امام حسن مجتبی (ع) فرموده اند که پاداشِ بار از روی دوش مردم برداشتن بالاتر از یک ماه اعتکاف است.
به گزارش جهان نيوز به نقل از خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی، کارشناس مذهبی گفت: یکی از ابعاد زندگی امام حسن مجتبی (ع)، بُعد اجتماعی، یعنی رسیدگی به امور مردم است و این موضوع، در زندگی ایشان بسیار برجسته است؛ به طوری که یک آقا، از بصره به مدینه جنس می‌آورد و در آن جا می‌فروخت و امام حسن (ع) می‌رفتند و چانه می‌زدند تا این که با پول خود بتوانند جنس بیشتری بخرند و سپس، آن چه که می‌خریدند را انفاق می‌کردند.
امام حسن مجتبی (ع) می‌فرمودند: من برای خودم چانه نزدم و می‌خواستم سهم فقرا بیشتر شود. از اینرو، در حال طواف بودند که فردی نزد ایشان آمد و به حضرت (ع) گفت: آقا! کسی از من پول می‌خواهد و شما بیایید و سفارش کنید تا مهلت بدهد.
امام حسن مجتبی (ع) از مسجدالحرام بیرون آمدند و دنبال آن مرد راه افتادند.
ابن عباس در این خصوص گفت: وقتی حضرت (ع) برگشتند به ایشان عرض کردم: آقا! شما معتکف بودید و فرد معتکفی نمی‌تواند از مسجد بیرون برود.
امام حسن مجتبی (ع) فرمودند: ابن عباس! از جدّم رسول خدا (ص) شنیدم که بار از روی دوش مردم برداشتن از یک ماه اعتکاف بالاتر است.
