سیروس ناصری، علی لاریجانی را متهم کرد
شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۷:۰۷
کد مطلب: 338347
وی تصریح کرد: مجموعه اقدامات انجام شده و مقاومت ها توانست کشور را به جایی برساند که ایالات متحده آمریکا می پذیرد ایران غنی سازی اورانیوم داشته باشد و این عقب نشینی از موضع به قدری برای واشنگتن سنگین است که تمام مسوولان آن باید به هر طریقی که می توانند این عقب نشینی اساسی را توجیه کنند.
بخشی از مصاحبه ناصری با ایرنا را در ادامه بخوانید:
آقای دکتر ناصری! به عنوان نخستین سوال شما چه زمانی به ایران بازگشتید و آیا قرار است در ایران بمانید؟
برای برگشتن لازم نبود که از ایران رفته باشم. هیچ وقت از ایران نرفتم و در تمام این سال ها در ایران بودم. البته سفرهای کوتاه کاری داشته ام.
بحث هایی در دولت آقای احمدی نژاد درباره تیم پیشین مذاکره کننده هسته ای از جمله شما و آقای حسین موسویان مطرح بود. از جمله اتهامات اقتصادی که در مورد شما و شرکت اورینتال کیش مطرح شد. سرنوشت این پرونده ها چه شد؟
شرکت اورینتال کیش بسیار موفق بود و یکی از سخت ترین کارهای صنعتی در عرصه صنعت نفت را انجام می داد. جزو اولین شرکت هایی بود که وارد موضوع حفاری به ویژه حفاری دریایی شد و من جزو بنیانگذارانش بودم.
در دورانی که کار دولتی را کنار گذاشته بودم، این کار را انجام دادم. به طور دقیق از سال 76 همزمان با روی کار آمدن دولت آقای خاتمی که دکتر خرازی وزارت خارجه را برعهده داشت، با وجود علاقه و دوستی فراوانی که داشتم، تنها به مشاوره می پرداختم.
نیتم این بود که کار صنعتی انجام دهم. برای این کار به اشتباه پیشنهاد دوستان را پذیرفتم و وارد دشوارترین و سخت ترین کار شدم.هم به این دلیل که عمق این کار به طور معمول از عهده بخش خصوصی برنمی آمد و هم اینکه یک شرکت بزرگ دولتی داشتیم که مایل نبود شرکت های خصوصی در آن مقطع مطرح شوند. با تحمل سختی های بسیار و رفع موانع بسیار توانستیم بعد از سال ها سرمایه گذاری مالی و نیز فکر و وقت، شرکت را مطرح کنیم و تنها راهی که باعث شد وارد عرصه رقابت شویم، اولین قرارداد حفاری در مرز مشترک با عراق بود، آنهم با قیمتی کمتر از هزینه هایمان برنده شدیم تا ما را در دستگاه سنگین وزن نفت راه دهند.
***اورینتال کیش مشمول تحریم های آمریکا شد
.... سیروس ناصری: بعد از آن شروع به فعالیت کردیم و آن شرکت هنوز هم سرپاست که البته شکل و اسم آن تغییر کرده است چرا که مشمول تحریم های آمریکا شد اما در صحنه حفاری دریا نقش اول را دارد. تعداد چاههایی که به تازگی حفاری کرده، وزنه سنگینی است در مقایسه با تولید نفت. آنچه این شرکت انجام داد جز افتخارات است.
آیا هنوز سهمی در این شرکت دارید؟
خیر. بعدها این شرکت را به یکی از شرکت های وابسته به شرکت ملی نفت ایران واگذار کردیم. در واقع تا حدود زیادی شکل دولتی یا نیمه دولتی پیدا کرد.
یعنی شما شرکت را راه اندازی کردید و به مرحله شکوفایی رساندید و بعد آن را رها کردید؟
بله، درست در زمانی که شرکت باید اوج می گرفت، بحث های بی پایه ای مطرح شد. منظور از بی پایه از نظر اصل موضوع بود اما در فضای سیاسی هر مساله ای مطرح می شود. در آن مقطع زمانی، نزدیک به دو هزار نفر مشغول کار بودند و حفظ آن شرکت بسیار دشوار بود که با تلاش مدیران شرکت به هر نحوی که بود شرکت سرپا ماند و در نهایت به بخش های دیگر واگذار شد.
