آنچه ظریف در درک آن ناتوان است بخشی از همان دیپلماسی التماسی است که دولت تدبیر امید هشت سال دنبال آن در پاریس، لندن و برلین دنبال آن دوید.
به گزارش جهان نيوز به نقل از مشرق، محمد جواد ظریف وزیرخارجه سابق با انتشار یک یادداشت کوتاه در شبکه‌های اجتماعی برای پیشگیری از ترکمانچای‌ها باید «انتخاب کنیم» که آرزوهایمان را در چارچوب امکانات دنبال کنیم.
ظریف طی پستی با اشاره به اینکه پیش از این جمله «خودمان انتخاب کردیم» مورد انتقاد فراوانی قرار گرفت با توضیح بیشتر در این زمینه نوشت: «مرحوم پروفسور روح الله رمضانی متخصص برجسته سیاست خارجی ایران در آمریکا سیاست خارجی پانصد سال گذشته ایران را چنین آسیب شناسی می کند ایران در پی به دست آوردن دوباره قلمروی بود که زمانی در تصرف داشت و اغلب نمی توانست فاصله ی میان این اهداف امکانات در دسترس برای تحقق آنها را درک کند ما در طول تاریخ اهدافمان را بر اساس آرزوهایمان چیده ایم و به توانایی هایمان توجهی نکرده ایم گرایش تاریخی ما برای رسیدن به آرزوها بدون در نظر گرفتن امکانات نه تنها در سیاست خارجی نمایان، است بلکه در شکل گیری خطوط متراکم خودرو پشت هر تونل کم عرض نیز دیدنی است».
وی با تصریح بر اینکه «در ۷۵ سال برنامه ریزی توسعه، ما منابع ملی نابود شده و توسعه نیز حاصل نشده چون بیشتر برنامه ها به جای ترسیم مسیر جبران عقب ماندگی ها متناسب با امکانات و فرصتها، حدیث آرزومندی رهبران کشور بوده اند»، نوشت: «آگاهانه یا ناخودآگاه ما مردم انتخاب کرده ایم آنان را که به دنبال آرزوهایمان بوده اند بستاییم هر چند برای خود و کشور خسارات فراوان به بار آورده باشند و آنان را که در حد امکانات کوشیده اند تا از گستره خسارات ناشی از حرکات آرزومندانه بکاهند سازشکار» و حتی «خائن» بنامیم. راستی نه تنها ما مردم بلکه نخبگان ما کدامیک را بیشتر نکوهش می کنند. آنها که با آرزوی بازپس گرفتن سرزمین از دست رفته در قرارداد گلستان بخشهای بیشتری از سرزمین و حتی استقلال ایران را به باد دادند یا آنها که با قرارداد ترکمانچای دست کم قسمتی از سرزمین تازه از دست رفته را بازپس گرفتند؟».
وزیر سابق امور خارجه کشورمان با بیان اینکه «برای پیشگیری از ترکمانچای ها باید انتخاب کنیم» که آرزوهایمان را در چارچوب امکانات دنبال کنیم»، نوشت: «ما حتی در واژه هایمان هم توجه به امکانات را ناشایست می دانیم. چرا «سازشکار منفی و سازش ناپذیر مثبت است؟
مگر سازش جز به معنی دستیابی به نقطه ی اشتراک و توازن برای حرکت به سوی آرمانهاست؟ مگر می توان از روش دیگری به آرمانها رسید؟ داشتن آرزو به زندگی جهت می دهد اما توجه به توانایی ها حرکت به سمت آرمانها را ممکن می سازد نیاز امروز ما درک درست و «انتخاب» هوشمندانه است. کنشگری مرزی». چشم به آرمانها و استوار بر توانایی ها».
با توجه به مطالب مطرح شده از سوی ظریف بیان چند نکته قابل توجه است: ۱- جریان اعتدال همچنان محور راهبردی خود برای کنشگری در عرصه سیاسی – انتخاباتی کشور را سیاست خارجی تعریف کرده و می کوشد تا ضمن تبدیل راهبردهای کلی کشور در حوزه سیاست خارجی به خواسته‌های محدود یک حزب سیاسی تاکید کند که سیاست خارجی نه تنها آورده ای نداشته که از سوی دیگر شعاری و بدون در نظر گرفتن توانایی هایمان بوده است.
۲- این جریان می کوشد تا سیاست خارجی مورد تاکید جریان اعتدال را که ذیل عنوان «سازش» نامیده می شود، سفیدسازی کرده و تاکید کند که سازش روشی برای رسیدن به آرمان هاست!
