به گزارش جهان به نقل از سایت گل، امیر قلعه نوعی سرمربی استقلال امروز ۴۹ ساله شد و کم کم وارد پنجمین دهه زندگی اش می شود. سایت گل بخش هایی از دوران ورزشی او را زیر ذره بین برده است:

بچه نازی آباد

امیر قلعه‌نوعي که نام اصلی او اردشیر است، در اولين روز از آذرماه ۱۳۴۲ در محله نازي‌آباد تهران به دنيا آمد. هفت سال بيشتر نداشت كه پدرش را از دست داد. شايد همين موضوع سبب شد تا او تبديل به مردي جنگجو و خود ساخته شود. اردشير كه در خانواده‌اي پرجمعيت زندگي مي‌كرد براي امرار معاش مجبور به كار بود. در دوران كودكي و نوجواني هم كار مي‌كرد و هم فوتبال. قلعه نوعی فوتبال را از اواخر دهه ۵۰ با تیم جوانان راه آهن آغاز کرد و در سال ۱۳۶۰ ناصر ابراهیمی او در ترکیب تیم بزرگسالان این باشگاه به میدان فرستاد و ۳ گل نیز در جام حذفی تهران زد.

ستاره شاهین

امیر به همراه ناصر ابراهیمی در سال ۱۳۶۱ راهی باشگاه شاهین شد. آغاز درخشش او در این تیم بود و تا تابستان ۱۳۶۶ در این تیم توپ زد. بهترین روزهای فوتبال او در سال های ۶۴ و ۶۵ بود که شاهین دو بار به فینال جام باشگاههای تهران رسید و مغلوب استقلال و پرسپولیس شد. امیر در حضور بزرگان تیم شاهین بازوبند کاپیتانی را بر بازو می بست. او در سال ۱۳۶۴ در لیگ قدس ۸ گل برای تیم تهران الف زد و در فینال نیز یک گل زد و در نهایت تهران الف قهرمان لیگ قدس شد. او در تابستان ۱۳۶۶ راهی السد قطر شد و حدود یک و نیم سال در این تیم توپ زد و قهرمان قطر شد.

وفادار به پیراهن آبی

امیر قلعه نوعی در اسفندماه ۱۳۶۷ به ایران بازگشت و پیراهن استقلال را بر تن کرد. او در اولین بازی مقابل پرسپولیس در جام حذفی به میدان رفت و در ضربات پنالتی آخر بازی یک ضربه پنالتی را از دست داد تا استقلال از گردونه جام حذفی بیرون رود. قلعه نوعی تا سال ۱۳۷۶ در استقلال توپ زد و آخرین بازی خود را روز ۳۰ خرداد ۱۳۷۶ مقابل تراکتورسازی انجام داد و در سن ۳۴ سالگی کفش هایش را آویخت. او در این تیم ۱۵۱ بازی رسمی انجام داد و ۲۲ گل نیز زد. امیر در تیم استقلال افتخارات زیادی بدست آورد که مهم ترین آنها قهرمانی آسیا در سال ۱۳۷۰ بود. او یک سال به دلیل مصدومیت دور از میادین بود. در سال ۷۲ که استقلال در دسته سوم بود، قلعه نوعی به این تیم وفادار ماند و در دسته سوم آبی پوشان را همراهی کرد.

همیشه کاپیتان

در استقلال به لقب "ژنرال" مفتخر شد! او یک هافبک مقتدر در میانه میدان بود و شماره ۸ استقلال را بر تن می کرد. از همان ابتدا هم نشان داده بود که دوست دارد در میانه میدان با دیگر بازیکنان متفاوت باشد و در ۲۲ سالگی کاپیتان شاهین شده بود، اما برای کاپیتانی در استقلال رقبای زیادی داشت و ۵ سال طول کشید تا بازویند کاپیتانی این تیم را بر بازو ببندد. در سال ۷۲ پس از شاهین بیانی کاپیتان دوم شد و در ۴ سال آخر بازی اش نیز کاپیتان استقلال بود. او یک بار نیز در تیم ملی کاپیتانی را تجربه کرد.

ناکام در تیم ملی

با وجود بازی های خوب در رده باشگاهی، اما دوران ملی او کوتاه بود. قلعه نوعی در سال ۶۴ به تیم ملی ب دعوت شد و در جام فجر به میدان رفت. یک سال بعد از سوی پرویز دهداری به تیم ملی دعوت شد و در اردوی چین در بازی های دوستانه به میدان رفت و اولین بازی ملی خود را مقابل چین در سال ۶۵ انجام داد. اما بعد از این اردو دیگر خبری از قلعه نوعی در تیم ملی نبود تا دوباره توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد. مهم ترین تورنمنت هایی که با تیم ملی بود مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ و بازی های آسیایی ۱۹۹۴ بود که هر دو با شکست برای تیم ملی همراه بود. ناکامی دوران بازیگری اش به مربیگری او هم سرایت کرد و تیم ملی با او در جام ملتهای ۲۰۰۷ بدترین نمایش تاریخ خود را داشت و در نهایت حذف شد.

