آسیب شناسی رشد مسافربرهای پلاک شهرستان در تهران
تهدید بی سابقه پایتخت، توسط پلاکهای شهرستانی!
يکشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۰۰:۲۸
کد مطلب: 489794
بدبختانه یکی از اساسی ترین علت حضور رانندگان شهرستانی در تهران، وضعیت معیشت نامطلوب، بیکاری افسار گسیخته و وضعیت رکود اقتصادی است که دست به دست عوامل دیگر، موجب می شود نان آوران خانواده ها، در پی درآمد بیشتر راهی پایتخت شوند.
شهری که برای مسافر بری(مسافرکشی) نه از کسی اجازه می گیرند، نه تابع مقرارات خاصی هستند، نه مالیات می دهند و نه خود را مجاب به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی پایتخت می بینند. البته این مسئله به منزله تأیید عملکرد رانندگان پایتخت نشین نیز نخواهد بود، چرا که برخی از آنها در قانون ستیزی، سرآمد هستند.
سراب تهران برای رانندگان شهرستانی با رعایت پیشنیازهایی به قدری خوش نماست که رویای زندگی بهتر آنها را شیفته کار طاقت فرسا در گوشه و کنار پایتخت می کند.
پیشنیازها:
۱-اول مسافر کشی به شکل گذری یا دربست
۲-یافتن خط مناسب برای ثبات کار و اطمینان از اینکه حداقل درآمد روزانه را شامل خواهد شد.
۳-کار در آژانس، آشنایی تصادفی با افراد پولدار، دربستی و...
۴-رانندگی برای شرکتها، افراد خاص و....
۵-پیدا کردن کاری جز رانندگی با درآمد بالا و حقوق بگیری .....
۶-....
حال این پله های ترقی چگونه و در چه زمانی سپری خواهد شد، خودش معضل عظیمی است که مدت زمان سپری شدن آنها دقیقاً معلوم نیست و به عوامل مهمی همچون شانس و بخت همبستگی مثبت دارد.
بسیاری از این رانندگان در ابتدا بدون خانواده(همسر و فرزند) و(پدر و مادر) راهی پایتخت می شوند. آنهایی که متأهل هستند با عدم وجودشان کنار همسر و فرزندان، خلاء بزرگی را بوجود آورده و هزینه به مراتب سنگین تری از درآمد کمتر به خانواده تحمیل می کنند.جایی که فقدان بار عاطفی پدر و همسر از یک سو به خانواده فشار وارد کرده، و از سویی دیگر بستر بروز آسیب های مختلف اجتماعی را برای آنها فراهم می کند.
اما در پایتخت، همین فرد متأهل مسافر بر، بدون خانه و کاشانه در ابتدای ورودش با بحران کمبود جا، تفریح و استراحت مواجه می شود و کم کم تبدیل به فردی عصبی و با آستانه تحمل کم شده و از بخت بد داستان، یک نفر دیگر به شهروندان عبوس بامدادی تا شامگاهی افزوده می شود.
در جایی دیگر ممکن است راننده مهاجر، مجرد باشد.مجردی وی از یک سو و نیازهای انبوه اقتصادی، زرق و برق پایتخت و کمبودهای عاطفی و... ممکن است به علاوه درد سرهای قبلی که فرد متأهل را نیز گرفتار کرده به مشکلات این مهاجر بی افزاید و زمینه بروز خشونت، جرم و بزه رادر وی جاری سازد.
آهسته آهسته و بعد از گذشتن چند ماه و جا افتادن در پایتخت، حال باید به فکر تأمین مسکن بود.حاشیه شهر و نقاط دور دست اولین نقطه برای سکونت موقت رانندگان مهاجر و بدون سرپناه است.جایی که با قیمتهای ارزان و امکانات کم می توانند حداقل چندین ماه دیگر را، اینبار زیر سایه آلونکی بنام خانه سپری سازند.
جناب متأهل تصمیم میگیرد در اولین فرصت خانواده اش را نزد خود آورده و در کنار هم طعم بی مزه تهران نشینی را تجربه کنند.در آن سو جوانک مجرد نیز اگر تصمیم به ازدواج داشته باشد به فکر ازدواج و تشکیل خانواده و در غیر اینصورت ادامه زندگی مجردی اینبار در کنار دوستان و همپیاله های نو نوارش خواهد افتاد.در هر صورت با اولین اجاره ملک مورد نظر، می توانند نسبت به تغییر پلاک و رهایی از شر راهنمایی و رانندگی دل خوش کنند.البته پیش از این نیز با پرداخت ۲۰ هزار تومان و داشتن یک آشنا در بنگاه هم می توانستند خود را چند ماه جلو بی اندازند!
دقیقاً توسعه حاشیه نشینی و آسیبهای اجتماعی مختص به خود در این نقطه ظاهر می شود.صاحبنظران و جامعه شناسان فرهیخته به خوبی عمق فاجعه را درک می کنند و میدانند پرده از چه مصیبتی برمیداریم.حال اینجا خود قضاوت کنید، به حاشیه شهرها باید امکانات برسد، آب، فاضلاب، فضای سبز، مراکز رفاهی، آموزش و پرورش، استقرار نیروهای امدادی و انتظامی، توسعه مخابرات،بهداشت و درمان و.......بار مالی گزافی که به دولت و مجموعاً کشور تحمیل می شود.
قصد از طرح خلاصه این روایت غم انگیز، به چالش کشیدن هموطنان شهرستانی و یا شغل شریف و پر زحمت رانندگی نیست، بلکه تلنگری به دست اندرکاران مرتبط با مدیریت این نابسامانی است. دولتمردان، مدیران، نمایندگان و....خلاصه کسانی که این درد را یا حس نکرده اند و یا از کنارش با آرامش گذر می کنند.
یک بوسه بر دستان سردار حسینی بدهکار هستیم، چرا که که حداقل از دیدگاه تخصصی و مرتبط به حیطه وظایف سازمان متبوعش از این مشکل و پدیده فراگیر و روز افزون پرده برداشته و دغدغه ای برای دست اندرکاران ایجاد کرده و باید امیدوار باشیم هر چه زودتر این بمب ساعتی توسط دلسوزان مردم خنثی گردد!
منبع:پارسینه
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
