وقتی دوپینگ تکرار می کنم، پشتوانه بازی های سیاسی می شود
دو قطبی جدید سیاسی با محوریت برجام چگونه است؟
سه شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۱۲
کد مطلب: 558315
به گزارش جهان نيوز در زمانی که حسن روحانی با 18 میلیون رای به پاستور راه یافت و اولین دستور کار خود را مذاکره با کدخدا پیرامون مسائل هسته ای قرار داد، منتقدانی بر غیرقابل اعتماد بودن واشنگتن تاکید داشتند و حتی شکست آن را پیش بینی می کردند. در آن حال فضای سیاسی کشور به شدت دو قطبی شد و مجلسی که اکثریت در اختیار اصولگرایان قرار داشت نیز به محلی برای به نقد کشیدن روند مذاکرات تبدیل شد. اصطلاح دلواپسان نیز به منتقدان فرآیند مذاکرات و شیوه آن اطلاق می شد و کار به توهین، تمسخر و به جهنم حواله کردن آنها توسط دولتمردان و حامیان دولت کشیده شد!
با حصول برجام در تیرماه 1394، دوقطبی برجامیان و نابرجامیان شکل گرفت. تئوریسین این اصطلاحات نیز اصطلاح طلبانی چون سعید حجاریان بودند و نابرجامیان در قطب شری قرار گرفته بودند که سعادت و خوشبختی کشور را نمی خواستند. این دوقطبی حتی علی رغم اینکه دوقطبی مذاکره یا مقاومت در سال 92 نیز در انتخابات شکل گرفته بود تا سال 96 و انتخابات مجدد ریاست جمهوری ادامه پیدا کرد و حتی کسی مانند قالیباف نیز که از برجام تلویحا حمایت کرده بود در مناظرات انتخاباتی به عنوان تندرو و مخالف تعامل با دنیا معرفی می شد که انتخاب وی باعث کشیده شدن سایه جنگ بر سر ایران منتهی خواهد شد.
در شرایط دو قطبی خیر و شر، تندرو و میانه رو، مذاکره و مقاومت، تعامل با دنیا و جنگ، اصلاح طلبان و اعتدالیون در کنار خیرها قرار دارند و اصولگرایان و انقلابیون به شرها چسبانده می شوند! هرچند با حصول توافق هسته ای و پایان کارزار انتخاباتی تا حدودی از دوقطبی برجام و غیربرجام کاسته شده بود و حتی منتقدان برجام، به دنبال یافتن راهی برای نقد کردن وعده های طرف مقابل بودند، ولی به نظر می رسد با ورود ترامپ به کاخ سفید و به میان انداختن مجدد توافق هسته ای، بار دیگر فضای دوقطبی دستورالعملی است که برخی در داخل به دنبال آن هستند. در این مسیر همه باید زیر علم برجام با تمام نواقصش سینه بزنند و دیگر ایرادات را کنار بگذارند در غیر این صورت در طرف مقابل یعنی ترامپ، نتانیاهو، عربستان و حتی مریم رجوی قرار خواهند گرفت!
در حالیکه ملت با فداکاری و به کنار گذاشتن مشکلات و دغدغه های خود به خصوص پیگیری وعده های انتخاباتی حسن روحانی، در مقابل یاوه گویی های ترامپ گزینه وحدت و همدلی را انتخاب کرده اند، جریانی به فکر سواستفاده های خود از این فرصت بی نظیر است. به طور کلی این جریان ها یک عادت دیرنیه ای در برهم زدن وحدت و فرصت های بی نظیری چون انتخابات 88 دارند.
هزینه ها و خسارت هایی که اعتماد افراطی به آمریکا برای کشور به بار آورده به جای خود همچنان باید در جای خود نقد شوند ولی سواستفاده از اتحادی که در فضای بدعهدی آمریکا شکل گرفته، نباید به زمینه ای برای تبدیل آن به دوقطبی سازی سیاسی که خواست دشمنان است تبدیل شود.
هرچند که به نظر می رسد برای ماهیگیری از آب گل آلود، فرصت طلبان همواره از آمادگی بالایی برخوردارند. ادامه فضای متشنج و بی ثبات تا انتخابات سال 98 و 1400 و دوقطبی سازی از این فضا، به عنوان هدف اولیه ای از سوی جریانات خاص سیاسی، در نظر گرفته شده تا بدین صورت با برحق جلوه دادن خود، با دوپینگ تکرارها! بازهم در افکار عمومی انحراف ایجاد کنند و بازی خیر و شر راه بیاندازند.
در این نگاه، برجام به مانند گاو شیرده در زمان انتخابات بدل شده که باید تا می توان آن را در جهت اهداف انتخاباتی و بازی های سیاسی به کار برد! تا بدین صورت فضای تعریف دوقطبی ها وجود داشته باشد. در قضیه برجام، با نقض های آشکار غرب در تعهداتش، روندی در پیش روی کشور قرار خواهد گرفت که مجددا گزینه های مذاکره یا تحریم در برجام های جدید یا الحاقیه به برجام کنونی ایجاد شود و در فصل انتخاب و انحراف افکار عمومی، دوقطبی ها به کارویژه اصلی بازار سیاسی جهت برهم زدن معادلات واقعی در عرصه سیاست خارجی تبدیل شوند. تبدیل فضا به دوقطبی که از یکسو جریانی مانع گشایش در اقتصاد می شود و جریان دیگر طرفدار گشایش با مذاکره و تعامل با آمریکا و اروپاست. این فضا قابلیت آن را دارد تا 1400 ادامه یابد و انتخابات در چنین شرایطی دوقطبی شود.
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_24_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_25_BLOCK}
