«همه‌پرسی»؛ برداشت روزنامه‌های دولتی از همایش اقتصاد ایران!

تحلیل بسیار بسار جالبی بود
انگشت رادقیقابه جای اصلی گذاشته اید

✅ بسیار مهم و خواندنی‼️ نظر امام خمینی ره در مورد کسانی که به هر بهانه ای برگزاری رفراندوم را برای پیشبرد مقاصدشان مطرح می کردند:

دنبال اين افتادند كه ما همه بساط را به هم بزنيم! باز دو سه سال بنشينيم دوباره رفراندم كنيم: رفراندم براى اصل جمهورى! حالا اگر براى اصل جمهوريش هم نگويند، رفراندم براى قانون اساسى؛ رفراندم براى رئيس جمهور، رفراندم براى مجلس؛ رفراندم كنيم براى اينها. اين معنايش چيست؟ معنايش اين است كه ثبات اين مملكت را از دست بگيرند. اينكه الآن ثبات دارد و از افتخارات اين انقلاب است كه در ظرف يك سال همه اين چيزها درست شد، اين را از دست بگيرند، بگويند حالا نشد، دوباره از سر! دوباره از سر!؛ آراءْ [آراءِ] مردم است. خوب، اگر ميزان آراء مردم است، آراء مردم است اينها كه هستند. اينها كه از اروپا نيامده‏اند! اينها آراء همين مردم‏اند؛ همين مردم‏اند كه به مجلس رأى دادند، وكيل تعيين كردند؛ همين مردم‏اند كه به جمهورى اسلامى رأى دادند و همين مردم‏اند كه به قانون اساسى رأى دادند و همين مردم‏اند كه همه چيز را خودشان ايجاد كردند. حالا ما دوباره از سر برويم سراغ چه مردمى؟ باز برگرديم به اين مردم! اين مردم همان مردم‏اند كه اگر پنجاه دفعه هم [نظام‏] به هم بخورد، همين است. اينها اين اشتباه را دارند كه خيال مى‏كنند كه اگر اين دفعه به هم بخورد- مثلًا- فلان جمعيت تو كار مى‏آيد. اينها نمى‏دانند كه اگر اين دفعه به هم بخورد، يكى از اينها هم نمى‏آيد! اين دفعه مردم فهميدند كه چه اشخاصى به اسلام اعتقاد دارند و چه اشخاصى به اسلام اعتقاد ندارند يا خيلى پايبند نيستند. اگر اين دفعه به‏ هم بخورد و رفراندم بشود، رفراندمش تمام اينها را كنار مى‏گذارد. يك اشخاص ديگرى را مى‏آورد در كار كه آن اشخاص مطلوب مردم باشد، نه [اينكه‏] اشخاصى بيايند كه غير مطلوب باشند. لكن مسأله اين است كه آنها احتياط كردند؛ ما اين احتياط را بكنيم، بلكه ان شاء اللَّه، به هم بخورد اين اوضاع، باز يك دو سالى تزلزل بشود، يك راه مفرى براى امريكا پيدا بشود كه ما را درست بتوانند تربيت كنند، ما كه نمى‏توانيم خودمان را اداره كنيم، بيايند ما را اداره بكنند! اين مسائل را پيش آوردند.
و من مى‏خواهم به شما آقايان بگويم كه بيدار باشيد و هوشيار! دشمنهاى شما پشت همين دروازه‏هاى تهران و دروازه‏هاى ايران هستند. در داخل اين كشور هم دشمنهاى ايران هستند. يك دسته دشمن نيستند؛ [عده‏اى‏] از روى نادانى كار دشمن را مى‏كنند.(صحیفه امام، ج 14، ص 439)