۱۳ آبان یادآور حوادث عظیمی است که هر یک به تنهایی پشتوانهی تاریخی عظیمی برای انقلاب اسلامی ایران است.
به گزارش جهان به نقل از سمنان، تبعید امام خمینی (ره) در ۱۳ آبان ۴۲، کشتار دانش آموزان و دانشجویان در ۱۳ آبان ۵۷ و تصرف لانه جاسوسی شیطان بزرگ در ۱۳ آبان ۵۸، هر یک، نقطه عطف و چراغ روشنی از مبارزات انقلاب اسلامی با آمریکای جنایتکار و ایادی مزدورش در ایران اسلامی است.
و مگر می شود ۱۳ آبان درخشان نباشد؟ ۱۳ آبان و سیزدهم آبانهای انقلاب اسلامی، یوماللههای مبارزه تاریخی کفر و شرک و جریان حق و باطل است و این مبارزه تا برپایی نظام جهانی عدل و قسط ادامه خواهد داشت.
۱۳ آبان ۹۲ نیز نقطه عطفی است که در تاریخ انقلاب اسلامی به یادگار خواهد ماند، چرا که این روز ویژگیهای اختصاصیتری دارد که قلوب ایرانیان مسلمان و استکبارستیز، پیام آن را فهم کرده و در راهپیمایی همهجانبه روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، آن را به ظهور خواهد رسانید.
مهمترین ویژگی ۱۳ آبان ۹۲، تلاقی شگفتانگیز این روز با اول محرمالحرام است و چه همراهی مبارکی است این تلاقی، چرا که ۱۳ آبانهای انقلاب اسلامی و بگذار بگوییم انقلاب اسلامی، خود را مدیون محرم میدانند و مگر حضرت روح الله (ره) نفرمود: «همین گریهها نگه داشته این مکتب را تا اینجا و همین نوحهسرایىها، همینهاست که ما را زنده نگه داشته، همینهاست که این نهضت را پیش برده.» (صحیفه امام، ج ۸، ص: ۵۲۷)
آری؛ محرم چشمهی خونرنگ و همیشه جوشان اسلام ناب محمدی (ص) است و اسلام، دوام و استمرار خود را مدیون عاشوراست و مگر نه اینکه پیام عاشورا «هیهات منالذله» است؟
محرم و عاشورایش، ندای ذلتناپذیری و ظلمستیزی و قیام لللّه را تا ابد، به گوش همهی عالم رسانیده و کیست که این ندای روحافزا را بشنود و از اعماق جان، شیفته و حیران آن نشود؟
و مگر نمیدانیم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» به چه معنی است؟ و مگر قیام برای پیادهسازی قانون خداوند و مبارزه با مظاهر کفر و شرک و استکبار، زمان و مکان دارد؟ و آیا این قیام تنها اختصاص به عاشورا داشت؟
هرگز و هیهات که اینگونه نبوده و نیست و اگر پیام عاشورا در محرم سال ۶۱ هجری میماند، قیام امام حسین (ع) و حادثهی عظیم عاشورا فایدهای نداشت.
قطره قطره خون سیدالشهدا (ع) و اصحاب و یارانش تا ابدالدهر میجوشد که پیام ظلمستیزی و استکبارستیزی فراموش نشود و مگر مظهر مستکبران، تنها معاویه و یزید و عمر سعد و شمر و آل امیه و آل مروان و ... هستند؟ یا نه! یزیدها و شمرهای امروزی با همان خصوصیات استکباری، قصد سیطره بر جهان و زورگوییهای ظالمانه را ندارند؟
امام خامنهای در بخشی از بیانات خود میفرمایند: «براى ما آمریکا خصوصیتى هم ندارد ... مسئله ما، مسئله استکبار است؛ منتها دولت آمریکا دولت مستکبرى است. هر دولت دیگر هم که همین خصوصیت را داشته باشد، بخواهد زور بگوید و بخواهد فشار بیاورد، ملت ایران با او همین طور خواهد بود.»
آری برخورد ملت ایران با زورگویان، برخوردی پشیمانکننده و یأسآور است، چرا که ملت ایران به لطف هدایت پیامبرگونه امام خمینی (ره) و خلف صالحش، امام خامنهای عزیز؛ پیام عاشورا و استکبارستیزی را با اعماق جان درک کرده و هزینه استکبارستیزی خود را با نثار جانهای عزیزان خود به اثبات رسانده است.