با خواست خود از آن مجموعه خارج شدید یا این صحبت ها و اتهامات بی پایه و اساسی که گفتید دلیلش بود و یا برای بقای شرکت؟
در آن مقطع بیش از همه حفظ شرکت مهم بود؛ بنابراین در آن فضای سنگینی که ایجاد شده بود، بهتر بود که درآن مجموعه سهمی نداشته باشیم و کمک کنیم به دوستان دیگر تا مجموعه را حفظ و نگاه دارند و خوشبختانه چنین نیز شد.
*** دادگاه، اورینتال کیش را تبرئه کرد
درباره پورسانت ها و قراردادهای کلان این شرکت که طی سالهای گذشته، سخن گفتند و نوشتند، می گفتند، چه پاسخ یا دفاعی دارید؟ چرا در سال های اخیر همواره سکوت کردید و به این سخنان پاسخی ندادید؟
الان هم قصد پاسخگویی ندارم اما چون شما سوال می فرمایید پاسخ می دهم چرا که سالها گذشته است و در لایه های فراموشی قرار گرفته و من هم سهم و ارتباطی با آن مجموعه ندارم.اما آنچه باید بگویم این است که هر چه درباره این شرکت گفته شد، واقعیت نداشت. درنهایت هم دادگاه به طور کامل شرکت را از اتهامات مبری کرد.
کدام دادگاه؟
یکی از دادگاه های داخل کشور.
در حال حاضر مشغول فعالیت اقتصادی هستید یا سیاسی؟
من هیچ فعالیت سیاسی ندارم اما با علاقه اخبار دنیای سیاست را رصد می کنم و چون سابقه فعالیت سیاسی دارم، پیگیری مطالب برایم جالب است و با نگاه عمیق تری به مسائل و رویدادها نگاه می کنم.
آقای ناصری یعنی دیگر حاضر نیستید به صحنه سیاسی بازگردید؟ آیا در دولت دکتر روحانی به شما پیشنهاد کار شد؟
چون دوستان در دولت جدید اطلاع داشتند که علاقه و آمادگی برای کار دولتی آنهم سیاسی را ندارم، به من پیشنهاد ندادند و من هم نقشی در مجموعه سیاسی جدید ندارم.
****مذاکرات دوره روحانی دقیق ترین و حساب شده ترین مذاکرات بود
در دولت احمدی نژاد درباره تیم مذاکره کننده هسته ای دولت اصلاحات که آقای روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی، مسوولیت پرونده را برعهده داشت و شما نیز عضو تیم هسته ای بودید، انتقادات شدیدی مطرح بود که شما به منافع ملی توجه نکرده اید از جمله در توافقنامه پاریس، غربی ها فقط به ایران اجازه داشتن 20 سانتریفیوژ را داده بودند. پاسخ شما به این موارد پس از سالها سکوت چیست؟
درمورد آنچه در دوران مذاکراتی که دکتر روحانی مسوولیت اش را به اصرار بسیاری مسوولان بر عهده گرفت و من هم شانس همکاری با ایشان را داشتم، باید بگویم که دراین سال ها سخنان یک جانبه بسیاری مطرح شده است.البته من قصد پاسخگویی یا دفاع را ندارم اما در پاسخ به سوال شما باید بگویم که یکی از دقیق ترین، حساب شده ترین و با برنامه ترین مذاکراتی که در طول 10 سال گذشته انجام شد، مربوط به این دوره است.
***امکان توضیح لایه های پسین و زیرین مذاکرات را نداشتیم
ما در آن مقطع زمانی امکان اینکه لایه های پسین و زیرین مذاکرات را توضیح دهیم نداشتیم چرا که باعث سوء استفاده دشمنان می شد و می شود اما در این حد می توانم بگویم که مذاکرات به طور دقیق و کامل بر مبنای برنامه ای بود که برای توسعه فعالیت صلح آمیز هسته ای و تولید سوخت تنظیم شده بود. کار سیاسی ای که انجام شد برای این بود که این برنامه به درستی پیش رود.
