مردم «خط سازش» و «خط تنش» را یکی می‌دانند و از آن عبور می‌کنند

بدهکارو که رو بدی طلبکار میشه.
فقط کسانی می تونن به بلبشوی موجود دولت معترض باشن که خودشون با نفاق و شورش و دعوا بلاهای بزرگتری رو سر مردم نیاورده باشن. فتنه 88 در مقابل رفتارهایی بدتر از الان دولت هم تطهیر نخواهد شد.
اصولگرایان هم در مقابل خیانت فتنه گران و هم در مقابل نفاق انحرافیون خواهند ایستاد و نشون میدن که هرکس از اصول انقلاب عدول کنه مطروده.
سرکوب شدن فتنه توسط مردم بود چون منطقی در اون همه ادعای گزاف ندیدن. لقلقه کردن لفظ تقلب و بعد براساس اون مملکتو به آتش کشیدن راهی جز طرد برای مردم نگذاشت. اصولگرایان هم دست دولتو باز نذاشتن بلکه ایشون طبق قانون به کارش می رسید مگر در جایی که پاشو از گلیمش بیشتر می گذاشت که مردم و اصولگرایان جلوش ایستادن نه مثل اصلاح طلبان و فتنه گران که از لجبازی های دولت کیفور می شدن.
در مورد شهامت هم فتنه گران و فتنه دوستان ساکت باشن بهتره چون بعد افتادن تشت رسواییشون از بام خیانت هنوز مرد نیستن که عذر خواهی کنن.

کدوم امتحان؟ کدوم اصولگرایی؟
فکر می کنید نزدیکی دولت با فتنه گران برای چی هست؟ چون اینها مثل همند فقط دولت لاف اصولگرایی می زنه و فتنه گران در هماهنگی ای غیررسمی دست می گیرن تا تفکر اصولگرایی رو خراب کنن. اما خدا با ماست و نمی ذاره خیانت این جماعت به بار بشینه.
مردم هم که آگاه تر از هر زمان حال اهل نفاقو می گیرن.