امروز استکبارستیزی ایران اسلامی مرزهای جهان را درنوردیده و مستضعفان جهان علیالخصوص مسلمانان عزم خود را برای همراهی با انقلاب اسلامی و مقابله با مستکبران جزم کردهاند، آنچنان که امام خمینی (ره) فرمود: مسلمانان جهان با همراهی نظام جمهوری اسلامی ایران عزم خود را جزم کنند تا نداهای آمریکا را در دهانش خرد کنند و نظارهگر شکوفایی کامل آزادی و توحید و امامت جهانی نبی اکرم (ص) باشند. (صحیفه امام خمینی، جلد ۲۰)
و البته دستاوردهای مقاومت و پایمردی مقابل آمریکای مستکبر و ایادی مزدورش هم کسب عزت و اقتدار و پیشرفت متکی بر نیروی درونی ایرانیان مسلمان بوده است و ملت ایران به عنوان پرچمدار مبارزه با شرک و یکجانبهگرایی، لحظهای از ایستادگی خود پشیمان نیست و بر آن میبالد و هرگز دست از این مسیر نورانی و پربهجت، برنخواهد داشت.
لطف خداوند بار دیگر شامل ایران اسلامی شد و تدبیر امام خامنهای عزیز در ایجاد حماسه سیاسی به ظهور رسید، دولت منتخب نیز به پشتوانه مشروعیت و مقبولیت و اتحاد همهجانبه ملت مسلمان، پرچم اعتدال و امید را برافراشته و با تأکید بر دیپلماسی، مسیر پیشرفت را شروع به پیمودن کرد.
تعبیر گرانسنگ نرمش قهرمانانه از سوی مقام معظم رهبری و هدایت داهیانه ایشان مبنی بر پشتیبانی از گفتمان تدبیر و البته تأکید بر اعتماد به دولتمردان انقلاب اسلامی نیز موجب شد تا مکانیزم گفتوگو و مذاکره به سوی جدی از سوی ایران اسلامی دنبال شود.
لکن مستکبران از خدا بیخبر علیرغم اذعان به قدرت ایران، با سوء برداشت از رفتار خیرخواهانه دولتمردان ایران اسلامی، مجدداً به خوی استکباری خود اتکا کرده و با ادبیاتی شرمآور به ملت و دولتمردان و حاکمیت ما تهاجم کرده و همراهی توأمان گفتمان فشار و مذاکره را پیش کشیده و از ادبیات زنگزدهی «همه گزینهها روی میز است» بهره گرفتند.
برخی بیخبران و غافلان و البته قلمبدستان و تریبونداران مزدور داخلی نیز از فرصت پیشآمده در دولت منتخب سوء استفاده کرده و حرف از تسلیم بیچون و چرا برابر رژیم آمریکا را بر زبان رانده و در نوشتهها و رسانههاشان گسیل کردند.
و آیا این تفکر، سادهلوحی و سادهاندیشی نیست که به نام روشنفکری بیمار نوین ظهور پیدا کرده است؟ و مگر مبارزه تاریخی ایران اسلامی با آمریکا، مبارزهای قومی و بیهدف بوده که امروز به نام مذاکره خود را تسلیم کرده و زیر بار ذلت شیطان برویم؟
مبارزه ایران اسلامی با شیطان بزرگ، برخواسته از منطق اسلام عزیز بوده و ریشه در قرآن و عقیدهی مسلمانان دارد، و ما شاهد بیانات امام خامنهای عزیز در ۲۶ شهریور ۹۲ هستیم که فرمود: «نظام سلطه، نظام تقسیم دنیا به ظالم و به مظلوم است؛ منطق انقلاب که منطق اسلام است، «لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون» است؛ نباید ظلم کنید و نباید بگذارید به شما ظلم بشود. این درست نقطه مقابل نظم حاکم بر جهان است».
باور داریم که نرمش قهرمانانه، هرگز به معنی تسلیم و پذیرفتن سلطه نیست و اگر دشمن بیصداقت، به راستی دست از خوی جنایتکار و سلطهگر خود برداشته و به صورت عملی و با اقداماتی آشکار، به جبران گذشته دست یازد، آنگاه میتوان امید داشت که مذاکره توأم با احترام به حقوق ایران اسلامی، ادامه خواهد یافت، لکن تا آن زمان، ملت ایران اسلامی نیز شعار مرگ بر آمریکا و مذاکره را با هم بر روی میز خواهد گذاشت و ذرهای برابر شیطان کوتاه نخواهد آمد.
همچنین ضمن حمایت از دیپلماسی مسئولان عزیز ایران اسلامی، یادآور میشویم: ملت ایران در موضوع انرژی هستهای که ثمره تلاش دانشمندان جوان و بومی ایران اسلامی است و به خاطر آن دانشمندان هستهای از خون خویش گذشته و جان خود را به بهای آن پرداختهاند، ذرهای کوتاه نیامده و به باجخواهیهای نظام سلطه کمترین اهمیتی نمیدهد.