میخواستم فقط این را بگویم که: ماه رمضان را درک کردیم، امّا چه چیز گیرمان آمده؟
در محضر آیت الله مجتبی تهرانی:
خدایا! ما هم یکی از آمرزیدگان این ماه باشیم!
در خطبهای، پیغمبراکرم خطاب به مردم فرمودند: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ ....»؛
این مهم است: «فَإِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ»؛
یعنی شقیتر از این نداریم که ماه مبارک رمضان بیاید و تمام بشود و شخصی مورد مغفرت واقع نشود.
خدا شاهد است من این روایات را نگاه میکردم گفتم:
خدایا! امشب که شب آخر است و بنای تو بر این است که بیایی و به اندازه تمام ماه ببخشی، پس ما هم یکی از آنها باشیم.
آیا توبهمان قبول شده است؟
میخواستم فقط این را بگویم که: ماه رمضان را درک کردیم، امّا چه چیز گیرمان آمده؟
میتوانید بگویید؟
در این ماه مبارکی که همۀ برکات درونش بوده است تا جایی که خواب در آن عبادت و نفسها تسبیح است و این همه لطف از ناحیه خداوند آمده است؛ آیا بهرهای بردهایم یا نبردیم؟
گفتم این روایات را بخوانم و بگویم: بیایید امشب را غنیمت بشماریم.
امشب برویم در خانه خدا و بگوییم: خدایا! غلط کردیم!
خدایا! ما را ببخش!
این همه را بخشیدی، ما را هم ببخش.
ما بدتر از مشکرینی نبودیم که توبه کردند و توبهشان را قبول کردی
ما به ظاهر مؤمن هستیم، مسلمان هستیم و قبولت داریم.
امشب ما را دست خالی رد نکن؛ تو اکرم الاکرمین هستی...