یعنی توافقی مانند پاریس کاری سیاسی بود؟
در این حد می توانم بگویم که مذاکرات ما دقیقا و به طور کامل بر مبنای برنامه ای بود که برای توسعه فعالیت هسته ای صلح آمیز و تولید سوخت در آن مقطع با تجدید نظر تدوین و مصوب شده بود. هر کار سیاسی که انجام دادیم برای پیشبرد آن برنامه به طور کامل و حساب شده و درست بود. در نهایت، از مقطعی که مذاکرات را شروع کردیم برنامه هسته ای را به جایی رساندیم که همه عوامل لازم برای غنی سازی محقق شد بدون این که کمترین فشار سیاسی را کشور تحمل کند بلکه امتیازات سیاسی هم بگیرد.
*** در مقطع توافق پاریس، آماده غنی سازی نبودیم
چرا توافق پاریس هرگز اجرا نشد؟
توافق پاریس مقطعی و موقت بود و دلیل داشت و تنها می توانم به این اشاره کنم که اگر ایران در پاریس سلسله توافقاتی را انجام داد برخلاف اینکه می گویند مجموعه مذاکره کننده پیشین بیش از حد ساده دل یا به غرب خوش بین بودند، اصلا اینطور نبود. ما هم می دانستیم سه کشور اروپایی از نظر قابلیت و توانایی در رسیدن به توافق با ایران در مسایل اصلی محدودیت اساسی دارند و هم می دانستیم در نهایت نیت و غرض همه اینها مشترک است و می خواهند ما قادر به غنی سازی نباشیم.
هدف ما این بود با علم به این مطالب چطور می توانیم با توافقات مقطعی مسیر را پیش رویم که با وجود نواقص در فعالیت هسته ای، این برنامه را بدون فشار دنبال کنیم. مقطع امضای توافق پاریس مقطعی بود که اغلب عوامل لازم برای غنی سازی آماده شده بود؛ غیر از یک عامل که هنوز به 10 ماه یا یک سال زمان برای آماده سازی آن نیاز بود. لذا هیچ منطقی وجود نداشت که ما فشار بین المللی را تحمل کنیم در حالیکه هنوز آماده غنی سازی آماده نبودیم.
***برای دوره و زمان غنی سازی هم برنامه داشتیم/بهتر است آن مشکل هنوز بازگو نشود
از نظر سانتریفیوژها مشکل داشتیم یا مشکل دیگری مطرح بود؟
از نظر سانتریفیوژ مشکلی نداشتیم بلکه مشکل دیگری داشتیم که بهتر است هنوز هم بازگو نشود شاید در مقطع دیگری بتوان آن را بیان کرد. بر اساس پیش بینی ها و گزارش های ما حل این مشکل به چندین ماه زمان نیاز داشت و بعد از بررسی اولیه به این نتیجه رسیدیم که فعلا زمان را برای مذاکرات آرام نگه داریم تا نقصان نهایی هم به آمادگی کامل برسد.
دید ما این بود که مذاکرات نهایی ما زمانی آماده می شود که همه عناصر آماده باشد و در آن زمان اهرم کافی برای مذاکرات داشته باشیم. اگر طرف مقابل ما به اندازه ای که می خواهیم به ما بها بدهد و جای مذاکره داشته باشیم مذاکره را ادامه می دهیم؛ در غیر این صورت فعالیت غنی سازی را شروع می کنیم. حتی برای نوع غنی سازی هم برنامه ریزی شده بود که طی چه مدت به چه نقطه ای برسیم و بتوانیم در برابر فشارها بایستیم و این را به فرصتی تبدیل کنیم و امتیاز بگیریم.
آقای ناصری ایراد دیگری که به شما و تیم مذاکره کننده آن زمان وارد می کنند، بحث اجرای پروتکل الحاقی است. چرا واقعا این پروتکل را اجرا کردید؟
اجرای پروتکل مقداری کار سازمان انرژی اتمی را دشوار می کرد، باید دقیق تر عمل می کردند اما مانع هیچ کدام از اهداف نمی شد؛ بنابراین ما در آن زمان مشکلی برای اجرای این پروتکل نداشتیم.
