با توجه به شرايط حساس كنوني چنانچه تيم ملي كشورمان نمي خواست آداب پهلواني پورياي ولي را به طور كامل دنبال كند و به شكست مصلحت انديشانه تن بدهد، دست كم مي توانست در پي نتيجه مساوي باشد و يا به حداقل گل بسنده كند، نه آن كه همه اين ملاحظات را كنار بگذارد و...
به گزارش جهان حسین شریعتمداری نوشت: گفته اند «پهلوانان نمي ميرند» كه بايد گفت؛ پهلوانان هم مي ميرند. مي گويند؛ منظور آن است كه ياد و خاطره پهلوانان هميشه زنده مي ماند. اين گزاره نيز مخدوش است و چه بسيار پهلواناني كه آمده اند و رفته اند و امروزه يادي از آنها در خاطر هيچكس باقي نيست. هم اكنون نيز پهلواناني هستند كه ده ها سال ديگر انگار هرگز نبوده اند. تاريخ با هيچكس تعارف و رودربايستي ندارد و هنگامي كه به پهلوانان مي رسد، فقط ياد و خاطره پهلواناني را در حافظه خود ضبط كرده و نسل به نسل منتقل مي كند كه پهلواني را با جوانمردي آميخته اند. «پورياي ولي» از جمله آنهاست. او كه پهلواني پرقدرت و بلندآوازه بود وقتي در تاريك- روشن شبستان يك مسجد، دعاي مادري را شنيد كه با تضرع از خدا مي خواست فرزند پهلوانش در مسابقه كشتي فردا بر پورياي ولي غلبه كند، با طوفاني در دل خويش روبرو شد. غلبه بر حريف و حفظ آوازه بلند پهلواني خويش كه خواست و آرزوي هر پهلواني است و يا تن دادن به شكست ارادي براي به دست آوردن دل مادر پيري كه از بيم شكست فرزند پهلوانش، شكسته بود و در سايه روشن سحرگاه آن روز، پيروزي فرزندش بر پورياي ولي را به تضرع از خداي مهربان آرزو مي كرد؟ پورياي ولي اما، به دست آوردن دل آن مادر پير را بر آوازه پهلواني ترجيح داد و خدايش براي هميشه بلندآوازه كرد. چهارشنبه شب هفته گذشته- ۱۳/۷/۹۰- تيم ملي فوتبال كشورمان در يك ديدار تداركاتي تيم فوتبال فلسطين را با نتيجه ۷ بر صفر شكست داد و به نوشته ورزشي نويسان «جشنواره گل به راه انداخت»! ذوق زدگي برخي محافل ورزشي كشورمان از اين پيروزي و دست افشاني آنها در پي اين به قول خودشان، «جشنواره گل»! ديدني و تاسف خوردني بود و بعيد نيست كه روح پورياي ولي از خنده آنها به گريه افتاده و به زبان حال خطاب به آنان گفته باشد؛ من براي به دست آوردن دل شكسته يك مادر پير، در مقابل حريفي كه بي ترديد بر او پيروز مي شدم، تن به شكست دادم و شما همه آنچه در توان داشتيد را براي شكست تيمي كه به نمايندگي از مردم مظلوم فلسطين ميهمان شما بود به كار گرفتيد و در پي اين پيروزي به وجد آمده و آن را «جشنواره گل» ناميديد! و حال آن كه اين پيروزي، با توجه به شرايط سخت تحميل شده از سوي صهيونيست ها بر مردم مظلوم فلسطين و محروم بودن اجباري تيم ياد شده از تمرينات و امكانات فراواني كه شما در اختيار داريد، اهميت چنداني هم نداشت، چه رسد به آن كه «جشنواره گل»! ناميده شود! و چه كريمانه و بزرگوارانه بود سخن مربي تيم فلسطين كه بعد از شكست تيم تحت مديريت خود گفت: اگرچه براي آمدن به ايران سختي هاي زيادي را متحمل شده ايم و حتي ممكن بود در راه زنداني شويم ولي انگار نه انگار كه به ايران باخته ايم، چون اين مسئله براي ما شكست محسوب نمي شود. براي ما همين اندازه كه به ايران اسلامي آمده ايم يك دستاورد است و به آن افتخار مي كنيم. نگارنده دقيقاً نمي داند كه تيم ملي فوتبال كشورمان چگونه و با به كارگيري چه فرمولي مي توانست احترام مردم ايران براي ملت مظلوم و تحت ستم فلسطين را به نمايش بگذارد و حرمت تيم فوتبال فلسطين را كه از ميان آتش و خون به ميهماني آمده بود پاس بدارد، زيرا يافتن راه كار در تخصص اهالي فوتبال است ولي با توجه به شرايط حساس كنوني چنانچه تيم ملي كشورمان نمي خواست آداب پهلواني پورياي ولي را به طور كامل دنبال كند و به شكست مصلحت انديشانه تن بدهد، دست كم مي توانست در پي نتيجه مساوي باشد و يا به حداقل گل بسنده كند، نه آن كه همه اين ملاحظات را كنار بگذارد و... ياد آن برادر سپاهي به خير. با لندكروز سپاه كه آن روزها يكي از تندروترين خودروها بود در جاده اي حركت مي كرديم و در حالي كه تقريباً از تمامي خودروها سبقت مي گرفت به يك خودروي پيكان رسيديم كه دو پسر بچه روي صندلي عقب آن نشسته و از شيشه عقب به جاده مي نگريستند. پسربچه ها با حركت دست هاي خود به راننده پيكان كه ظاهراً پدرشان بود اصرار مي كردند تندتر برود! و بعد با اشاره همان دست ها و حركت لب ها گويي به ما مي گفتند كه نمي توانيم از آنها جلو بزنيم. برادر سپاهي نيز كه به طور محسوسي از سرعت خود كاسته بود، با حركت دست و حالت چهره وانمود مي كرد كه در تلاش براي سبقت گرفتن است اما هر چه زور مي زند نمي تواند ... و بعد از آن كه چندين كيلومتر را با همين حالت طي كرديم، وارد يكي از پاركينگ هاي كنار جاده شد و رو به نگارنده كرد و گفت؛ بذار بچه ها دلشون خوش باشه كه نتونستيم از ماشين پدرشون سبقت بگيريم! حسين شريعتمداري
اصلا بازی با فلسطین چه لزومی داشت، راست میگن با یک کشور اروپایی یا آمریکای جنوبی و یا آفریقایی بازی میکردید تا اونجا عرقشون در میومد اگه 6 تا نمیخوردیم
برادر شريعتمداري اضمحلال فرهنگ همين است تيم ما كه ادعا مي كند شايستگي حضور در جام جهاني را دارد تيمي را مي كوبد كه شايد در حد اندازه هاي يك تيم كوچك محله هاي تهران نه امكانات دارد و نه توان !
بابا ولی کنید تو ور خدا
ببرن یه عده ناراحت میشن ببازن یه عده ناراحت میشن پس این بندگان خدا چکار کنن
تو بازی که این حرفا رو نداریم
پوریای ولی زمانی به رقیب باخت که طرف مصدوم بود ولی اینا چشون بود؟ اگر از اول خودشونو در حدایران نمی دیدن بازی نمی کردن ولی وقتی اومدن دیگه باید جوانمردانه بازی می کردن و نتیجه رو هم می پذیرفتن که همینم اتفاق افتاد
خدا پدر و مادرتو بيامرزه حاج حسين شريعتمداري كه هميشه و همه جا گوش به زنگي . اين بازي رو من هم ديدم و واقعا از گلهاي تيم خودمان بجاي خوشحالي خجالت كشيدم . كاش يه مقدار ملاحظه نام فلسطين و مردم زجر كشيده اونجا رو مي كردن .
این حرفها به قد و قواره فوتبالیستها نمیاد
باور کنید من در کمتر بازی دیده بودم بازیکنان تیم ملی فوتبال این همه تلاش کنند و این همه ابراز خوشحالی از زدن گل.
حالا ببینیم مقابل تیمهای شرق اسیا یا مقابل تیم عربستان همینجور خواهند بود؟
فراموش نشود همين فلسطين چند سال پيش در چارچوب بازي هاي غرب آسيا در اردن با ايران بازي داشت و تماشاگران آن عكس صدام حسين را در دست گرفته بودند و به ايرانيان توهين مي كردند. فيلم آن بازي را ببينيد. حتي وقتي به ايران گل زدند حرکاتي انجام دادند كه قابل بازگو كردن نيست.
حاج حسين،اين تفكر ناب مردمي كه روزقدس توي گرماي 40 درجه اي ماه رمضان به نيت خدا توي راهپيمايي شركت مي كنن.
فوتباليست ما از اين تفكر محروم.فدراسيوني ها هم براي تمسخر اين كار رو مي كنن.وزير هم حواسش پرته كه دقيقا چند روز بعد از صحبت هاي مهم آقا تن به چنين اشتباهي مي ده.
دم شما گرم و قلمتان پر جوهر حاج حسین که همیشه هواست به همه چیز هست، من این رو قلباً درک کردم که تو واقعاً داری برای خدا کار می کنی.
