حقیقت خاموش و دروغ در فریاد است!

شنبه ۱۵ تير ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۵۹

کد مطلب: 297347

باید نسلی نو، فرهیخته، متکلم به چند زبان بین‎المللی و باورمند به ایران و انقلاب را برای این حوزه تربیت کرد. هیچ چشم‎داشتی هم از این سرمایه‎گذاری نباید داشت. آن‎‎ها راه خودشان را باز می‎کنند و نیازی هم نیست به تعبیر فرنگی جماعت برای ما پروپاگاندا کنند.

جهان نيوز - محمدحسین جعفریان: چندی پیش یکی از شبکه‎‎های خبری بیگانه مستند کوتاهی از زندگی «لیزا دفتری» تحلیل‎گر ایرانی‎تبار بنگاه عظیم خبرپراکنی «فاکس‎نیوز» پخش کرد. او در آن‎جا و چند روزنامه و شبکه تلویزیونی سرشناس غربی، تحلیل‎گر مسائل ایران است. در سخنانش تأکید می‎کرد همواره اخبار ایران را دنبال می‎کند تا درباره ظلم به اقلیت‎‎های دینی، مشکلات حقوق بشری و… در ایران با آن‎‎ها گفت‎وگو کرده یا برایشان برنامه‎‎هایی را تولید کند.

دفتری اولین و آخرین ایرانی‎تباری نیست که به این شبکه‎‎ها راه یافته است. با کمال تأسف در‎حالی‎که ما هیچ برنامه مدون و مشخصی برای تعامل با فضای رسانه‎ای جهانی نداریم، این چهره‎‎ها که اغلب با نگاهی بغض‎آلود به ایران و هر‎آن‎چه در آن می‎گذرد، می‎نگرند افکار عمومی جهان را به‎سمت دلخواه هدایت می‎کنند.

تردیدی نیست که غول‎‎های رسانه‎ای و تأثیرگذار دنیا با ما سر سازگاری ندارند. آن‎‎ها توسط سرمایه‎گذارانی هدایت می‎شوند که کینه ایران و ایرانی و انقلاب اسلامی این مردم را در دل دارند. اما همان‎‎ها نیز برای نمایش مردم‎سالاری و آزادی بیانی که از آن دم می‎زنند، اجازه طرح دیدگاه‎‎های مخالف و متفاوت را نیز می‎دهند، هرچند بسیار کمتر از جریانات همسو با خود؛ به‎ویژه اگر طرح این نظرات از سوی چهره‎‎های غیر‎رسمی و تحلیل‎گرانی باشد که با حقایق داخل ایران آشنایند.

بدبختانه جایگاه تحلیل سیاسی در رسانه‎‎های ایران به‎ویژه رسانه ملی، جایگاه قابل قبولی نیست. آدم‎‎هایی که رسانه ملی برای این امور سراغ آن‎‎ها می‎رود، اندک‎ هستند و حرف‎های‎شان تکراری و سطحی است. همان تعداد انگشت‎شمار نیز اغلب زبان دیگری جز فارسی نمی‎دانند. لذا زمینه‎سازی برای حضورشان در شبکه‎‎های سرشناس خبری جهان آسان نیست. بدیهی است این شبکه‎‎ها با تحلیل‎گرانی از نوع «لیزا دفتری» چه تصویری از ایران در افکار عمومی جهان می‎سازند. لذا عجیب نیست که وقتی به خارج از کشور سفر می‎کنیم، نگاه عموم جهانیان به‎ ما فرسنگ‎‎ها با آن‎چه هستیم فرق دارد.

باید نسلی نو، فرهیخته، متکلم به چند زبان بین‎المللی و باورمند به ایران و انقلاب را برای این حوزه تربیت کرد. هیچ چشم‎داشتی هم از این سرمایه‎گذاری نباید داشت. آن‎‎ها راه خودشان را باز می‎کنند و نیازی هم نیست به تعبیر فرنگی جماعت برای ما پروپاگاندا کنند. همین‎که حقایق روشن و جاری در جامعه ما را بازگو کنند، بی‎گمان مراکز خبری بسیاری سراغ‎شان خواهند آمد و تردید نکنید که بسیاری از جان‎‎های تشنه در سرتاسر جهان چنانچه این حقایق را بشنوند با ما همراه خواهند شد و همان‎‎ها سفیران ما می‎شوند در ممالک خودشان.

اما الان هیچ صدایی نیست تا وقتی خانم دفتری در فاکس‎نیوز به جهان، درباره ستم هولناک به مسیحیان و اقلیت‎‎های مذهبی در ایران گزارش می‎دهد، بگوید: تمام این ادیان در قانون اساسی ما رسمی‎اند، ‎در مجلس نماینده دارند و… کاش یک مقام مهم کشور این مطلب را بخواند، کاش کاری بکنیم.