برداشت و فهم روزنامه‌های همسو با دولت از اولین همایش اقتصاد ایران یک واژه بی‌ارتباط با یک همایش اقتصادی و بی‌ارتباط با مطالبات مردم از اقتصاد ایران و دولت بود. دیروز حلقه‌های یک زنجیر به هم‌پیوسته، همگی شد «همه‌پرسی»!

به گزارش جهان به نقل از جوان، برداشت و فهم روزنامه‌های همسو با دولت از اولین همایش اقتصاد ایران یک واژه بی‌ارتباط با یک همایش اقتصادی و بی‌ارتباط با مطالبات مردم از اقتصاد ایران و دولت بود. دیروز حلقه‌های یک زنجیر به هم‌پیوسته، همگی شد «همه‌پرسی»!

جاذبه «همه‌پرسی» برای رسانه‌های همسو با دولت ظاهراً در دامن زدن به این ادعاست که اگر در هر موضوعی از مردم «همه‌پرسی» شود، برنده این رفراندوم ما هستیم. این ادعا از سوی ایشانی که رکورددار شکست‌های انتخاباتی هستند و حتی انتخابات ۱.۵۰ درصدی رئیس دولت یازدهم را نیز هیچ‌گاه به تمامی به خود نسبت نداده‌اند، محل اعجاب است.

«همه‌پرسی» برداشت روزنامه‌های همسو با دولت از همایش اقتصاد ایران!

دیروز «تیتر یک» روزنامه جوان از آن همایش اقتصادی «همایش همه مردان اقتصادی دولت، پیشنهاد اجرایی نداشت» بود و البته انتظار می‌رفت که روزنامه‌های همسو با دولت بتوانند از دل آن همایش هزار و ۵۰۰ نفره، مطالبی اقتصادی یا نمونه‌هایی از پیشنهاد‌های اجرایی پیدا کنند اما ظاهراً پرداختن ایشان به یک موضوع انحرافی یعنی همه‌پرسی بر اساس قانون اساسی که اصولاً جزو اختیارات رئیس جمهوری به تنهایی محسوب نمی‌شود،‌ ثابت کرد که روزنامه‌های همسو با دولت نیز از همایش اقتصاد ایران، دستاورد مثبت یا پیشنهاد قابل توجهی استخراج نکرده‌اند.

نکته قابل توجه دیگر و البته بسیار قابل تأمل، شیوه پرداخت رئیس‌جمهور محترم به داستان تکراری «همه‌پرسی» به‌عنوان سخنران اول یک همایش مهم اقتصادی است. «تکراری» از آن جهت که رئیس‌جمهور قبلی نیز یکی دو بار در شرایط عصبانیت همین ساز همه‌پرسی را کوک کرده بود و انتقادات بی‌شمار دولت یازدهم به شخص رئیس دو دولت قبل، حداقل این انتظار را به میان می‌آورد که در زمینه‌های مختلف همانند او عمل نشود.

اما «قابل تأمل» از آن جهت که شخص رئیس‌جمهور محترم که همایشی را با حضور هزار و ۵۰۰ اقتصاددان و فعال اقتصادی ترتیب داده و عمری را در سیاست و درک مشترک از فضای رسانه‌ها سپری کرده است، بهتر از هر کس می‌داند که پرداختن به یک موضوع انحرافی و البته جذاب برای جناح‌های در اقلیت مانده و رسانه‌های بیگانه، فضای غالب رسانه‌ای را از موضوعات اقتصادی به سمت و سوی آن موضوع انحرافی می‌برد و به کلی دستاوردهای همایش اقتصادی را در خفقان خبری فرو می‌برد.

یک احتمال حداقلی این است که رئیس‌جمهور محترم خود به عاقبت اولین همایش اقتصاد ایران و حتی سخنان مردان اقتصادی خود در این همایش به‌خوبی واقف بوده و می‌دانسته که ایشان به دستاوردها و جرئت دولت در تصمیمات بزرگ اقتصادی شبهه وارد می‌کنند و سرانجام این همایش، بی‌سرانجام است لذا با طرح یک موضوع حاشیه‌ای، پیش از تولد، کار جنین همایش اقتصاد ایران را یکسره کرده است.

اما احتمال حداکثری هم آن است که رئیس محترم دولت یازدهم فرصت همایش اقتصادی را مناسب طرح موضوع نامأنوس همه‌پرسی کرده است تا گره مشکلات اقتصادی موجود را یکسره به دامان فقدان همه‌پرسی از مردم برای مثلاً یک تغییر عمده و اصلی بیندازد. این در حالی است که هیچ‌کس حال و روز اقتصاد ایران را نتیجه مدیریت دولت نمی‌داند و تدبیر دولتمردان فقط یک بخش از وضع اقتصادی امروز ایران است.

با این دو احتمال،‌ گناه روزنامه‌های همسو با دولت کم‌رنگ‌تر می‌شود زیرا آنها کاری را کرده‌اند که می‌باید! و انحراف همایشی را که در موضوع مطالبات مردم است به یک موضوع جناحی و مطالبه گروهی به خوبی انجام داده‌اند!