۳- اعتدالی ها تلاش دارند تا سیاست خارجی مورد تاکید حکمرانی را منتج به رسیدن به قراردادهایی از جنس ترکمانچای تعریف کرده و از سوی دیگر یگانه راه حل مشکلات را بازگشت به سیاست خارجی مورد تاکید این جریان یعنی «سازش» تعریف و اجتماعی سازی نمایند.
۴- توجیه سازش با عناوینی چون کمبود امکانات در کشور بیش از آنکه نشانه فهم درست او از سیاست خارجی باشد ناشی از توانایی‌های محدود جریان اعتدالی در کشور است. ضعف یک جریان سیاسی نشانه ضعف همه ارکان کشور نیست! آنچه ظریف در درک آن ناتوان است بخشی از همان «دیپلماسی التماسی» است که دولت تدبیر امید هشت سال دنبال آن در پاریس، لندن و برلین دنبال آن دوید. احتمالا اقای ظریف یادش مانده است که روزی برای برداشتن تحریم‌ها راهی آمریکا شده بود در حالی که حتی به او اجازه نمی‌دانند از محدوده ۸۰۰ متری سازمان ملل خارج شود!
در نهایت آنکه مدتی قبل عباس عبدی اقرار کرده بود که برخی از مطالبی که از زبان ظریف بیان می‌شود، خودش آنها را قبول ندارد، روانشناسی وزیر سابق خارجه نشان میدهد که آخرین پست او در فضای مجازی بیش از آنکه تابعی از نقطه نظرات کارشناسی او باشد حاوی برخی مطالب سطحی با تِم انتخاباتی است که در بهترین حالت ظریف به عنوان ادمین این کمپین آن را منتشر کرده است.
اینکه با ترامپ و صهیونیستهای دشمن ملت، همصدا شدن برای نابودی برجام واقعیت انکار ناپذیره و اینکه وزیر خارجه از ورود ريیس یک کشور خارجی به مملکت خبر نداره رو هم واقعیتی که کسی بهش شک نداره
مثل اینکه نمی خواهی باور کنی خودت میدونی اما همصدا شدن با صهیونیست ها بیشتر به غرب گراها و اصلاح طلبان عاشق غرب میاد تا انقلابیون . ان شاء الله با آماده شدن گاندوی 3 در صدا و سیما ملت بیشتر در جریان کارهای پشت پرده خواهد بود ....
صهیونیست ها مخالف برجام نبودند زیرا نتانیاهو بعد از برجام گفت خیال ما تا 25 سال از بابت ایران راحت شد مقام معظم رهبری هم در پاسخ فرمودند رژیم صهیونیستی 25 سال آینده را نخواهد دید.
چرا از دایره انصاف خارجه مگر اون مواردی که ادعا میشه وجود نداشت همه چیز برجام بمب آمریکایی هتل کوبورگ و هیچ اندر هیچ و دهها مورد دیگر واقعیات نیستند مگر انصاف پس اینه که همش تعریف از اون دوران اون دوران تعریف کردنی نیست یادمون نیار
دشمنان این مملکت حتی برجام بی خاصیت رو هم برای مردم و ملت ایران روا نمی دونستن به همین خاطر مخالف برجام بودن مخالفت انقلابیون با صهیونیست ها و ترامپ با هم دو چیز متفاوتی هست. انقلابیون در رزمان تصویت برجام در مجلس گریه کردن و دق کردن چون همه چیزمان را برای هیچ دادیم اما صهیونیست ها فکر می کردن با برجام ما باز هم به راه خودمون ادامه میدیم که به همین خاطر مخالف برجام بودن چون حداقل در عالم سیاست یه امتیاز پوچ هم ممکن بود به حریف امتیاز تلقی بشه .. ا همه اینا گذشته برجام که هیچ بود و خود رئیس بانک مرکزی دولت وقت اینو گفت
مگه این عاقلانه هست که هر چیزی رو باید به اطلاع ملت رسوند مگه در دنیا ملت ها همه چیز دولتهاشون رو میدونن خود دولت روحانی معروف بود به دولت محرمانه ها چرا اینقدر ادعاذ فقط دارین و به شعور ملت توهین میکنین .. اصلا امنیت ملی کشورها اینو قبول می کنه ...در حایی که نمایندگان ملت نمی دونستن که متن برجام و تعهدات اقایون چی بوده چرا باید وزیر خارجه مثلا بدونه یا ندونه ... بنظر بنده ظریف باید میدونست و شاید هم میدونسته اما زمان و مکانش باب طبع آقایون نبوده