در رابطه با این بازی، نمی گم باید می باختیم ولی باید مراعات می کردیم. من خودم16سال تکواندو کار کردم، در زمان ما هم وقتی با حریفی تو باشگاه تمرین می کردیم وقتی میدیدم که از ماضعیف تره ، پامونو می آوردیم روی سرش ولی نمی زدیم واز روی سرش رد می کردیم. تا هم تمرین کرده باشیم و هم بهش بفهمونیم که امتیاز رو گرفتیم. باید با کمال تاسف عرض کنم در بسیاری از جاها ما مدیر فهیم نداریم. فقط بفکر این هستند که خودشونو خوب جلوه بدن. و کار اساسی بلد نیستن.
حاج حسین معیارهای شما معیار ورزشکاران نیست. فوتبالیست های فلسطینی مسلماً دوست نداشتند که با آنها مثل مظلومین برخورد شود و خیلی خوشحالتر و مغرور ترند که آنها را جدی گرفته اند. راهی هم وجود ندارد که یک تیم یواشکی به تیم دیگر ببازد و دنیا نفهمد. این فقط می شود خودنمایی و شکستن غرور تیم مقابل. راه این است که ما در عرصه های دیگر یاور فلسطینی ها باشیم و همه چیز را با هم مخلوط نکنیم.
با توجه به اینکه در برخی از انتقادات کیهان من مشکل دارم و قبول ندارم ولی این انتقاد کاملا به جا و مناسب است احسنت مردانگی و میهمان پذیری جای خود را به احساس غرور کذب و بزرگ بینی در برابر کشور کوچکی مثل فلسطین بود من هم بسیار دلگیر شدم حداقل می توانستند کمی احترام بگذارند با توجه به اینکه هیچ کشوری حاضر به بازی با ایران نبود این بزرگی تیم فلسطین را میرساند حالا با این گلها می خوان چی را ثابت کنند!!!!!!!
اگر تیم ایران راست میگه تو بازی اصلی جام جهانی خودشو نشون بده!!!!!!!!!!!
به نظر من این موضوع نشان از ساختار ضعیف وزارت امور خارجه ماست.دیپلماسی ورزش در دنیا کاملا شناخته شده است.در کشور ما ورزش کار خودش را می کند امور خارجه کار خودش را، صنعت کار خودش را می کند امورخارجه کار خودش، کشاورزی نیز همچنین و درفرهنگ که واویلایی است... برای تک تک موارد می توان مثال آورد که از حوصله این بخش خارج است...واین نکته ایست که مقام معظم رهبری نیز دریکی از دیدارهایشان با کابینه آقای خاتمی تذکر داده بودند.یعنی حرکت کلی کشور در عرصه بین المللی باید منطبق بر اصول کلی نظام باشد.اگروزارت امورخارجه از چنین ساختاری برخوردار بود که می توانست برای تک تک تعاملات بین اللملی ما برنامه داشته باشد دیگر شاهد این دست اتفاقات نخواهیم بود.حتی درکنارهمین نتیجه به دست آمده نیز میتوانستیم بهتر ازاین عمل کنیم که چندان کام مردم رنج کشیده ومظلوم فلسطین تلخ نشود.پس اگر نظر آقای شریعتمداری اشتباه باشد مخالفین، رفتار تیم ملی فوتبال را با موارد ذکر شده چگونه توجیه می کنند؟
عجبااااا حاج حسین نگفته که ما باید می باختیم!!!! انتظار این بوده که با حداقل گل می بردیم. پهلوون پنبه های ایرونی جاهایی که باید غیرتی شن و گل بزنن نمیزنن
این بالاترین احترام بود که ایران با تمام قدرتش با فلسطین بازی کرد.
متاسفانه شاید خیلی از شماها در مسابقات ورزشی شرکت نکردید و نمی دانید بدترین حس برای تیم بازنده زمانیه که احساس می کنه تیم رقیب داره مدارا می کنه ...
با سلام
از مدير مسئول انقلابي و ولايي روزنامه كيهان بابت ياداشت روز امروزشان تشكر مي كنم ايشان نشان دادند كه دفاع از مظلوم يعني چه قابل توجه آقايان فدراسيون نشين كه الفباي اصول و ارزش هاي انقلابي و اسلامي را بلد نيستند واقعا براي وزارت امور خارجه بايد تاسف خورد خداوند يار مظلومين فلسطيني خواهد بود به اميد پيروزيشان بر ظالمان صهيونيست
خداوند حاج حسين عزيز را سالم و سلامت در راه ولايت موفق و پيروز بدارد
سلام بر ورزشکارانی که دست افتاده میگیرند، نه اینکه برای 3 امتیاز مظلوم کشی میکنند.
باد به غبغب بیاندازید و سینه هاتان را سپر کنید که کارنامه اتان پربار شد.
هرچند که روزگار اوجتان را هم دیده بودیم،
واقعا تیم فوتبالی که اینقدر درک نداشته و نتواند با مردم همراهی کند چرا بایستی اینقدر هزینه صرفش شود؟
جناب آقای شریعتمداری چرا وقتی به تیم مالدیو گل می زدیم بیانیه ندادید!! ضمناً رفتار پهلوان منشانه تون رو به مسئولینی که با این رسوایی بزرگ حق مردم کشور خودمون رو خوردن نشون بدین!!! آیا مردم ما مظلوم نیستن که اینهمه پول به عناوین مختلف از بین می ره و صداشون در نمیاد!!!
به نظر من هیچ ایرادی نداشت.
فوتباله دیگه، یعنی چی که ملاحظه اونا رو میکردین؟
امیدوارم بچه ها تو بقیه دیدارها هم خوب ظاهر بشن
فلسطینی ها هم خودشون رو تقویت کنن.
فلسطینی ها به ایران چشم امید دارند. حالا تساوی یا باخت مصلحتی اونهم در یک بازی مقدماتی و دوستانه در کشور میزبان، آسمون رو به زمین نمی آورد ولی آسمونی ها خوشحال می شدند.
يعني اگرماباتوپ تاجلوي دروازه فلسطين مي رفتيم و براي رعايت حال آنها و امثال اين آقا گل نمي زديم به فلسطينيها برنمي خورد
پس بازي جوانمردانه چه مي شد
اصل برگزاري مسابقات آماده سازي چيست
تحلیل کاملا منطقی و صحیحی بود که باید روحیه امثال پوریای ولی در همه ما به ویژه ورزشکاران تقویت شود . تیم ملی اگه راست میگه بره در برابر تیم های اروپایی عرض اندام کنه که اصلا به قول خودشون افتخار نمیدند بازی کنند با تیم ایران
یعنی چی این حرف؟؟؟؟ ترحم کردن کار خوبیه؟؟؟؟ این حرف از آقای شریعتمداری بعید بود. یعنی بازیکنان ما می گفتن آخی آخی بیا ما گل و آماده می کنیم بیا بزن تو دروازه برنده بشو اعتماد به نفست بره بالا سنگای بیشتری به اسرائیلی ها بزنی ؟ بعدم بری بگی ایرانی ها چقدر خوبن؟؟؟؟ اینم شد حرف و تحلیل؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!
ببینید دوستان خیلی از جاهای دنیا بازی دوستانه بین تیمها برگزار میشه.حتی تیم های تراز اول جهان در مقابل تیمای ضعیف بازی می کنند اما اونم اصولی داره و تیم قوی تر مدارای تیم ضعیف تر رو میکنه چون هدف چیز دیگه ای هستش.کافی یه کم فوتبالی باشید و یه مروری کنید بازی های دوستانه رو.به نظرم ایران می تونست در عین اینکه بازی خوبی از خودش نشون میداد و هماهنگی تیمی خودشو افزایش می داد ولی به این مسائل اخلاقی هم توجه می کرد.همه جای دنیا بین بازی رسمی و دوستانه فرق می ذارند.
ای کاش بچه های تیم ملی این پهلوونی و به قول بعضی از دوستان که گفتن فوتبال حرفه ای اینه رو
توی بازی با بحرین نشون بدن
چه عادت بدی شده ما هر چیزی رو از دیگران نصفه می گیریم .اگه فوتباله اونوره قضیه رو هم ببینید بازی هایی با هدف جمع کمک به نیازمندان/کارهای عام المنفعه/ اینا چیزایی که در فوتبال حرفه ای هم اتفاق میوفته/چرا اون چیزایی که به نفعمونه رو فقط می گیریم
اگه مراعات تیم مهمانو میکردیم توی یه بازی دوستانه هیچ ایرادی نداشت و اگر حرفه ای بازی می شد نیازی هم نبود می گفتیم بیایید دروازه خالی گل بزنید...
دوستان محمو عباس هرکی هست برا خودشه
آیا دل مردم مظلوم فلسطینو میشه شاد کرد؟چه جوری ؟
فردا ببینیم چه جوری آل خلیفه رو می سوزونید؟اگه استدلال بعضی دوستان درسته
این چه حرفیه؟!!!!!!
من که از آقای شریعتمداری اصلا انتظار نداشتم!
فوتبال یه ورزشه! برد و باخت و تعداد گل مطرح نیست!
اینکه ما باهاشون یه بازی دوستانه برگزار کردیم مهمه!
