همسر شهید هاشمی می‌گوید: «مشغله حاج علی زیاد بود. به‌خاطر مسئولیتش او را لحظه‌ای آرام نمی‌گذاشتند. پیش ما هم که بود، تلفن‌ها و مراجعات رهایش نمی‌کرد. برای وضع حمل در بیمارستان بستری بودم. او هم حضور پیدا کرد. همرزمانش بعد از اطلاع از جای او، یکی یکی به بیمارستان آمدند، هر کدامشان با او کاری داشتند. تعدادشان که زیادتر شد، حاج علی به‌ناچار در محوطه بیمارستان، آنها را دور هم جمع کرد و جلسه را همانجا در میان چمن‌های حیاط بیمارستان برگزار کرد! هم هوای من و فرزندان را داشت و هم از مسئولیتش غافل نبود.»