*** غفلت در بحث حقوقی و سیاسی برنامه هسته ای پیش از علنی شدن آن
آقای ناصری به قبل توافق پاریس برگردیم. عده ای این انتقاد را مطرح می کنند که چرا در همان سالهای اول برنامه هسته ای، گزارش های فنی را به آژانس بین المللی انرژی اتمی نداده بودیم که بعدها دشمنان ما آن را به یک پرونده بین المللی تبدیل کردند و حتی به رغم صدها صفحه توضیحات و بازرسی ها بسیار، حل و فصل این پرونده بیش از یک دهه زمان برده است؟ آیا یکی از دلایش امکان سوء استفاده از گزارش های ایران بود؟
به نظرم به همان اندازه که در بحث فنی بسیاری قوی عمل کردیم در دوران مهندس آقازاده کارهای شگفت آوری انجام شد، جمع آوری چنین مجموعه ای به اتکای نیروی جوان که برخی از آنها فقط 35 سال داشتند، کار بسیار مهمی بود اما در بحث حقوقی و سیاسی غفلت شد؛ شاید جدیت، اهمیت و خطرات احتمالی آن پیش بینی نشده بود.
از مهندس آقازاده شنیده بودم که می گفتند باید در دولت فکری برای مسائل سیاسی و حقوقی این موضوع شود. البته ایشان آگاهی داشتند اگر این موضوع مطرح شود، حتما می تواند مورد سوءاستفاده دشمنان قرار گیرد اما از آنجا که همه درگیر برنامه عملیاتی بودند دقت نکردند؛ بنابراین اشتباهاتی رخ داد که آژانس هم آن زمان به عنوان قصور مطرح کرد و نگفت تخلفاتی انجام داده اید. البته بهتر بود که این قصور صورت نمی گرفت. بعد از آن ما با بدشانسی روبرو شدیم. یکسری تجهیزاتی که از کشورهای همسایه وارد شده بود، آلودگی سنگین داشت و ما هیچ اطلاعی نداشتیم.
منظورتان پاکستان است؟
بله.ما اطلاعی از این آلودگی ها نداشتیم تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی در این خصوص سخن گفت.
*** انتقاد از جریان تعلیق غنی سازی هماهنگ شده بود ولی بکار بردن اصلاح در دادن و آب نبات گرفتن نه
شما فرمودید که بعضی موضوعات در دوران دبیری آقای لاریجانی در شورای عالی امنیت ملی حل شد اما ایشان هم از تیم شما انتقاد کردند و حتی گفتند که در و مروارید غلطان داده اید و آب نبات گرفته اید که تا مدت ها این اصطلاح ایشان بر سر زبان ها بود. نظرتان در این باره چیست؟
شب پیش از آن روز که آقای لاریجانی چنین تعبیری را به کار بردند، جلسه داشتیم.وی دراین جلسه گفت که برای اینکه غربی ها کمی بدانند که مخالفینی هم در کشور هست، من موضع انتقادی بیان می کنم.من هم در جلسه بودم و موافقت خود را اعلام کردم.حتی شنیدم که آقای لاریجانی بعدها در پاسخ به انتقادات گفت که پیش از این بر سر این موضع توافق شده بود.
یعنی هماهنگ شده بود که ایشان بگوید در و مروارید داده اید و آب نبات گرفته اید؟
موضوع انتقاد کردن از جریان تعلیق غنی سازی بله با هماهنگی بود.اما به کار بردن عبارت «در دادن و آب نبات گرفتن» خیر. هماهنگ نشده بود. من البته به دکتر لاریجانی ارادت ویژه دارم به خاطر روحیه فتوت و مردانگی شان ولی من حتما با آن عبارت مخالفم چرا که قطعا درست نیست.در هیچ مقطعی نه دری داده شد و نه آب نباتی گرفته شد. در تمام آن دوران در پی این بودیم که برنامه هسته ای را که از کمر شکسته شده بود، به جایی برسانیم که کاملا سرپا بایستد تا آمادگی کامل و حساب شده برای غنی سازی و رسیدن به تولید سوخت را پیدا کنیم.
این برنامه ما بود و همه حرکت های سیاسی و کارها ابزاری بود که فشارهای بین المللی را تحمل نکنیم.در واقع نه تنها فشاری تحمل نکردیم بلکه تمام برنامه های هسته ای را تا آن دوران که بودیم به نقاط مورد نظر با تلاش سازمان انرژی اتمی و مدیریت بسیار قوی مهندس آقازاده تا جایی که زمان اجازه می داد، پیش بردیم. لذا نه تنها فشاری تحمل نکردیم بلکه امتیاز هم گرفتیم.
