از نگاه ابزاری به زن در غرب تا تکریم در ایران +سند

نشان عمق فاجعه است

البته مواظب باشيم در اين خصوص از اين طرف و آن طرف بام نيفتيم

تفکیک = تکریم

الان یعنی باید خوشحال باشیم که خانمها دانشگاه ها رو پر کردند؟

وقتی مراجع می گویند تفکیک جنسیتی من هم تبعیت می کنم. ولی موفقیت دختر ها در کنکور نه نتیجه قدرت تحصیلی آنان و تفکیک جنسیتی بلکه ناشی از ضعف پسران است. دردبیرستان ها پسرانه سیگار و بی اشتهایی تحصیلی موج می زند مسئولان به فکر چاره باشند.پسران ما از پسران غربی ضعیف ترند نه این که دخترانمات از دختران غرب قوی تر باشند.

ولی آزمون ها ی استخدامی بیشتر مردا رو می گیرند

این که دختران و زنان جامعه از وظیفه اصلی شان که مادری است دور کرده ایم و به دانشگاه و بازار کار برده ایم افتخار دارد؟!!
وظیفه دانشجویی، پژوهشگری و مشاغل رو مردان می توانند پر کنند اما وظیفه مادری رو غیر از زنان کسی می تواند؟؟؟

هم مسئولینی که بی حساب و کتاب و بدون توجه به نیاز واقعی کشور ظرفیت رشته زیاد می کنند نادان هستند و هم کسانی که بیخودی به دنبال تحصیلات تکمیلی میروند و متاسفانه هر دو عمر و زمان جوانان را به باد می دهند

اصلا یه سوال.
خارجیا معادلی واسه زن ذلیلی دارن؟ نه خداییش دارن؟ یکی بیاد از حقوق ما مردا حمایت کنه!!!!

در ارتباط با ميزان اشتغال زن ها و مرد ها نيز مطلب
بگذاريد و آن وقت مقايسه كنيد.

این مطلب را کسی می نویسد که برای نگاه غربی به زن هیچ ارزشی قائل نیست و با افتخار و ایمان به نگاه رفیع اسلام به زن ، تنها راه حفظ کرامت انسانی زن را اسلام می داند.
اما این تحلیل شما ممکن است خود آغاز یک انحراف باشد. ضمن اینکه دلیل این پدیده در کنکور ضمن آزاد بودن دختران ، به عوامل دیگری چون مشکلات پسران در نظام وظیفه و اشتغال و وضعیت دختران چون افزایش سن ازدواج هم مرتبط است. بی خود نخواهیم خودمان را به غربی ها اثبات کنیم. انها متهمند و باید پاسخ دهند نه ما.

تکریم و برابری خیلی خوب است اما نباید در این زمینه افراط گری صورت بگیرد.
در شرایط برابر باید اولویت برای اشتغال و تحصیل با پسران باشد زیرا که خرج خانواده به عهده ی آنهاست. پسران شاغل می توانند تشکیل خانواده داده و جامعه رو به بهبود می رود. اینطوری بیشتر به نفع دختران و بانوان است.

خیلی تلاش کردی این دوتا موضوع بی ربط رو به هم ربط بدی !

البته پس از پايان تحصيلات دختران عزيز بايد بروند خانه بنشينند تا آقايان به فساد نيافتند اين است ته خط تفكيك جنسيتي

اگر هدف را تحصیل قرار دهیم موفقیت بانوان در کنکور امر مثبتی است. اما اگر هدف زندگی با کرامت باشد اینکه دختری بخشی از عمرش را در دانشگاه ها تلف کند و در نهایت به انبوه بیکاران تحصیل کرده بپیوندد اصلاً مثبت نیست.

ازین پس پای چند زن در میان است!