ژنرال ۴ ستاره

او مربیگری را با دستیاری ناصر حجازی در لیگ ۷۶ آغاز کرد. او حتی در یک بازی در غیاب حجازی نیز سرمربی استقلال شد، اما رابطه این دو در اواسط فصل ۷۷ تیره و تار شد. حجازی او را از کادر فنی استقلال اخراج و قلعه نوعی راهی تیم ملی امید و دستیار ابراهیم قاسمپور شد. قلعه نوعی سپس به آلمان رفت و مدتی در تمرینات لورکوزن حضور یافت. او در بازگشت به ایران به تدریج وارد عرصه مربیگری شد و با تیم کشاورز و سپس برق تهران فعالیت خود را آغاز کرد. بعد از اینکه استقلال قهرمانی اولین دوره لیگ برتر را از دست داد، او سرمربی این تیم شد و استقلال را به قهرمانی جام حذفی رساند. اما در ادامه دستیاری رولند کخ رو نپذیرفت و مسیر مربیگری او در لیگ برتر از استقلال اهواز آغاز شد و پس از آن هم که در استقلال، مس، سپاهان، تراکتورسازی و دوباره استقلال ادامه دارد. او با ۴ قهرمانی لیگ برتر و ۲ قهرمانی جام حذفی پرافتخارترین مربی باشگاهی ایران است.

شیفته سلطان

او معمولاً با مربیان و همکاران خود ارتباط خوبی دارد ، اما کیست که نداند او به شدت عاشق شیوه مربیگری علی پروین است و ارادت خاصی به سلطان دارد! قلعه‌نوعي از لحاظ فني و اخلاقي، پروين را مي‌ستايد و در آخرين اظهاراتش در مورد علي پروين گفته است: «سلطان هميشه سلطان است». البته علی پروین نیز در بین مربیان ایرانی او را خیلی قبول دارد. امیر حاج رضایی دیگر مربی و کارشناس مورد قبول ژنرال است که در سپاهان نیز مشاور او بود. قلعه نوعی البته ارادت خاصی نیز به ناصر ابراهیمی دارد و وقتی سرمربی تیم ملی شد، او را دستیار خود کرد.

قاتل پرسپولیس!

او رکورد عجیبی مقابل پرسپولیس دارد و در ۹ دربی که سرمربی استقلال بوده، مقابل پرسپولیس شکست نخورده است. اگرچه او در آمار افتخارات خود و مدت حضورش در استقلال همیشه اغراق آمیز صحبت می کند، اما از معدود مربیانی است که آمار همه برد و باخت هایش را دارد و حتی وقتی دو سال قبل در بازی جام حذفی و در ضربات پنالتی سپاهان به پرسپولیس باخت، سریع واکنش نشان داد و گفت این نتیجه باخت ثبت نمی شود! او چنین موضعی را نیز در مقابل نتیجه بازی ایران و کره جنوبی در جام ملت های ۲۰۰۷ دارد و باخت در ضربات پنالتی را شکست محسوب نمی کند. قلعه نوعی در دوران مربیگری اش ۲۰ بار با تیم های مختلف در لیگ و جام حذفی مقابل پرسپولیس قرار گرفته و فقط ۳ بار شکست خورده و ۷ بار پیروز شده است.

رابطه تیره با رسانه

رابطه اش با رسانه ها به شدن سینوسی است. در یک سال اخیر چندین بار علیه خبرنگاران مصاحبه کرده و به آنها اتهام قلم فروشی زده است، طوری که در یک مورد خبرنگاران علیه او شکایت کردند و قلعه نوعی به جریمه نقدی محکوم شد. او با تلویزیون نیز رابطه خوبی ندارد و مدت هاست در برنامه های تلویزیونی حاضر نشده است. بعد از شکست تیم ملی در جام ملتهای ۲۰۰۷ و انتقادات کارشناسان در تلویزیون از وی، رابطه او به این رسانه تیره و تار شد و حضور او فقط محدود به تماس های تلفنی با برنامه ۹۰ و گاهی هم برنامه ورزش و مردم شده است. رابطه او با ۹۰ و عادل فردوسی پور نیز کاملاً سینوسی است! او همین چند روز پیش و بعد از بازی سپاهان، انتقادات شدیدی از رئیس سازمان صدا و سیما کرد.

ضد ستاره

امیر قلعه نوعی سبک خود را در مربیگری دارد و اصولاً با بازیکنان ستاره و مورد حمایت هواداران رابطه خوبی ندارد. او در همان اولين سال حضورش به عنوان سرمربي در جمع استقلالي‌ها خيلي چيزها را تغيير داد و نام‌هاي بزرگي را خط زد. در استقلال مهم ترین چالش او با مجتبی جباری بود که در نهایت او را به دلیل اتفاقات بازی با الاتحاد در جده از تیم اخراج کرد. در تراکتورسازی نیز با مهدی کیانی بازیکن محبوب هواداران تبریزی به مشکل خورد و حکم اخراجش را صادر کرد. در سپاهان نیز در مقطعی با هادی عقیلی و جواد کاظمیان و احمد جمشیدیان و . . . به مشکل خورد و حتی عماد رضا بهترین گلزن تیم را نیز بازی نمی داد. در آخرین مورد نیز او در ابتدای فصل مانع بازگشت فرهاد مجیدی به استقلال شد.