پیرغلام اهل بیت(ع) گفت: عشق امام حسین(ع) و حضور در هیئت از همان کودکی در جانم ریشه دواند و تا به امروز نیز به من شور و سرزندگی داده است.
به گزارش جهان نيوز به نقل از مهر، موی سپید در سر و صورتشان نشان از گذشت سالیان از عمر دارد. عمری که بر اساس گفته‌های اطرافیان و به شهادت عکس‌ها و صفای در چهره در راه خدمت به سید و سالار شهیدان گذشته است.
ندای قلبشان نیز بی شک این بیت شعر است که «دارم با یا حسین یا حسین پیر می‌شوم خوشحالم از این جوانی از دست رفته‌ام»
گاهی در هیأت چایی ریخته‌اند و در سرمای زمستان گرمی را به جان عزاداران سید الشهدا ریخته‌اند و زمانی نیز در گرمای تابستان کام مهمانان اباعبدالله حسین با یک لیوان شربت شیرین کرده‌اند.
برخی‌هایشان علم دار و میان دار هیئت بوده‌اند. عده‌ای سیستم صوت را تنظیم می‌کردند و تعدادی از آنها نیز مداح بوده‌اند. اما در یک موضوع اشتراک دارند و آن زیستن در فضای مجالس سید الشهدا (ع) است. از کودکی تا نوجوانی و از جوانی تا پیری را نوکر اهل بیت (ع) بوده‌اند.
سی سال خادمی اهل بیت (ع)
یکی از پیر غلامان اباعبدالله حسین (ع) آقای غلامرضا جوادنیا است که از عمر هفتاد ساله خود بیش از سی سال است در هیأت حضرت علی اصغر (ع) خادمی مهمانان اهل بیت (ع) است.
این پیرغلام اهل بیت (ع) با اشاره به اینکه هیأت ما حوالی میدان امام (ره) خیابان قائم است، اظهار کرد: من از سی سال گذشته تا کنون در هیئت فعالیت دارم و بیشتر فعالیتم در قسمت تدارکات و صوت بوده است.
جوادنیا ادامه داد: البته در مجموع در هیأت هر کاری که در توانم بوده انجام داده و پیش قدم بوده‌ام و فعالیتم را محدود و منحصر نکرده‌ام.
عشقی که از کودکی در جان ریشه دوانده
وی با اشاره به اینکه در مدت فعالیت در هیأت خاطرات زیادی از کرامات اهل بیت (ع) دیده‌ام، یادآور شد: پیر غلام اهل بیت (ع) یادآور شد: یادم است از سال ۱۳۵۰ و دوران کودکی با عشق و علاقه وارد هیئت می‌رفتم و اکنون نیز همان حس را دارم.
جواد نیا افزود: از قبل از انقلاب نیز در فعالیت‌های مذهبی حضور داشتم که البته در بحبوحه انقلاب گاهی این فعالیت‌ها شکل پنهانی به خود می‌گرفت.
پیرغلام اباعبدالله ادامه داد: بعد از انقلاب مدت یک سال سعادت حضور در جبهه‌ها را داشتیم که عزاداری جبهه‌ها خود صفای دیگری داشت.
جوادنیا که در عملیات‌های مرصاد، عملیات کربلای ۵ و … حضور داشته است، یادآور شد: نکته جالب این است که ما در جبهه‌ها روضه می‌خواندیم و با شهادت دوستان و بستگانمان آن روضه‌ها را به چشم می‌دیدیم.
وی با تأکید بر اینکه جبهه ذکر خدا و معصومین (ع) بود، ادامه داد: خاطرم هست که در شب‌های عملیات که حساسیت فوق العاده و گاه از آسمان تگرگ می‌بارید و احتمال لو رفتن عملیات به واسطه جنایت منافقان بود تنها و تنها روضه به ما آرامش می‌داد.
پیرغلام اهل بیت (ع) با بیان اینکه عزاداری‌های گذشته ساده و به دور از تشریفات انجام می‌شد، گفت: در گذشته تنها سینه زنی و مداحی و … بود اما این روزها طبل و سنج و… وارد مراسم شده است که البته من سبک گذشته را می‌پسندم.
جواد نیا ادامه داد: الان هم مجالس عزاداری خوب است ولی به عقیده من در گذشته روضه‌ها حال و هوای معنوی بیشتری داشت.
هیئت باید نماد همدلی باشد
وی با تأکید بر اینکه در هیئت‌ها باید همدلی و دوستی و تلاش برای ترویج فرهنگ اهل بیت (ع) باشد، یادآور شد: در قدیم در پذیرایی هیئت از ظروف یک بار مصرف خبری نبود و به قول معروف خودمانی‌تر از مهمانان اباعبدالله پذیرایی می‌شد.
پیرغلام اهل بیت (ع) یادآور شد: از سالی که مراسم پیاده روی اربعین انجام می‌شود غیر از دو سالی که به واسطه عمل قلب باز ممنوعیت داشتم، هر سال در این برنامه باشکوه مشارکت می‌کنم.
رنج پیاده روی اربعین برایم شیرین است
وی اظهار کرد: همین الان تا دو میدان بالاتر را نمی‌توانم پیاده بروم ولی ۹۰ کیلومتر فاصله بین نجف تا کربلا را با عشق و علاقه در مدت دو و نیم روز پیاده می‌روم و امسال نیز قصد شرکت در همایش پیاده روی اربعین حسینی را دارم.
جوادنیا افزود: اگر به من بگویند بعد از سی سال خادمی در هیئت از امام حسین (ع) چه می‌خواهی بی شک سلامتی و ظهور امام زمان (عج) و شفاعت حضرت در سرای باقی را از ایشان طلب می‌کنم.
وی گفت: خوشبختانه فرزندانم همگی هیئتی و اهل بیتی هستند و از این جهت خداوند را شکر و سپاس می‌گویم.