محيط خانه براي زن، بهترين ميدان فعّاليّت است!
البتّه، روشن است‌كه عنوان بالا، از نظر جمعي، و اَحياناً طرح‌كنندگان برنامه‌هاي اجتماعي، يك تفكّر ارتجاعيِ محكوم به طرد است!
ولي از نظر پيشوايان اسلام، اساسي‌ترين و در عين حال، پرمسؤوليّت‌ترين‌وظيفة «زن»، «شوهرداري» و «فرزندپروري» است!
و بدون اغراق، محيط خانه، براي زن، يك ميدان جِهاد عظيم و پايگاه بزرگ مبارزه است! جهاد در راه ساختن يك جامعة بسيار قويّ و صالح و پيشرو و مبارزه با تمام عوامل ضعف و فَساد و عقب‌ماندگي!
چه‌آن‌كه بديهي است يك جامعة پيشرفتة در جهات مختلف، نياز به مرداني تندرست و انديشمند و صالح‌العمل دارد! همچنان‌كه عقب‌ماندگي هر جامعه نيز، مُسَبَّب از بيماري‌هاي جسمي و انحرافات اخلاقي و زشتكاري‌هاي افراد همان جامعه است!
و بي‌ترديد، اين، زن است‌كه در نخستين‌مرحلة تَكَوُّن شخصيّت زشت و زيباي مرد، و سعيد و شقي ساختن وي دخالت مستقيم پيدا مي‌كند!
يعني، زن است‌كه مي‌تواند با فداكاري‌ها و از خودگذشتگي‌هاي مستمِرّ خويش در تقيّد به وظايف شوهرداري و فرزندپروري، انسان‌هايي سالم و صالح و نيرومند، تحويل جامعه داده و از اين‌راه، عامل رشدآزادگي و استقلال و شرف براي اجتماع خود بشود!
و همچنين، زن است‌كه مي‌تواند با سبكسري‌ها و خودكامگي‌ها و بي‌اعتنايي به وظايف همسري و مادري، يك مشت افراد ناسالم و ناصالح و عُقده‌دار و بي‌اعتنا به حدود و حقوق خدا و خلق خدا به‌وجودآورده و از اين‌راه، عامل انحطاط و فَساد و شقاء يك جامعه‌گردد!
لذا بر اساس همين‌واقعيّت است‌كه قرآن‌كريم، در سومين‌آيه از پنج آية آغازين جزء بيست‌ودوم از صفحة 422 ، با لحني قاطع و محكم به همسران رسول‌اكرم(ص)كه در حدّ اسوه و الگو در نظر زنان ديگر هستند، دستور «ثَبات» و «استقرار» در خانه را صادركرده و فرموده‌است: «وَ قَرنَ في بُيوتكُنّ»؛ «در خانه‌هايتان قرارگيريد».
و مورد خطاب قرارگرفتن همسران پيامبر(ص) در اين‌آيه و سايرآيات مربوط به عفاف و حفاظ زنان، چنان‌كه روشن است، از باب اين‌است‌كه رفتارآنان، سرمشق ديگران بوده و مسؤوليّتشان در رعايت احكام خدا، شديدتر مي‌باشد.
و لذا تخصيص خطاب در اين‌گونه‌موارد، هيچ‌گونه‌منافاتي با تعميم حكم و همگاني‌بودن دستور ندارد.
براي نشان دادن ارزش و اهمّيّت يك قسمت ازكار مهمّ زن در خانه، اين‌تعبير لطيف، از لسان ائمّة دين(ع) منقول است‌كه: جِهادُ المَرأه، حُسنُ التَّبَعُّل؛ جهاد زن، نيكو انجام دادن وظيفة شوهرداري است.
يعني، صحيح است‌كه جامعة مسلمين، براي حفظ حيات اجتماعي خويش، و مصون نگه‌داشتن‌آن از هرگونه خطر، نياز به مجاهدات و مبارزات همگاني دارند، امّا آن‌چه‌كه صاحب اين‌دين و فرستندة اين‌آيين، از يك زن مسلمان انتظار داشته و همان‌را به‌عنوان جهاد در راه خدا و سعي در حفظ‌آيين‌آسماني حق خواسته‌است، همانا قيام به وظيفة شوهرداري بر اساس مقرّرات الهي است‌كه هم‌دوش با جهاد رزم‌آوران در ميدان قتال اسلامي است!