*** حتما باید به نیت آمریکا با تردید نگاه کنیم
با وجود سخنان شما و توافق اولیه صورت گرفته ، باز هم رییس جمهوری آمریکا اعلام می کند که گزینه نظامی روی میز است.این رفتار آمریکا را چگونه ارزیابی می کنید؟
ما حتما به نیت آمریکا باید با تردید نگاه کنیم.این نکته روشنی است.به ویژه اینکه در طول 10 سال برموضع غلط پافشاری داشتند.بنابراین تا ایران مطمئن نشود که آمریکا از این موضع به طور کامل بازگشته و غنی سازی را به طور کامل پذیرفته اند، باید به قول و حتی توافق کتبی آنها با دیده تردید نگاه کنیم.بسیار خوشبینانه بود اگرتصور می کردیم که آمریکا روز بعد از توافق همه شرایط را می پذیرد و به طور کامل خود را متعهد می دانست. به طور قطع باید پیش بینی می شد که آمریکایی ها تلاش می کنند ذره ذره و حتی بسیار جزئی هم که شده از توافق تعبیری به نفع خود بکنند.چرا که پذیرش غنی سازی برای آمریکا به معنی پذیرش تغییر 180 درجه ای در مواضع این کشور است و برای آنها بسیار سنگین است.البته این سنگین بودن، مشکل آنهاست و نباید هزینه آن را ایران بپردازد.
اما در پاسخ به اینکه گفته می شود گزینه نظامی هنوز روی میز است، کاملا روشن است که دراین مدت گزینه نظامی به طور کامل بی اثر شده است و این را با تفسیردقیق می توان ثابت کرد.این مشکل آمریکا است که دچار شور است و نمی تواند براساس شعور کار خود را پیش ببرد.به طور کلی گزینه نظامی برای آمریکا به منظور اینکه برنامه هسته ای ایران را مختل کند، وجود ندارد چرا که اگر وجود داشت تا به حال چنین کرده بود.
*** ظرف 6 ماه تا یک سال آینده به توافق نهایی می رسیم
با توجه به اینکه دولت یازدهم در کمتر از 100 روز و طی سه دور مذاکره در ژنو موفق شد دو بار وزرای خارجه ابرقدرت های جهان را برای توافق کوتاه مدت به ژنو بکشاند، به نظر شما برای توافق بلندمدت با این شرایط و اوضاع چه مسیری پیش روست و به طور کلی چقدر این موضوع را محتمل می دانید؟
اینکه وزرای خارجه 6 کشور دنیا دوبار به ژنو بیایند و چند روز منتظر باشند که آیا ایران حاضر است توافق را بپذیرد، این امر جایگاه شایسته ایران را در اذهان عمومی دنیا بازسازی کرد.صرف این امر باعث شد دیدگاه جهانیان نسبت به ایران تغیر کند.
قضاوت کردن درباره زمان توافق نهایی دشوار است. بدون وجود نگاه خوشبینانه با بررسی آنچه از اوضاع و احوال می بینم و با وجود اینکه می دانم هنوز نکات سختی را در مسیر توافق پیش رو داریم اما فکر می کنم ظرف 6 ماه تا یک سال آینده به توافق نهایی خواهیم رسید و در توافق نهایی اهداف ما درج خواهد شد.
۴۰
عجب رویی اینا دارند اگه تو این ده سال این همه پیشرفت نمیشد آقای ظریف چطوری میتونستند اینهارو سخاوتمندانه ببخشند
من معمولا سیاسی نمی نویسم. کاری هم بهش ندارم. ولی امشب یه حساب کتاب کردم
بدهی بانکی 30 نفر در ایران برابر 80 هزار میلیارد تومان هست.
اگرتقسیم کنید این رقم رو به 30 نفر رقمی معادل 2/66 هزار ملیارد تومان در میاد .
این چیزی هست که خودشون اعلام کرده اند.
موندم ما دقیقا چند تا از این آقای امیر منصور آریا داریم .
...
بدهی بانکی 30 نفر در ایران برابر 80 هزار میلیارد تومان هست.
اگرتقسیم کنید این رقم رو به 30 نفر رقمی معادل 2/66 هزار ملیارد تومان در میاد .
این چیزی هست که خودشون اعلام کرده اند.
موندم ما دقیقا چند تا از این آقای امیر منصور آریا داریم .
...
