کوتاهی‌های ما در دولت دوم روحانی را نمی توان ندید/ اصلاح طلبان شورای شهر در انتخاب شهردار تهران دنبال منافع جناحی رفتند
يکشنبه ۲۰ شهريور ۱۴۰۱ ساعت ۱۴:۳۳
کد مطلب: 811947
این مردم در شورای شهر به هر ۲۱ نفر لیست ما رای دادند ولی آیا ما در انتخاب شهردار درست عمل کردیم و سرمایه‌هایی که داشتیم را به کار گرفتیم؟ یا به جای اینکه یک مسئولیت ملی را دنبال کنیم رفتیم دنبال منافع جناحی‌مان؟
گروه سیاسی جهان نيوز: حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران در نشست دبیران اول و روسای شوراهای استانی این حزب به کوتاهی ها در دولت دوم روحانی و شورای شهر تهران اذعان کرده است.
این اعتراف به سیاسی بازی و شوخی با زندگی مردم و فرصت های کشور وقتی جالب تر می‌شود که اصلاح طلبان اصرار دارند باید دوباره به قدرت برگردند!
وی همچنین از تحریم انتخابات توسط برخی اصلاح طلبان گفته است: «اصلا قبول نیست اگر کاندیدا داشتیم انتخابات مهم است و اگر نداشتیم مهم نباشد».
نکته قابل توجه در میان اظهارات مرعشی آن است که وی در دل صحبت هایش سعی می کند اصلاح طلبان را به عنوان نیروهای کارآمد کشور معرفی کند که می توان این مفهوم را جزو طنازی های جناب مرعشی محسوب کرد.
جریان سیاسی که در دروان مسئولیت نه تنها سفره مردم بلکه سلامت مردم هم وارد بازی های سیاسی خود می کند، عملا بی کفایتی خود را اثبات کرده است.
به گزارش جهان نيوز، بخش هایی از اظهارات مرعشی را در ادامه می خوانید:
*خیلی از دوستان فکر می‌کردند هیچ فرقی نمی‌کند حسن روحانی رئیس‌جمهور باشد یا ابراهیم رئیسی. خیلی‌ها فکر می‌کردند تفاوتی وجود ندارد که قالیباف رئیس مجلس باشد یا لاریجانی. با این حال دیدیم که فرق می‌کند و همه شئونات زندگی مردم تحت تاثیر قرار گرفته است. از طرح صیانت بگیرید تا عزل مدیران برتر در بخش‌های عمومی و خصوصی. یکی‌یکی فشار روی مردم را اضافه کرده است. راه‌حل هم فقط اصلاحات است، نه فروپاشی نه انقلاب و نه رفتن به سمت سیستمی بسته‌تر.
*تنها راه، اصلاحات است؛ نه اصلاحاتی که اصلاح‌طلبان بیایند، بلکه اصلاحاتی که کشور در مسیر بهبودی و مناسب‌تری بیفتد که یکی از این مسیرها هم در سیاست می‌تواند متنوع کردن هیات حاکمه باشد. ما به مردم و اصلاح تدریجی کشور متعهدیم.
*باید بتوانیم در این شرایط با نظام سیاسی موجود به یک مصالحه‌ای متقابل برسیم و اصلاح‌طلبان، سیاسی‌ها و حتی اصولگرایان میانه باید نسبت به سیاست‌های کلی و نظام یک تعهدهایی داشته باشند و نظام هم راه را برای رقابت‌های آزادانه باز کند.
*بازی بچگانه و بازی با مدیران درجه سه و چهار را باید تبدیل کنیم به بازی بزرگان. اگر این اتفاق را نتوانیم رقم بزنیم حتما باید در گام بعدی روی نیروهای اجتماعی سرمایه‌گذاری کنیم. خیلی از شخصیت‌های فنی، اجرایی، دانشگاهی، آموزش‌وپرورش، مهندسان و بازاری‌ها در کشور هستند که خیلی بهتر از ترکیب فعلی مجلس‌اند. به یک هدف مشترک هم‌فکر کنیم. آن هدف مشترک هم کارآمدی در نظام اداری اقتصادی و سیاسی است.
*اکثریت اصلاح‌طلبان از نگاه روشنفکری به انتخابات نگاه می‌کنند. در حالی که این نگاه فقط ۱۵ درصد جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
*در انتخاب مجلس آخر، ۴۸ درصد مردم درگیر انتخابات بودند. مگر آسان است که برای این ۴۸ درصد بگوییم ما نیستیم؟ این از دست دادن پایگاه است و من می‌خواهم درباره انتخابات مجلس یک نگاه واقع‌بینانه داشته باشیم. درست است که در شهرهایی مثل تهران مشارکت در انتخابات به ۱۸ درصد می‌رسد اما شهرهای کوچکی هم بودند که بیش از ۶۰ یا ۷۰ درصد مشارکت داشته‌اند و این باید برای ما مهم باشد.
* در سال ۸۴ یک فروپاشی سیاسی در بین جناح اصلاح‌طلبان و اصولگرا، کشور را به یک منجلاب سیاسی برد و احمدی‌نژاد بود که آمد و تمام سرمایه‌های انقلاب را به آتش کشید. بدبینی را توسعه داد. همه چیز را زیر سوال برد. کاری که احمدی‌نژاد با ایران کرد دشمنان قسم‌خورده آن طرف مرزها نتوانستند چنین کاری بکنند.
*هیچ کس نمی‌تواند مسئولیت ما در کوتاهی‌هایی که در دولت دوم روحانی شد را نبیند. بالاخره مردم ۴ میلیون بیشتر نسبت به دوره اول به روحانی رای دادند. این مردم در شورای شهر به هر ۲۱ نفر لیست ما رای دادند ولی آیا ما در انتخاب شهردار درست عمل کردیم و سرمایه‌هایی که داشتیم را به کار گرفتیم؟ یا به جای اینکه یک مسئولیت ملی را دنبال کنیم رفتیم دنبال منافع جناحی‌مان؟
*فضای کشور را خودمان به دست خودمان خراب کردیم. مگر در سال ۹۲ تحت تاثیر حرکت بسیار پسندیده مردم در دفاع از آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی تصمیم نگرفتیم تا انتخابات را به شکل دیگری رقم بزنیم؟ کاری که هاشمی رفسنجانی در سال ۹۲ کرد ذیل شخصیتی بود که ملی فکر می‌کرد نه شخصی.
*اگر می‌خواهیم در سیاست موفق باشیم باید ملی برخورد کنیم. اصلا قبول نیست اگر کاندیدا داشتیم انتخابات مهم است و اگر نداشتیم مهم نباشد.
*الان که چند سال از سقوط صدام گذشته است آیا عراق به ثبات رسیده است؟ خیلی از اصلاح‌طلبان معنتقد ما فکر می‌کردند مشی آیت‌الله سیستانی نسبت به مشی امام خمینی(ره) بهتر جواب می‌دهد. ولی خب الان وضعیت را شما ببینید. ۱۲ ماه از انتخابات عراق گذشته اما همچنان بی‌دولتی در عراق حاکم است.
آقای مرعشی اصلاح طلبان قریب به اتفاق نظرشان این هست ایران را مثل عراق کنند نمونه اش انتخابات سال 88 بود ؛ ولی در رأس کشور رهبری مقتدر داریم یه تنه در مقابل ارودکشی خیابانی ایستاد و الا کشور ما از عراق هم بدتر میشد
