نیاز آمریکا به همکاری با ایران
دوشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۲۳:۰۲
کد مطلب: 497401
«دو سال پیش، احتمال وقوع یک جنگ جدید در خاورمیانه بسیار بالا بود. دولت ایران برغم وضع تحریمهای سنگین بین المللی علیه این کشور همچنان بر تداوم برنامه هسته ای خود پای می فشرد. این کشور در مدت زمانی کمتر از یک دهه تعداد اندک سانتریفیوژهای خود را به حدود ۲۰ هزار سانتریفیوژ افزایش داد. ذخایر اورانیوم غنی شده ایران نیز با رشدی سریع همراه بود. از اینرو، به رغم تأکید ایران بر صلح آمیز بودن برنامه ای هسته ای خود، آمریکا و جهان به این موضوع با دیده شک و تردید می نگریستند. در این میان تحلیلگران نظامی اینطور نتیجه گیری می کردند که تعارض در منطقه خاورمیانه به چند حمله محدود نخواهد شد و یک جنگ بزرگ در پیش است.
این روزها با آنکه بسیاری از مشکلات خاورمیانه هنوز پابرجاست، اما خطر آغاز یک جنگ بزرگ با ایران تقریباً به صفر رسیده است. آمریکا و سایر اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل- انگلیس، فرانسه، چین و روسیه- به همراه آلمان تحت حمایت و توجهات اتحادیه اروپا مذاکره برای انعقاد یکی از پیچیده ترین و جامع ترین توافقات منع اشاعه در تاریخ را با جمهوری اسلامی ایران آغاز کردند. [انعقاد] این توافقنامه هسته ای به بسیاری از نگرانیها در خصوص برنامه هسته ای ایران پایان داد و تأیید آن از سوی قدرتهای بزرگ جهان به این توافقنامه اقتدار و اعتباری استثنائی بخشید.
تحت لوای این توافقنامه، ایران غنی سازی اورانیوم را متوقف کرد و تمام مواد هسته ای خود را از سایت هسته ای «فردو» خارج ساخت. ایران همچنین ذخایر اورانیوم ضعیف شده خود را به میزان ۹۸ درصد کاهش داد و هسته رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک را خارج نمود. آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز بطور مکرر تأیید می کند که ایران به تعهدات خود عمل کرده است.
نظارت بین المللی و تعهد غیر هسته ای ایران دائمی هستند
ایران همچنین یک رژیم بی سابقه راستی آزمایی از جمله نظارت مستمر بر تأسیسات هسته ای خود را پذیرفت. افزون بر این، ایران اعلام کرد که به تسلیحات هسته ای دست نخواهد یافت. برخی از محدودیتهای استثنایی بر فعالیتهای هسته ای ایران ظرف ده تا پانزده سال آینده رفع خواهد شد؛ اما نظارت بین المللی و تعهدات غیرهسته ای ایران دائمی خواهند بود.
دلایل موفقیت توافق هسته ای با ایران
توافقنامه هسته ای با ایران موفقیت آمیز بود؛ زیرا این توافقنامه بر یک هدف واحد متمرکز است: توانایی ایران برای ساخت تجهیزات هسته ای. این توافقنامه دولت ایران را تغییر نداد؛ ایران را به تغییر در سیاست خارجی خود وادار نساخت؛ هدف آن تأثیرگذاری بر وضعیت حقوق بشر در ایران و یا ممانعت از توسعه موشکهای غیر هسته ای این کشور نبود.
تعهدات دوجانبه ایران و گروه «۱ + ۵»
توافقنامه هسته ای برای نخستین بار زمینه را برای گفتگوها در محیطی عاری از تهدید هسته ای فراهم ساخت. آمریکا و شرکای آن بایستی به ایران این تضمین را بدهند که از منافع اقتصادی این توافقنامه هسته ای بطور کامل بهره مند خواهد شد. از سوی دیگر، گروه «۱+ ۵» نیز بایستی برای تضمین پایبندی ایران به تعهدات خود مشوقهایی را به این کشور ارائه نماید.
ایران کشوری است در حال گذار با جمعیتی غالباً تحصیلکرده. بسیاری از مردم این کشور احترام بسیاری برای مردم آمریکا قائل هستند و بسیاری نیز خواهان حرکت کشور خود به درون جامعه بین المللی، احترام به حقوق بشر، تساهل مذهبی و آزادی بیان هستند.
نیاز آمریکا به همکاری با ایران
خاورمیانه در بحران بسر می برد و نحوه واکنش ایران به مشکلات منطقه ای برای آمریکا از اهمیت بالایی برخوردار است. از این واقعیت که آمریکا نیازمند معامله با ایران است، گریزی نیست. دولت باراک اوباما دری را به سوی ایران گشود و حالا این وظیفه دولت بعدی آمریکا خواهد بود که این تلاشها را به ثمر برساند.
به همین منظور، آمریکا بایستی بر این نکته تکیه کند که ایران با همسایگان خود در صلح است و به هنجارهای پذیرفته شده بین المللی احترام می گذارد. با گذشت زمان و به تدریج، آمریکا باید اقدامات مثبت ایران را تلافی کند و درهای خود را به روی تجارت، سرمایه گذاری و تبادل فرهنگی و آموزشی با این کشور بگشاید.
توافقنامه هسته ای این امکان را فراهم ساخت که روابط ایران و آمریکا وارد مرحله جدیدی شود. شاید هیچوقت ایران و آمریکا به دوستان یکدیگر بدل نشوند؛ اما ضرورتی نیز ندارد که دشمن یکدیگر باشند. آمریکا برای تأثیرگذاری بر روند تحولات در منطقه بحران خیز خاورمیانه نیازمند همکاری با ایران است».
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
