استاد بازنشسته دانشگاه تهران در پی نامه رئیس جمهور به وزرای علوم و بهداشت درباره جلوگیری از بازنشستگی بی رویه اساتید گفت: «اگر این اقدام رئیس جمهور مبتنی بر یک نگرانی ناشی از درک صحیح و واقعی از وضعیت دانشگاه باشد جای خوشحالی دارد.»

محمد خوش چهره در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: «طرح نگرانی مسئولان از بازنشستگی بی رویه اساتید دانشگاه می تواند در وهله اول نشان دهنده این نکته باشد که مسئولان از طریق این ابراز نگرانی، به هر حال یک درجه ای از نگرانی درباره محیط دانشگاهها را از خود نشان دادند. البته مشکل دانشگاه فراتر از موضوعات بازنشستگی اساتید و ایجاد کلاسهای تک جنسیتی و ... است.»

استاد دانشگاه تهران افزود: «ابراز نگرانی رئیس جمهور تا این سطح قابل قبول است که مسئولان پذیرفته اند دانشگاه بیماری دارد اما این بیماری خیلی جدی تر و عمیق تر از آن ابراز نگرانی است که رئیس جمهور در نامه اش به وزای علوم و بهداشت عنوان کرده است چراکه بازنشستگی بی رویه اساتید خود متأثر از بیماری وسیع تری است که دانشگاه به آن مبتلا است لذا به نظر می رسد بهتر است قبل از اینکه به موارد خاصی مانند بازنشستگی معطوف شویم باید به درک صحیح و آسیب شناسی محیط و نحوه مدیریت حاکم بر دانشگاه و جریانات تأثیرگذار بر آن بپردازیم.»

این فعال سیاسی و رئیس فراکسیون اصولگرایان مستقل مجلس هفتم در عین حال بحث بازنشستگی بی رویه اساتید و خروج این سرمایه های علمی از دانشگاهها را یک تهدید دانست و گفت: «اگرچه برخی معتقدند جای خالی اساتید بازنشسته را با جذب های سریع و شتاب زده اعضای هیئت علمی جدید پر کرده اند اما چینش افراد جدید در جایگاه عضو هیئت علمی بیشتر منطق و توجیه سیاسی داشته است.»

خوش چهره افزود: «واقعیت این است که در بازنشستگی بی رویه اساتید در حال کنار گذاشتن سرمایه های علمی همراه با دلزدگی و عدم جذب مناسب هستیم. لذا برای نگاه به پدیده ای مانند بازنشستگی اساتید باید در ابتدا فضای حاکم بر دانشگاه از مناظر مختلف اعم از علمی، مدیریتی، اجرایی و سیاسی را بررسی کنیم و عوامل موثر برون زا و نقش دنیای سلطه و عوامل درون زا، محدودنگری ها و کج اندیشها را در این زمینه در نظر بگیریم.»

این استاد دانشگاه تهران پدیده بازنشستگی بی رویه اساتید را بروز ظاهری بیماریهای عمقی و مزمن دانشگاه دانست و به مهر گفت: «به جای توجه به عوارض ظاهری بیماریهای عمقی دانشگاه باید از دید آسیب شناسی اقدام به کشف دلایل ایجاد و استمرار این بیماری پرداخت. در این بررسی مجموعه اقداماتی که از سوی اداره کنندگان فضاهای آموزشی، علمی، دانشجویی، اجرایی و اداری دانشگاهها انجام می شود قابل بررسی هستند.»

وی درباره مهمترین عوارض بازنشستگی بی رویه اعضای هیئت علمی گفت: «مهمترین عارضه ناشی از بازنشستگی استادان و کناره گیری یا کنار گذاشته شدن اساتید این است که بخشی از سرمایه های علمی کنار گذاشته می شوند. شاید اقدام برخی مدیریت های اجرایی دانشگاهها که مجریان روند شتاب زده جذب هیئت علمی با ریشه در ارتباطات جناحی و سیاسی و حزبی هستند، بتواند مسیری برای دامن زدن به بازنشستگی اساتید باشد. همچنین بعضی مسائل پیش آمده در دانشگاه ناشی از فضای استالینی است که برخی رده های اجرایی و مدیریتی در دانشگاهها در صدد حاکم کردن آن در دانشگاه بوده و هستند.»

محمد خوش چهره اظهارات گویندگان مباحثی درباره بازنشستگی بی رویه اساتید را در صورتی حائز ارزش دانست که مبتنی بر درک صحیح از جریانات ایجادی و اثرگذار، مبتنی بر نوعی صداقت لازمه رفتاری و گفتاری و نگرانی عمقی و واقعی از این پدیده باشد.

این فعال سیاسی اصولگرا به مهر گفت: «اگر واکنش رئیس جمهور درباره بازنشستگی اساتید واجد پیام های تبلیغاتی و انتخاباتی باشد بیشتر بر نگرانی موجود می افزاید.»

محمد خوش چهره افزود: «واقعیت در دانشگاهها این است که سرمایه عظیمی از جوانان و امیدهای آینده مان در دانشگاهها حاضرند اما رشد نگران کننده مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی و انحرافات رفتاری، فکری و القایی همه مقولاتی هستند که هر دلسوز نظام و معتقد به اعتلای کشور و ارزشها را نگران می کند که این رشدهای نگران کننده قطعا ریشه در عوامل سازمان یافته درونی و بیرونی و برخی کج اندیشی های رفتاری و سیاست گذاری های داخلی دارد اما راه حل مقابله با این مسائل مبتنی بر جلب مشارکت عمومی است.»

وی افزود: «متاسفانه برخی می خواهند این مشکلات را با برخی روشهای انحرافی استالینی حل کنند که در برخی سطوح اجرایی با ملاحظات سیاسی و جناحی بر مصالح و منافع ملی چربش دارد. از جمله این ملاحظات سیاسی می توان به چینش مدیریت ها و برخی کادرهای به ظاهر علمی با انگیزه های سیاسی و باندی اشاره کرد که امروزه از برخی از آنها با عنوان جریان انحرافی نام می برند.»