اصلا نمونه نیاز نداره که کشوری شاید بنا به مصالح امنیتی صلاح ندونه که حتی وزیر خارجه اش هم ندونه ایرادش کجا اصلا نمونه نمی خواد هر کشور مستقلی آزاده که هر تصمیمی رو برای مصالح ملی خودش بگیره نه یکبار بلکه هزاران بار هم اگه پیش بیاد باز هم ایرادی نداره
چرا عزیرم وجود داره بالاتر وزیر خارجه مصالح ملی کشوره و مردمه نه وزیر خارجه افتاد یا باز هم ادامه بدیم... اطلاع داشتن و یا نداشتن وزیر خارجه هم در راستای امنیت و مصالح ملی هست
وزیر خارجه مجری سیاست هاست و فرمان هم در اجرا دست اونه نه در سیاست گذاری ها در نتیجه اگه فکر می کنی که وزیر خارجه هم سیاست گذار باید باشه و هم مجری اشتباه فکر کردی خصوصا در زمینه مصالح مهم ملی باید تمام ازکان تصمیم بگیرن شاید هم در یک موضوع این اختیار رو به وزارت خارجه بدن اما بایدی برای همیشه وجود نداره
مجتهد سیاسی هم که باشه باید در سیاست کلی کشور تبعیت کنه تازه اگه مجتهد سیاسی بوده پس چرا فتواهایی که داده اخرش به هیچ اندر هیچ رسید صحبت هاش در مجلس در باره تحریم به کجا رسید فتواش در باره بمب کجا رسید وووبرجمی که مرده بدنیا اومد نتیجه فتواهایی بود که این مجتهد سیاسی داده بود حتی در واژه ها هم ظاهرا اشتباه داشت عزیزم به مجتهدی که اینقدر اشتباه داره کسی نه انتظار داره و نه تبعیتش می کنه که اگر این حرف شما درست باشه باید ظریف بیاد و در قوه قضائیه مورد سئوال قرار بگیره چرا برجامش مرده بدنیا اومد و فس علیهذا افتاد یا باز هم بگم
ظریف بزرگترین آسیبهارادرسیاست خارجی حقیرانه وملتمسانه اش به کشورزد.حال بااین اظهارنظرها می خواهد ضعفهای خودراتوجیه کند وعده ای ساده اندیش را با خودهمراه نماید.
ظریف وزیر خارجه ضعیفی بود مگه دروغه از زانو ردنش بگم یا از خود تحقیری نسبت به توان نظامی ایران بگم یا از عاشق غرب و امریکا بودنش پیشنهاد من به همه دوستان اینه که برن نظر سیاستمداران امریکایی و غربی رو در باره ظریف بخونن و بعد بیان نظر بدن این به انصاف نزدیکتره
یه سئوال چرا تا دوران دولت روحانی بود ما رو در قرار دادد شانگهای و بریکس نمی پذیرفتن و یا...... جز این بود که دولت ایران رو غرب گرا می دونستن و به همین خاطر قبولش نمی کردن ... اصولا چرا الان وزنه به سمت وزارت خارجه ما چرخیده چرا عربستان و کشورهای دیگه عربی به سمت ما میان در حالی که در دروان ظریف اصلا نگاهمون هم نمی کردن ؟
احسنت حرف حق جواب نداره بابا در دوره ظریف سیاست خارجی انقدر در برجام پر رنگ بود که به وزارت خارجه وزارت خارجه برجام می گفتند سفارتخونه ظاهرا سفیر نداشتن همسایه ها رو ول کرده بودن و فقط اروپا وامریکا رو میدیدن خدا رو شکر که اون رفت و رئیسی اومد
اقای محمد جواد ظریف
قبل از اینکه این حرفها را بزنید اول باید ثابت کنی برجام حدی بود که ما مجبور بودیم به پذیرش آن . یعنی چندرغاز بگیریم و اراک وفردو را بلااستفاده کنیم . اورانیم غنی شده رو هم دودستی تقدیم کنیم . مکانیزم ماشه را هم زیربارش برویم . به اصرار رئیستون حتی جلوتر از برنامه بیافتیم بجان فردو و شخم بزنیم . سانتریفوژ ها را هم با دمونتاژ عملا تخریب کنیم . میگفتین طی یه مدت کوتاه میتوانید همان راکتئر اراک را بیارید به سرویس . پس چه شد ؟ .
آقای ظریف فراموش کرده که این پرفسور رمضانی یکی از مخالفین فعال جمهوری اسلامی بود. و سخنان اش از سر سیر شکمی و مخالفت با ملت ایران بود. و نقل کردن از او واقعا تاسف بار است. اظریف فراموش کرده است که "در ابتدای انقلاب اسلامی رمضانی پس از مدتی حمایت از انقلاب بمرور به عنوان یکی از مخالفین جمهوری اسلامی تبدیل شد و امضایش پای تقریبا همه ی بیانیه های ضد ایرانی بود.
