فردوسی پور در سال‌های اجرای برنامه 90 هم بارها ثابت کرده بود که چندان برای مواجهه با وضعیت‌های بحرانی درایت ندارد. در فقره ناآرامی‌های اخیر نیز، او در کنار بسیاری دیگر از شهره‌های مجازی بدون اینکه ملاحظات امنیتی یا فشارهای دولت‌های خارجی در آشوب‌های پاییز را ببیند، موضعی هم‌سو با بدخواهان ایران اتخاذ کرده است.
به گزارش جهان نيوز، فایل گفتگوی عادل فردوسی پور با علیرضا جهانبخش، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال کشورمان، اواسط هفته گذشته در برنامه اینترنتی «فوتبال 360» منتشر شد. گفتگویی که ظرف چند روز گذشته با عناوینی مثل بازجویی فردوسی پور از جهانبخش و موج سواری او بر امواج التهابات سیاسی - اجتماعی ناشی از اغتشاشات چند ماه گذشته کشور شناخته شد. فردوسی پور به تعبیر خود، پس از هفت ماه به بهانه مصاحبه‌ای با علیرضا جهانبخش در جایگاه کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران به عرصه اجرا بازگشته است. همانطور که در ابتدای بخش اول مصاحبه مذکور نیز فردوسی پور با اشاره به فضای ناآرام کشور، مدعی است که به علت شرایط اجتماعی و سیاسی ماه‌های اخیر عزادار بوده و به همین دلیل از عدم پخش بخش دوم مصاحبه با کارلوس کیروش و گفتگوی مفرح خود با پژمان جمشیدی سخن می‌گوید.
عادل فردوسی پور در مصاحبه با جهانبخش با فیگور نمایشی اعتراض، علیرضا جهانبخش و دیگران را زیر بار نقد می‌گیرد که چرا و به چه دلیل در دیدار مقابل ولز، ملی پوشان سرود ملی خوانده‌اند؟ یا چرا پس از گلزنی خوشحالی پس از گل داشته‌اند. در نمایش فردوسی پور از همان ابتدا می‌توان هیجانات کنترل نشده او به عنوان نماینده خیالی طبقه‌ای که او «مردم» می‌خواند را در مقابل کاپیتان تیم ملی دید. نماینده طبقه‌ای که در ماه‌های اخیر ثابت کرد مواضع رادیکالش افقی جز جنایت، خونریزی و برهم زدن امنیت ملی در پی ندارد.
در حقیقت فردوسی پور در این گفتگوی یک ساعته که - که هیچکدام از اصول و قواعد یک گفتگوی رسانه‌ای در آن رعایت نمی‌شود - با ترسیم و خلق یک فضای دوقطبی و تهاجمی، جهانبخش و دیگر ملی پوشان ایرانی را در صفی غیر از صف عموم مردم دسته بندی می‌کند. کینه‌جویی و خصومت کلامی فردوسی پور در گفتگو با کاپیتان تیم ملی تا جایی پیش می‌رود که او جهانبخش را در قامت مدعی العموم به علت شادی پس از گل ملی پوشان، دیدار با رئیس جمهور و یا عدم بستن بازوبند مشکی مؤاخذه می‌کند.
فردوسی پور در سال‌های اجرای برنامه 90 هم بارها ثابت کرده بود که چندان برای مواجهه با وضعیت‌های بحرانی درایت ندارد. در فقره ناآرامی‌های اخیر نیز، او در کنار بسیاری دیگر از شهره‌های مجازی بدون اینکه ملاحظات امنیتی یا فشارهای دولت‌های خارجی در آشوب‌های پاییز را ببیند، موضعی هم‌سو با بدخواهان ایران اتخاذ کرده است.
او که سال‌هاست در قامت تهیه کننده به همکاری با سازمان صداوسیما مشغول است، هم‌سو با رسانه‌های فارسی زبان وابسته به دولت‌های خارجی، برای ابراز خشم نمایشی خود نسبت ملی پوش تیم ملی، پشت اصطلاح عوام‌فریب «مردم» سنگر گرفته است.
بازجویی فردوسی پور از علیرضا جهانبخش، تأییدی بر نظر موافقان حذف برنامه 90 از آنتن تلویزیون نیز بود؛ آن‌ها معتقد بودند فردوسی پور تربیون یک برنامه ورزشی را به سکوی انتشار مواضع سیاسی تبدیل کرده است. او که سال‌ها در قامت مجری یک برنامه ورزشی به دوقطبی‌های جامعه دامن زده بود و عامدانه فضای حاکم بر ورزش را سیاسی می‌کرد، در گفتگو با جهانبخش نیز بر روی همین نکته تأکید می‌کند: اولویت‌اش فوتبال نیست.
ما مردم عادت کرده ایم یکی را رستم بنامیم و بعد خودمان از او بترسیم
یک مجری معمولی برنامه فوتبالی با بیشترین حد توپوق زدن و با حاشیه سالاری را آنقدر پروبال دادیم که خودشو اول و آخر دانایان و توانایان عقل و انصاف و کارشناسی بداند .
