رضا آزادی و فرمان فولادوند هم بیشتر حواسشان به حسین هزاوه و یونس تلوکی باشد...
چوار1- ایلام 2
بعد از 15 دقیقه استراحت، با سوت داور، نیمه دوم آغاز می شود... یکی از هواپیماهای عراقی که ظاهراً برای شناسایی آمده بود، بر فراز زمین فوتبال مشاهده می گردد و بعد از لحظاتی، ناپدید می شود.
...تماشاگران که اکثراً طرفدار تیم میزبان(منتخب چوار) هستند، شدیداً به تشویق تیمشان می پردازند و آنها را دعوت به حمله می کنند. پاس زیبای یونس تلوکی به حسین فاضلی می رسد و او در یک موقعیت تک به تک، توپ را هدر می دهد...هزاوه خط دفاع را کمی به جلو می کشد و تأکید می کند: از همین زمین تیم ایلام، دفاع را انجام دهید.
...علی عباسی، با یک تکل زیبا توپ را از جلوی پای مهاجم تیم ایلام بر می‌دارد... توپ را برای صیدمحمد زارعی می فرستد... صیدمحمد توپ را به عباس خداویسی می رساند...عباس حسین را فریاد می زند و توپ را برایش ارسال می کند... حسین هزاوه با دریبل یکی از بازیکنان تیم ایلام، از فاصله حدوداً 20 متری شوت سرکشی را به سمت دروازه می فرستند که به زیر طاق برخورد و گل می شود... شور و هیجان وصف ناپذیری در بین تماشاگران به وجود می آید...
آخرین کرنر
بازی با نتیجه 2 بر 1 ادامه می یابد... بازیکنان ایلام توپ و میدان را در اختیار می گیرند... پاس جهانگیر کاوه به عبدالرزاق مهدیه می رسد...مهدیه در عرض حرکت می کند و به سمت دروازه تیم چوار شوت می زند...توپ به یکی از مدافعان تیم چوار برخورد کرده و به کرنر می رود.
... بازی به دقیقه 55 رسیده است...داور در نقطه مناسب و نزدیک محوطه جریمه تیم منتخب چوار، جایگیری کرده است. بازیکنان منتخب چوار برای دفاع و بازیکنان منتخب ایلام برای حمله، همگی در محوطه جریمه تیم منتخب چوار جمع شده اند... مجتبی ناصری بر سر بازیکنان داد می زند. عباس خداویسی تیر اول را گرفته و صیدمحمد زارعی در تیر دوم مستقر شده است. فریادهای علی گهرسودی سرمربی تیم ایلام کمالوند و مهدیه را خطاب قرار می دهد... گویا نقشه ای برای این کرنر ریخته اند...اما به مدافعان تأکید می کند خیلی جلو نروند...
توپ ایستاد، وقتی جانی در بدن نبود
... بازیکن تیم ایلام پشت ضربه کرنر قرار می گیرد... در حالی که سعی می کند توپ را در موقعیت مناسبی قرار دهد، دو هواپیمای عراقی بر فراز زمین فوتبال آشکار می شوند... وجود کوه در قسمت غربی محل برگزاری مسابقه و همچنین هیجان مسابقه، باعث شده بود که بازیکنان سریعاً متوجه وجود هواپیماها نشوند...این دو هواپیما به محض رسیدن به بالای زمین فوتبال، مسابقه را با انواع و اقسام بمب ها، بمباران می کنند... صدای یا حسین(ع)، یا مهدی(عج)، یا ابوالفضل(ع) و.. در آسمان طنین انداز می شود... هواپیماها محوطه جریمه تیم منتخب چوار یعنی محل تجمع بازیکنان را هدف گرفته بودند... توپ در همان نقطه کرنر ایستاده و جانی در بدن نیست که آن را به حرکت در آورد...
محوطه جریمه مسابقه تبدیل به خونین ترین هجده قدم دنیا می گردد. بازیکنان توسط بمب ها تکه تکه می شوند...یکی از بمب ها، درست بر روی نقطه پنالتی فرود می آید...
مجتبی ناصری، دروازه بان تیم منتخب چوار، سعی می کند با حرکت به سمت وسط زمین خود را از مهلکه نجات دهد... ناگهان یک بمب به سر او برخورد می کند....سرش از تنش جدا می شود و در وسط میدان بر زمین می افتد...یک بمب کامل به داور مسابقه برخورد و رضایتی تکه تکه می شود... هزاوه هنوز زنده است و به این طرف و آن طرف می دود... به تماشاگران و بازیکنان می گوید؛ بخوابید... بخوابید...
