سرویس سیاسی جهان-محمد حسین زاده:بحرین امروز به دست مزدوران سعودی به خاک و خون کشیده شده است و مسئولین آل سعود هر روز به شکلی به تهدید و توهین علیه جمهوری اسلامی دست می زنند! مساجد را ویران می کنند و زن مسلمان را بازداشت می کنند و کاش اخباری که از بحرین می رسد در مورد سرنوشت دختران و زنان مسلمان دروغ باشد که ...!

اما مردم ایران برای رفتن به عمره صف بسته اند و مسئولین عربستانی هم هر روز به بهانه ای ویزا را صادر نمی کنند تا مسئول مربوطه در جمهوری اسلامی برود از او خواهش کند و التماس کند که بگذارید مردم ما به حج بروند!
کجای مسلمانی است که ما به دور خانه ی خدا بگردیم و دم برنیاوریم و کاری نکنیم برای بنده های همان خدا، که توسط ناکسانی که به نا حق خودشان را خادم الحرمین نامیده اند به شهادت می رسند! 

عمره را که سفر مستحب است آیا نمی توان تعطیل کرد تا حداقل مردم بحرین بدانند هم کیشانشان در ایران اگر نمی توانند کمک مستقیم به آنها بکنند این چنین یاریشان دادند! و البته چه بهتر خواهد بود که حاجی ایرانی به عمره برود و در آنجا که اجتماع عظیم امت رسول الله است فریاد مظلومیت مردم بحرین را به همه ی مسلمانان برساند و فریاد برائت از مشرکین و مزدورانشان را سر بدهند در حالی که هم خرید سوغات از آن کشور را تحریم کرده و مسلمانان کشورهای دیگر را نیز ترغیب می کند! اما حال که تجربه ی سال ۶۶ را داریم که خائن الحرمین سعودی آنقدر سفاک و جلاد هست که زائرین حرم امن الهی را هم به خاک و خون بکشد(چون می داند حقوق بشر فقط برای دشمنان صهیونیستهاست و با او کاری ندارد! ) پس همان بهتر که عمره را تعطیل کنیم!
و نگوییم که حج را نمی توان تعطیل کرد! 

سئوال من این است کسانی که در سال ۶۰ هجری به حج رفتند و آن هم حج واجب نه عمره، آیا حجشان درست بود در حالی که امام زمانشان احرام کربلا بسته بود؟ آیا قربانی آنها در منا قبول شد، یا قربانی حسین در کربلا؟ آنها حاجی شدند یا کاروان عاشورا؟