ضمن حديثي، از امام صادق(ع) رسيده‌است‌كه: اُمّ سَلَمه، يكي از همسران پيامبر اكرم(ص)، به حضور رسول خدا(ص) عرضه داشت: قسمتي از اجر و ثوابي‌كه به زنان داده مي‌شود، براي من بيان فرماييد. رسول اكرم(ص) فرمود: يا اُمَّ سَلَمَه، إنَّ المَرأه، إذا حَمَلَت،كانَ لَها مِنَ الأجركَمَن جاهَدَ بِنَفسِهِ وَ مالِه في سَبيلِ الله، عَزَّ وَ جَلّ، فَإذا وَضَعَت، قيلَ لَها: قَد غُفِرَ لَك ذَنبُك فَاستَأنِفِي العَمَل، فَإذا أرضَعَت، فَلَها بِكُلِّ رَضعَهٍ تَحريرُ رَقَبَهٍ مِن وُلدِ إسماعيل؛ زن وقتي حمل برداشت، اجري همانند اجركسي‌كه با مال و جان خود، در راه خدا جهاد مي‌كند، به او داده مي‌شود! و چون وضع حمل‌كرد، از جانب خدا به اوگفته مي‌شود:گناهت بخشيده شد، حال، عمل را از سر بگير! و هنگامي‌كه به‌كودكش شير مي‌دهد، به هر نوبت از شير دادن، ثواب‌آزادكردن بنده‌اي از اولاد اسماعيل(ع) به او مي‌دهند.
امام صادق(ع) از پدر بزرگوارش، امام باقر(ع) نقل مي‌فرمايدكه: تَقاضي عَلِيٌّ وَ فاطِمَه(ع) إلي رَسولِ الله(ص) فِي الخِدمَه؛ علي و فاطمه(ع)، از رسول خدا(ص) خواستندكه در امر خدمت وكارهاي مربوط به زندگي، در بينشان داوري نموده و وظيفة هر يك را روشن‌كند!
فَقَضي عَلي فاطِمَه بِخِدمَهِ ما دونَ الباب وَ قَضي عَلي عَلِيّ بِما خَلفَه؛ رسول خدا نيزآن‌قسمت ازكارها را كه مربوط به داخل خانه است، به عهدة فاطمه(س) مقرّر فرمود! وآن‌چه‌كه مربوط به خارج خانه است، به عهدة علي(ع) موكول نمود!
فَقالَت فاطِمَه: فَلايَعلَمُ ما داخَلَني مِنَ السُّرور، إلاَّ الله بِإكفائي رَسولُ الله(ص) تَحَمُّلَ رِقابِ الرِّجال؛ به‌دنبال اين‌تقسيم، فاطمه(س) فرمود: خوشنودي و سُروري‌كه از اين‌تقسيم به قلبم وارد شد، اندازة آن‌را جز خدا كسي نمي‌داندكه رسول خدا(ص) مرا از تحمّل‌كاري‌كه به عهدة مردان است، يا از اين‌كه در بين مردان ظاهر شوم، بي‌نيازم فرمود!
يعني، اسلام از زن نخواسته‌است‌كه به‌عنوان جهاد در راه خدا يا عناوين ديگر، به صحنه‌هاي مبارزات اجتماعي و سياسي خارج از منزل كشيده شودكه بِالمَآل، هم از وظيفة مخصوص به خود، باز بماند، و هم موجب اختلال در وظيفة مردان‌گردد!
ضمن وصاياي امام اميرالمؤمنين(ع) به امام مجتبي(ع)آمده‌است: وَ لاتُمَلِّكِ المَرأه مِن أمرِها ما جاوَزَ نَفسَها، فَإنَّ المَرأه رَيحانَهٌ، وَ لَيسَت بِقَهرِمانَه؛ زن را به بيش ازآن‌چه راجع به خود اوست، صاحب اختيار و مسلّط مكن! زيرا زن، يك شاخه‌گلي خوشبوست و قهرمان نيست!
قَهرَمان، در لغت، به‌معناي وكيل دخل و خرج بودن، و همچنين، به‌معناي‌كارفرما و فرمانروا بودن،آمده‌است.
بنابراين، مضمون دستور امام(ع) اين مي‌شودكه: هركاري‌كه خارج از شؤون طبيعي زن است و مستلزم قهرمانيّت و كارفرمايي، يا تدبير و تصدّي امر دخل و خرج زندگي است، در اختيار وي قرار مده!
و واضح است‌كه تَبَعُّل، يعني شوهرداري و فرزندپروري، خصيصة طبيعي زن وكار مناسب با جهازات خلقت او مي‌باشد. ولي تَصَدّي امور خارج از منزل، مصداق قهرمانيّت است و تجاوز از شؤون فطري او به حساب مي‌آيد!
و بايد توجّه داشت‌كه اين‌دستور، به‌معناي تحقير زن، يا منزوي ساختن او از صحنة زندگي نيست. بلكه در واقع، به معناي تقسيم‌كار جامعه، برحسَب استعداد طبيعي مرد و زن، و تعيين سهم مناسب زن از سنخ‌كار و در عين حال،آميختة با تجليل از مقام والاي زن و حفظ حريم شخصيّت اوست.
