هرگونه عادی‌سازی روابط با اسرائیل منجر به افزایش درگیری‌ها در منطقه می‌شود همه‌پرسی برای فلسطین، تنها راه‌حل مسائل غرب آسیاست

گروه بین الملل جهان نيوز: رهبر انقلاب در بخشی از دیدار اخیرشان با معلمان به موضع فلسطین اشاره کردند و گفتند: «بعضی خیال میکنند بروند کشورهای اطراف را وادار کنند که روابطشان را با رژیم صهیونیستی عادّی کنند، مشکل حل خواهد شد؛ نه، اشتباه میکنند. فرض کنید کشورهای گوناگونِ این دُوروبَر، عمدتاً کشورهای عرب، روابطشان را با رژیم صهیونیستی عادّی هم بکنند، این، مشکل را حل نمیکند، [بلکه] مشکل را متوجّه میکند به خود دولتهای آنها؛ یعنی آن دولتهایی که بر این جنایات چشم پوشیدند و با وجود یک چنین جنایاتی با آن رژیم دست دوستی دادند، ملّتها به جان خود آن دولتها خواهند افتاد. اگر امروز ملّتهای منطقه علیه رژیم صهیونیستی‌اند، آن روز ملّتهای منطقه علیه دولتهای خودشان خواهند بود. [به این شکل] مشکل حل نمیشود؛ باید فلسطین به فلسطینی‌ها برگردد. امیدواریم ان‌شاءالله خدای متعال این آینده را هرچه زودتر برساند».

هرگونه عادی‌سازی منجر به افزایش درگیری‌ها در منطقه می شود
در همین باره سعدالله زارعی، کارشناس ارشد مسائل منطقه در یادداشتی در روزنامه ایران نوشته است: با مروری بر وضعیت غرب آسیا در 100 سال گذشته می‌بینیم که به نوعی محور همه حوادثی که در این مدت رخ داده است، ارتباط مستقیم یا غیر مستقیمی با موضوع فلسطین دارد. اگر کشورهای منطقه همچون عراق و افغانستان زخم اشغال را تحمل کرده‌اند به این دلیل بوده که این امر از سوی امریکا، اقدامی برای تثبیت اسرائیل به شمار می‌آمد. اگر در منطقه ما به رغم ثروت زیادش، فقر حاکم است به این دلیل بوده که بنا به تفکر امریکایی‌ها، منابع ثروت هیچ کشوری نباید از اسرائیل بیشتر باشد و به همین دلیل است که علیه کشورهای منطقه تحریم‌های بی‌شماری اعمال می‌شود. اگر تبعیض، دیکتاتوری و کودتا است و اتفاقات و جنگ‌های ویرانگری در این کشورها صورت می‌گیرد، ناشی از طراحی صهیونیست‌ها است. پس بدیهی است که اگر این چنین نقطه شومی از منطقه حذف شود، مشکلات هم حل خواهد شد. حال به هر میزانی هم که بخواهند پیشنهاد دو دولتی را مطرح کنند، راه چاره این نخواهد بود. راه‌حل همانی است که رهبر انقلاب در سخنرانی دیروز خود در جمع معلمان به آن اشاره کرده‌اند؛«فلسطین باید به مردم آن بازگردد و پس از تشکیل نظام فلسطینی، خودشان تصمیم بگیرند که با صهیونیست‌ها چه کنند.» موضوع دو دولتی بحث جدیدی نیست که مطرح می‌شود. این پیشنهاد برای اولین بار 107 سال قبل یعنی در سال 1917 در بیانیه بالفور مطرح شد و اگر راه‌حل امکانپذیری بود باید اتفاق می‌افتاد. این موضوع در نتیجه قطعنامه 181 مجمع عمومی سازمان ملل هم که در سال 1948 صادر شد به جایی نرسید و قطعنامه اسلو نیز بر مبنای همین امر شکل گرفت که راه به جایی نبرد. از همین رو می‌توان گفت که راهکار دو دولتی موضوع موهومی است که نه فقط به مصلحت منطقه نیست بلکه امکان اجرایی شدن را هم ندارد. هرچند اسرائیل هم با آن موفق نبوده و به دنبال چیزی فراتر از سرزمین‌های فعلی خود است.

