شنبه ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 27 Apr 2024
 
۱
حس حضور تا درك ظهور؛

پیش بسوی جامعه ی آرمانی

چهارشنبه ۴ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۵۳
کد مطلب: 356211
می توان فضای معنوی حرم را جامعه ای نمونه برای جامعه ی آرمانی مورد انتظار دانست؛ این جامعه ی الگو پدید نیامده است مگر به جهت باور حضور امام!
به گزارش جهان، حسن خسروآبادی در وبلاگ "تا او" نوشت:
 خدایا!گره دلتنگی مان به دست عدالت گستر موعود بگشا ،چشم انتظارمان به فروغ ظهورش روشن دار و از اراده ی حقانی اش دنیارا به سلامت و سامان برسان.
 
درمکتب پویای تشیع، امام واسطه ی فیض الهی است؛ حجت خداست،جانشین برگزیده ی اوست و نه اینکه تنها امام مردم باشد بلکه او امام زمان است و مکان و تمام عالم امکان به فرمان پروردگار.زمان و مکان در اختیار اوست وهیچ چیز هیچ کس جز خدا عامل محدودیت او نمی گردد.
 
معرفت امام بسیاری از سؤالات ذهن آشفته ی مارا پاسخگوست و موجبات آرامش روحی و جسمی مارا فراهم خواهد آورد.
 
امیرالمؤمنین علیه السلام در حدیث شریف معرفت خطاب به سلمان و ابوذر می فرمایند: "مرده ی ما نمی میرد،غائب ماپنهان نمی شود،اگر مارابکشند هرگز کشته نمی شویم..." 1
 
بسیار شده است که حرم معصومین علیهم السلام را زیارت نموده ایم؛به چشم خویش دیده ایم که حال و هوای حرم پر است از شور،شوق،نشاط و حرکت و سبقت برای رسیدن به خدا با مدد جستن از معصوم و البته حرم حس خاصی را درون زائر به جولان در می آورد.
 
در حرم زائر از گناه دوری می کند ،مراقبت می کند، تهمت نمی زند، غیبت نمی کند ، در پی لهو و لعب نیست، جز امام و خدا را نمی جوید،به امام پناه می آورد طلب بخشش می کند واگر از سوی کسی به زحمت افتد می بخشد،رفتارش میل به خدا دارد و فکرش و ذکرش برای اوست. خواهش خود را می گوید وامید دارد و انتظار که امامش واسطه ای باشد برای رسیدن به خواسته اش و چه بسیار از آنها که به لطف و عنایت امام برآورده می شود!
 
از این رو می توان فضای معنوی حرم را جامعه ای نمونه برای جامعه ی آرمانی مورد انتظار دانست؛ این جامعه ی الگو پدید نیامده است مگر به جهت باور حضور امام!
 
اکنون با توجه به آنچه بطور مجمل بیان شد ،اگر جهان را درجایگاه حرم خدا بدانیم و حضور همیشگی امام را در آن حس کنیم رفتار و کردارمان بگونه ای خواهد شد که خاطر عزیز او را رنجه نسازیم.
 
باید تلاش کنیم یاد ونام امام در زندگیمان جریان یابد،آغاز رفتار و گفتارمان یاد او باشد و اعمال نیک ما هدیه ای ناچیز به پیشگاهش. هر روز صبح با او تجدید عهد نماییم و اورا همدم و مونس خود بدانیم .مشکلات مادی و معنوی و اجتماعی خود را به او عرضه داریم و مدد ازاو بجوییم که باطن مان را صفا دهدتا هرروز بیش ازپیش به او نزدیک گردیم.چه بسا به برکت اینگونه انتظاری چنان خود و جامعه مان را بسازیم که حس حضورش مارا به درک ظهورش رهنمون سازد و بهشت دنیا را به همراه او   تجربه کنیم .                     ان شاءالله  
 
1-إن میتنا لم یمت وغائبنا لم یغب وإن قتلانا لن یقتلوا. حديث شريف معرفت بالنورانيه
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *