شعری برای اربعین
بین این دو حرم که محشر محض...
چهارشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۱۶
کد مطلب: 459042
بغض‌ها دسته دسته می‌لرزند
چمدانی که دست زن مانده
اتوبوسی که بی هوا رفته
چشم‌هایی که بر ترن مانده
روزها روزهای عاشقی است
دل که پر زد نمی‌شود که نشست
تیک تاک دقیقه‌ها بیتاب
غم که سر زد نمی‌شود که نشست
کوله پشتی این مسافرها
پرِ اندوه چند ساله شده
مستی از حد گذشته بانو جان
چشم‌ها ساغر و پیاله شده
عاشقِ غیرت اباالفضلند
عاشق آسمان شش گوشه
مبتلای زمین اعجاز و
مبتلای زمان شش گوشه
بین این دو حرم که محشر محض
پیش آن دست بسته می‌بارد
ابرها پیش مرگ مدعی‌اند
و غروب شکسته می‌بارد
جاده‌ها پا به پای زائرها
تابلوها قدم قدم غربت
چاله های هوا پر از خالی
اتوبوس و ترن پر از خلوت
نذرها، گوشه چشم بی‌بی و
چشم‌ها رو به دست عباس(ع) است
نام این خاک شهرِ عاشقی است
نام این خاک شهر احساس است
مرزها در اسارت عشقند
عشق جای تمام قانون‌هاست
جان پناه قشنگ لیلاها
خاک دیوانگی مجنون‌هاست
این ور مرزها...پدر دلتنگ
مادر و... استخاره‌هایت هم
آه، امسال بی‌لیاقت بود
شاعر سوگواره‌هایت هم