دومین نکته‌ای که رهبری انقلاب به آن اشاره داشته‌اند، عادی شدن روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی اطراف است. ایشان بخوبی عنوان کرده‌اند که با این کار نه تنها مشکل حل نمی‌شود بلکه مشکل متوجه دولت‌هایی خواهد شد که با چشم بستن بر جنایات رژیم اشغالگر با آن دست دوستی داده‌اند. سابقه تاریخی نیز همین امر را نشان می‌دهد. مصر و اسرائیل 45 سال قبل روابط خود با یکدیگر را عادی‌سازی کرده‌اند، اردن و اسرائیل 40 سال قبل دست دوستی به سوی هم دراز کردند و دولت‌هایی نظیر مراکش هم از در رفاقت با صهیونیست‌ها وارد شد. آیا این عادی سازی‌ها به نفع منطقه به کار آمد؟ آیا توانسته کمک اساسی به خود رژیم اسرائیل هم کند؟ پاسخ منفی است. این تصمیمات نه تنها موفقیت‌آمیز نبوده بلکه سبب بروز درگیری‌های بیشتر و حتی ایجاد بحران هم در داخل اسرائیل و هم در میان حامیان آن شده است.

همه‌پرسی برای فلسطین، تنها راه‌حل مسائل غرب آسیاست
حسن هانی‌زاده، دیگر کارشناس مسائل غرب آسیا هم در یادداشتی در روزنامه ایران نوشته است: بیانات رهبر معظم انقلاب در جمع معلمان، در برگیرنده سیاست اصلی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با موضوع فلسطین است. این جمله که «تا وقتی فلسطین به صاحبان خود بازنگردد مشکل غرب آسیا حل نخواهد شد»، برداشت درست و منطقی از وضعیت منطقه و یافتن راه چاره اصلی برای آن است؛ وضعیتی که در آن تأکید می‌شود که راهکار دودولتی و وجود دو دولت متضاد صهیونیستی-فلسطینی نه تنها جوابگوی مشکلات نخواهد بود بلکه همچنان مشکلات را تشدید کرده و بر دامنه گرفتاری‌ها می‌افزاید. جمهوری اسلامی ایران همان‌گونه که بارها اعلام کرده است، یک راه‌حل راهبردی برای پایان دادن به مناقشات چند دهه اخیر رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی دارد و آن، برگزاری همه‌پرسی و تشکیل دولت واحدی است که یهودیان هم به همراه فلسطینیان در تشکیل آن مشارکت دارند. دولتی که با پایتختی بیت المقدس روی کار می‌آید و امور مسلمانان و یهودیان را در دست می‌گیرد، هم عملیاتی است و هم به توسعه منطقه کمک خواهد کرد. این تنها راهی است که می‌تواند به نزدیک 8 دهه آوارگی فلسطینی‌ها پایان دهد.

موضوع دیگری که در بیانات رهبر معظم انقلاب مورد توجه قرار گرفته است، عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی با برخی کشورهای عربی است. ایشان به‌درستی عنوان کرده‌اند که با فرض عادی شدن روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی اطراف، نه تنها مشکل حل نمی‌شود بلکه مشکل متوجه دولت‌هایی خواهد شد که با چشم بستن بر جنایات رژیم اشغالگر با آن دست دوستی داده‌اند و ملت‌ها به جان خود آن دولت‌ها خواهند افتاد. این برای نخستین بار نیست که از سوی رهبری انقلاب بر چنین موضوعی تأکید شده است. طبق تأکید ایشان، عادی‌سازی روابط سبب خواهد شد که اسرائیلی‌ها فضای امن تری برای سرکوب ملت فلسطین به دست آورده و همچون گذشته به کشتار و نسل کشی خود ادامه دهند. در شرایطی که 7 ماه از جنگ در غزه می‌گذرد، حداقل انتظار این است که کشورهای عربی مناسبات خود را با اسرائیل قطع کرده و به منزوی شدن بیشتر او کمک رسانند. واقعیت تلخ این است که بیست و دو کشور عربی و اسلامی همچنان مناسبات آشکاری با رژیم صهیونیستی دارند. آنها باید در این شرایط روابط خود را با این رژیم قطع کنند. برای دستیابی به این امر باید اتحاد قاطعی میان رهبران کشور‌های اسلامی شکل گیرد تا یک گفتمان شرقی-غربی برای پایان جنگ غزه صورت گیرد و از زیاده خواهی اسرائیل جلوگیری شود.

هرگونه عادی‌سازی روابط با اسرائیل منجر به افزایش درگیری‌ها در منطقه می‌شود/ همه‌پرسی برای فلسطین، تنها راه‌حل مسائل غرب آسیاست