دود سیاه غلیظی فضا را پر می کند... صدای غرش هواپیماها از بین می رود... هزاوه در نزدیکی فرزند پنج ساله اش بر زمین افتاده و به درجه رفیع شهادت می رسد... مردم شهر ایلام، چوار و روستاهای اطراف خود را به زمین فوتبال می رسانند...
صدای «روله روله» مادران فضا را پر می کند...جواد کرمی در حالی که خودش زخمی شده است، بر سرش می زند و بر روی پیکر سوخته برادرش« برادر برادر» می کند... راکت به کمر یونس تلوکی برخورد کرده و او دو تکه شده بود. علی قیطاسی کاملاً بیهوش شده و بدنش پر از ترکش می شود... اما از تکه تکه شدن همبازیانش خبر ندارد...
پایان مسابقه: هردوتیم و حتی داور مسابقه برنده می شوند...
...دود های سیاه کنار رفته و زمین فوتبال چوار کاملا به رنگ سیاه درآمده بود...صحنه هایی مشاهده می گردید که در هیچ مسابقه ورزشی دیده نشده بود. حمیدرضا رضایتی، مجتبی ناصری، علی عباسی، صیدمحمد زارعی، یونس تلوکی، عبدالرزاق مهدیه، علی نجات کرمی، جهانگیر کاوه، محمد کمالوند و حسین هزاوه با فجیع ترین حالت ممکن جان خود را در زمین مسابقه از دست می دهند...
....علی قیطاسی، فرشاد پورنوروز، رضا آزادی، سرحد رضازاده، مجتبی رضازاده، حسین فاضلی، رحمت محمودی، جواد کرمی، جلیل اسدی و...هرکدام به شدت مجروح شده و فریادهای آنان به آسمان می رسد... خون داور، تماشاگر، بازیکن و مربی باهم آمیخته شده است...در هر گوشه زمین، شهید یا جانبازی قرار می گیرد تا نابرابرترین مسابقه تاریخ فوتبال جهان، بین عده ای جوان و دو هواپیمای بمب افکن شکل بگیرد... مسابقه ای که به فینال ایثار و شهادت می رسد... مسابقه پایان می یابد و هر دو تیم و حتی داور مسابقه برنده می شوند...
در این روز که فریادهای هورای تماشاگران تبدیل به جیغ و داد و گریه شده بود، پنج نفر از تماشاگران به نام های مراد آذرخش 15 ساله، خلیل مظفری 7 ساله، امجد حیدری 12 ساله، محمدجواد مظفری 7 ساله و سجاد مظفری 5 ساله نیز جان خود را از دست دادند. سجاد مظفری تماشاگر 5 ساله را شاید بتوان کم سن ترین قربانی تاریخ فوتبال نامید...
سخن پایانی
...روح جوانمردی و فداکاری آن بازیکنان، هنوز در اذهان مردم ایلام باقی است. بازیکنی چون حسین هزاوه، با فریاد کشیدن بر سر تماشاگران و بازیکنان، سعی در نجات آنها داشت و در حالی که می توانست از مهلکه فرار کند،چنین کاری انجام نداد.
...مردم ایلام، کمک ها و امدادرسانی این تیم های فوتبال به مردم جنگ زده را هرگز از یاد نخواهند برد...شیرجه های مجتبی ناصری، شوت های سرکش یونس و حسین، بازی زیبای علی عباسی و اقتدار صیدمحمد زارعی در خط دفاع، گل های زیبای کمالوند، کاوه و مهدیه در مسابقات مختلف فوتبال و بازی‌های زیبای رضایتی هنوز هم در خاطرات پیشکسوتان فوتبال ایلام زنده است...
...هزاوه و سایر بازیکنان، بازی جوانمردانه را به معنای واقعی کلمه رعایت کردند و همگی در صدد نجات بازیکنان تیم خود و تیم مقابل بودند. اشک و آه بازماندگان این مسابقه تاریخی تمامی ندارد...هرگاه نگارنده، به سراغ آنان می رفتم تا خاطراتشان را بیان کنند، بغض شان می ترکید و به یاد دوستانشان اشک می ریختند...
آری، این بود حکایت زیباترین خداحافظی تاریخ فوتبال جهان... به راستی؛ کدام فوتبالیست می تواند افتخار چنین وداعی با زمین فوتبال را داشته باشد!
حجت‌الله هاشم بیگی