چنان‌كه جملة: فَإنَّ المَرأه رَيحانَهٌ؛ زن، يك شاخه‌گلي خوشبو است‌كه در مقام تعليل و بيان حكمت جملة پيشين است، اشارة لطيفي به همين‌نكتة تجليل و تكريم شخصيّت زن داردكه نشان مي‌دهد موقعيّت زن در باغستان جامعة انساني، موقعيّت‌گل درگلستان است!
و مي‌دانيم‌كه بقاي لطافت و شادابي‌گل كه تنهاماية رونق بازار اوست، درگرو اتّصال به شاخه و بوتة خود در ميان باغ، و زير ساية اشجار، و دور از سرما وگرما، و بركنار از طوفان وگرد و غبار است!
وگرنه، پيداست‌كه تندبادي‌گذرا، در لحظاتي‌كوتاه، برگ‌هاي‌آن‌را پرپركرده و بي‌برگ و نوايش مي‌سازد و دست تَطاوُل سرما وگرماي شديد،آب رُخ از وي‌گرفته و بي‌ارج و بهايش مي‌گرداند!
حال، از ديدگاه امام اميرالمؤمنين(ع)، موقعيّت زن در مجتمع بشري، يك چنين موقعيّت بسيار لطيف و حسّاس و رقيقي است‌كه خروج وي از محيط خانه و اشتغال به مشاغل بيرون از منزل، مانند جدا گشتن‌گل از بوستان، سبب از دست رفتن ارج و بهاي مخصوص به زن‌گرديده و هوس‌ها و تمايلات شيطاني از ناحية خود او و ديگران، تحت عناوين فريبندة مختلف، مانند بادهاي سَموم، او را ملعبة دست تَطاوُلگران هوس‌باز قرار مي‌دهند و سرانجام،آن‌مسكين به‌صورت موجودي عاطِل و واماندة ازكار طبيعي خويش، و ماية اختلال‌كار مردان جامعه در مي‌آيد!
و لذا در همين‌قسمت از بيان‌آن‌امام بزرگ(ع)، مي‌بينيم مسألة شدّت اهتمام به بركناري زن از صحنه‌هاي خارج از خانه را به جايي رسانده‌كه مي‌فرمايد: وَ اكفُف عَلَيهِنَّ مِن أبصارِهِنَّ بِحِجابِكَ إيّاهُنّ؛ با در پسِ پرده قرار دادن زنان، ديدگان‌آنها را از ديدار مردان بازدار و از برخورد با نامحرمان پرهيزشان ده؛
فَإنَّ شِدَّهَ الحِجاب، أبقي عَلَيهِنّ؛ زيرا سختگيري در امر استتار و پوشش، براي بقاي شرف و شخصيّت بامكرمت زنان، بهترين وسيله است!
وَ إن اِستَطَعتَ أن لايَعرِفنَ غَيرَك، فَافعَل؛ و اگر بتواني چنان‌كني‌كه‌آنان جز تو، مرد ديگري را نشناسند، چنين‌كن!
هرچند اين‌جمله، برحسَب ظاهر، راجع به منع اختلاط مرد و زن است، نه مربوط به منع خروج از منزل. ولي پيداست كه اشتغال زن به‌كار خارج از خانه و فعّاليّت وي در صحنه هاي‌گوناگون، از اجتماعيّات و سياسيّات، تلازم عادي با برخورد با مردان و شناسايي‌آنان دارد و عادتاً تفكيك بين اين‌دو مطلب بسيار بعيد است و به‌طور حتم،آن‌درجة از شدّت احتجاب زن‌كه منظور امام(ع) است، بدون احتجاب در خانه ميسّر نيست!
و جدّاً برای سالم‌ماندن شرف و شخصیّت واقعی زن، هیچ وسیله‌ای بهتر از محیط خانه و اکتفا به انجام وظیفة خاصّ خود درآن‌محیط مقدّس نمی‌باشد!
و این، همان‌فرمان خداوند است‌که مي‌فرمايد: «وَ قَرنَ في بُيوتِكُنّ وَ لاتَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهِليَّهِ الأولي»؛ «در خانه‌هايتان بمانيد و از منزل بيرون نرويد و همچون‌روش جاهليّت پيش از اسلام، دركوچه و خيابان ظاهر نشويد» و اندام وآرايش خود را در معرض تماشاي مردان قرار ندهيد!