مهدی قمصریان در وبلاگ فقط بگو علی نوشت:

چند روز پیش بود که برای انجام کار اداری به ساختمان اصلی یکی از دستگاه های دولتی مراجعه کردم. هرچند در آن مجموعه دوستی قدیمی داشتم اما ترجیح دادم مانند سایر ارباب رجوع پیگیر کار شوم.

به اتاقی که باید کار من توسط یکی از کارکنان حاضر در آن انجام می شد، وارد شدم اما با کمال تعجب دیدم که هیچ کس در اتاق حاضر نیست.

ناگهان فردی از پشت سر و هنگام عبور از راهرو به من نهیب زد که : "آقا وقت نماز است!" با تعجب و دلخوری به او گفتم : "تا نماز که نیم ساعت باقی مانده؟ .. حالا کی برمیگردن؟" که در پاسخ شنیدم: "شاید ساعت ۲ برگردند شایدم هم از نماز برن خونه!!"

نگارنده کوچکتر از آن است که درباره نماز اول وقت و توجیه تاخیر آن سخنی بگوید اما وقتی این سخن از جانب بزرگ رهبر جمهور ی اسلامی ایران که برجسته ترین فقیه عصر خود است، محل تامل خواهد بود.

۲۳ مهر ماه ۱۳۶۲ نخست وزیر وقت استفتایی به شرح زیر را به محضر امام خمینی ارسال می کند:
" از آنجا که در بعضی از شعبات بانکها و ادارات انجام فریضه نماز به صورت جماعت به هنگام وقت فضیلت موجب سوءاستفاده و یا اضرار به بیت المال می گردد لذا سوالات زیر در این رابطه مطرح است :

۱ - در صورتی که نماز جماعت در اول وقت باعث افت تولید یک کارخانه شود و یا اختلالی در امرتولید بوجود آورد، آیا مسئول کارخانه می تواند از کارکنان بخواهد تا نماز را بعد از اتمام کار بخوانند؟
۲- اگر از بخشنامه دولت مبنی بر اقامه نماز جماعت ، در شعبه ای از بانکها و یا ادارات سوءاستفاده شود و کار مردم تعطیل گردد، آیا می توان اقامه نماز را به اتمام وقت اداری که حدود ساعت ۲ بعدازظهراست محول کرد؟

۳- آیا دولت مجاز است که در صورت مشاهده اضرار به بیت المال و یا وهن حیثیت جمهوری اسلامی به علت سوءاستفاده عده ای ، به صورت موردی نماز جماعت را در اول وقت ملغی نماید؟"


و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در پاسخ مرقوم می فرمایند:

بسمه تعالی
جواب ۱- باید نماز را بعد از اتمام کار بخوانند و اگر کارخانه دولتی است ، مسئول هم نمی تواند اجازه دهد.
جواب ۲- لازم است پس از وقت اداری نماز بخوانند.

جواب ۳- دولت می تواند، بلکه در صورت مذکور لازم است الغا کند.

روح الله الموسوی الخمینی
۲۳ مهر ۱۳۶۲ / ۸ محرم ۱۴۰۴

منبع: جلد هجدهم - صفحه ۱۸۵